zaterdag, februari 17, 2007

rustig trainingsrondje?


Zo als veel goede voornemens kwam van deze ook niet veel terecht. Eigenlijk was ik van plan het eens rustig aan te doen. Bij de start van het rondje voelde ik de vorige rit nog in mijn benen. Maar toen ik eenmaal op dreef was steeg de snelheid ook weer. Het is gewoon het lekkers om hard in een Quest te rijden. En vooral als er wielrenners in het vizier komen, dan moet het tempo erin.

De wind kwam vandaag met 4 Bft uit het zuid-oosten. Bij het eerste lange stuk naar Maasdijk had ik hem schuin tegen. Je kan in de snelheid grafiek zien dat ik steeds harder ging rijden. Op het eerste stuk langs de nieuwe waterweg heb ik een langs stuk net 50km/uur gereden. Bij de Maaslandkering ben ik even naar boven gereden en gelijk weer verder gegaan. Op het tweede stuk was er een mooie gelegenheid voor een sprintje, daar heb ik een minuut lang net boven de 60km/uur gereden.

Het vreemde geluid dat de Quest de laatste tijd maakt heb ik nog niet opgespoort. Ik hoor het niet altijd maar als ik veel kracht zet met mijn rechtervoet dan hoor ik "tak" bij elke omwenteling. Misschien zit er speling in de ketting en maakt hij dit geluid als de ketting aantrekt.

Nadat ik over de boulevard was gereden ben ik de duinen ingedoken voor het stuk naar KijkDuin. Vandaar deels tussen de auto's over de Lozerlaan richting Wateringen. Vlak voor Wateringen heb ik nog een klein extra rondje gemaakt.




Vandaag 57km (36km/uur gem), totaal 10330 km

donderdag, februari 15, 2007

snelste retourtje Dordrecht


Vanmorgen kon ik weer even heerlijk genieten van een prachtige ochtend. De lucht was helder blauw en fel gekleurd aan de horizon. Dat voorspelde dat het een mooie dag zou worden. Ik zag het als een beloning omdat ik zo vroeg mijn bed uit was gekomen. Dat ging niet echt gemakkelijk. Gisteren was ik met Francis naar de film (blood diamonds, erg aangrijpend) geweest en ik lag eigenlijk veel te laat in bed. Vanmorgen stootte Francis me aan als teken dat ik eruit moest. Ik was nog zooo verschrikkelijk moe. Gelukkig was het een vergissing, ze droomde blijkbaar dat het tijd was, het was pas 4:15 en ik kon dus nog heerlijk twee uurtjes verder knorren.

Het laaste stuk van de heenrit reed ik al weer in het daglicht en de hele terugweg scheen het zonnetje. Wel een verademing na al die regenachtige dagen. Met mooi weer is het zoveel mooier fietsen.

De heenrit ging in 1:32 (50km) en terug was het nog sneller 1:26 (49,6 km).
Dit was de eerste keer dat ik binnen drie uur heen en weer ben gereden.
Een snelle tijd ondanks een paar omleidingen en lastige automobilisten.

totaal 10271 km (en dat er dit jaar nog maar veel kilometers mogen volgen)

zaterdag, februari 03, 2007

Naar de hoek en terug (met een omweg)


Vandaag was het zeldzaam mooi fietsweer. Een stralend blauwe hemel, een beetje wind en een perfecte temperatuur. Wat wil je nog meer? Mijn enige probleem was dat ik niet zoveel tijd had om te fietsen, dus dan maar een compacte rit met een lekker hoog tempo.

Gelukkig had ik helemaal geen last van gisteren, ook weer niet zo vreemd want het was meet een rustig fietstochtje. Vanmiddag begon het al goed toen ik een groepje racefietsers in het zicht kreeg op de dorpskade. Vlak voorbij het bruggetje voorbij de Bonte Haas overviel ik ze en scheurde ik ze voorbij (48km/uur). Nu kon ik niet meer terug en moest ik ook alles uit de kast halen om ze voor te blijven. Vooral het talud omhoog langs de A4 valt dat niet mee. Maar het liep goed en algauw waren ze definitief uit het zicht verdwenen.

Op de Rijksstraatweg richting Schipluiden kreeg ik het volgende slachtoffer al in het zicht. Even extra aanzetten voor het passeren en ja hoor, weer gelukt (49km/uur). Op de rest van het stuk naar Maasdijk waren vooral de automobilisten mijn tegenstanders. Het tempo bleef het hele stuk net onder de 50km/uur.

Door Maasdijk moest ik wat snelheid verminderen, daar is de weg veel slechter en er zijn nogal wat mede weggebruikers waar je rekening mee moet houden. Pas bij het fietspad langs de nieuwe waterweg kon het gas er weer vol op. Heerlijk dat nieuwe asfalt!

Wel is het oppassen voor de loslopende honden. Sommige vinden het leuk om vlak voor je over te steken. Dat gebeurde ook een paar keer maar gelukkig liep het goed af.

Bij de stormvloed kering ben ik even naar boven gereden voor een paar foto’s (van de Quest natuurlijk).

De terugweg ging in de omgekeerde volgorde en weer lekker snel. Ik hoorde wel een vreemd geluid tijdens het trappen. Het was moeilijk om te zeggen waar het vandaan kwam. In ieder geval geen losse schakel in de ketting want het geluid kwam bij elke omwenteling van de trapas. Thuis gekomen heb ik nog even naar de achtertandwielen gekeken maar ik kon niets vreemds ontdekken. Morgen nog maar eens wat grondiger zoeken.

Vandaag 65 km (38 km/uur gemiddeld), totaal 10157 km

vrijdag, februari 02, 2007

Drie keer Schipluiden

Eigenlijk is Vrijdag mijn vrije dag. Vreemd genoeg komt daar bijna nooit wat van terecht, er is altijd wel een of andere klus te doen. Dat varieert van laminaat leggen, behangen, timmerwerk, een extra stopcontact maken, een buitenkraan plaatsen, noem maar op. En het houdt dus eigenlijk ook nooit op. Maar vandaag was ik onverwachte toch helemaal vrij. Het weer was goed genoeg voor een fietstochtje.






Franciska ging vanmiddag wandelen rond Schipluiden. Ik moest eerst even lang een boekhandel in Delft en daarna ben ik richting Schipluiden gereden in de hoop Francis met haar vriendinnen nog tegen te komen. Op het kaartje kan je zien dat Schipluiden het centrale punt van de fietstocht was. Bovendien had ik geen vastomlijnd plan, ik reed maar wat.

Het was ook een mooie gelegenheid om bepaalde stukje beter te verkennen. Hoewel de meeste fietswegen me wel bekend voorkomen. Ondertussen heb ik ze allemaal wel een keer gezien.

Een uitzondering daarop is de doorsteek van Abtswoude naar de Schieweg. Ik had wel eens gezien dat collega fietser Baksteen Mart deze route fietste maar zelfs was ik hier nog niet geweest. Er is nu nog een kleine verbetering mogelijk waardoor ik wat verder zuidelijk op de Schieweg uitkomt en dus minder omrij. De route die ik hier meestal volg gaat vlak langs de wijk Woudhoek (Vlaardingen?) en rijdt niet echt lekker door. Het lijkt alsof er een nieuw fietspad in voorbereiding is (had ik ontdekt via Google earth) maar dat is, toen ik er een paar maanden geleden fietste, nog niet meer dan een zandpad met veel kuilen.









Op het tweede plaatje kan je zien waar dit zandpad ligt. Op het derde plaatje zie je het nog beter, rechts ervan zie je een pad dat recentelijk al is aangelegd (bij het vinkje) en dat hier mooi op aan zal sluiten.

Een ander experiment dat deels ik gelukt was om te proberen of ik met mijn Quest over een debiele fietsdrempel kon rijden, langs het water richting Spaansebrug. Het eerste deel lukte, waar ik eerder vastliep doordat de onderkant van de Quest op de drempel bleef steken, kon ik nu wel doorrijden doordat ik met een wiel over het stoeprandje ging. Wie verzint er nu zo’n drempel in een fietspad?



Even verderop ging het fout omdat de Spaansebrug gesloopt wordt en fietsers er daardoor niet meer onderdoor kunnen. Gezien de omvang van de werkzaamheden denk ik dat het nog wel een half jaar duurt voor ik hier weer langs kan.

Vanaf hier ben ik weer met een omweg richting Schipluiden gereden. Helaas ben ik het vrouwtje niet tegengekomen. Maar ik heb wel weer even lekker gefietst!

Vandaag 88 km, totaal 10090 km