Vanmorgen heb ik het benodigde weerstanddraad gekocht. De verkoper merkte al op dat er tegenwoordig nog maar weinig mensen hun eigen weerstanden maken. Deze elektronica speciaalzaak (Stuut en Bruin in Den-Haag) bestaat al zo lang dat ze deze materialen gewoon nog in voorraad hebben.
Mijn eerste poging bleek wat lastig uitvoerbaar, ik wilde de draad in de inlegzool naaien. Het lukte wel maar ik bedacht dat het veel eenvoudiger kon. Op de website van Therm-Ic zag ik hoe eenvoudig hun schoenverwarmers eigenlijk zijn. Het lijkt wel heel geavanceerd maar het zijn gewoon drie weerstanden op een printplaatje. De lijnen die je ziet zijn alleen bedoeld om het er fraaier uit te laten zien. Drie weerstanden betekend ook drie standen, er worden immers 1, 2 of 3 weerstanden ingeschakeld. Deze weerstanden zijn niet van gelijke grootte want de gebruiksduur neemt meer dan evenredig af.
Het top-of-the-line model heeft zelfs afstandbediening, leuk dan kan je tijdens het fietsen ook zappen. Bij dit model wordt pulsbreedte modulatie toegepast, wat erop neerkomt dat de verwarming steeds even wordt ingeschakeld bij de lagere standen. Alleen in de hoogste stand staat hij continue aan. Voordeel is dat er minder draden nodig zijn en dat je nog meer standen creert. Of dat zinnig is betwijfel ik. Bij de hoge standen is de gebruiksduur erg beperkt, bij de lage standen merk je waarschijnlijk erg weinig van de verwarming. Ik denk dat de meeste gebruikers een gemiddelde stand kiezen.
De pulsbreedte modulatie lijkt voor leken ingewikkeld maar is in feite een heel eenvoudige schakeling van een paar dubbeltjes.
Ik heb mijn schoenverwarmers zo gemaakt dat ik die gemiddelde stand altijd bereik. Met weerstanddraad bepaal je gewoon de gewenste waarde door een bepaalde lengte te gebruiken. In dit geval 14cm (bij 28 Ohm/m geeft dit een weerstand van ongeveer 4Ohm). Bij een batterij spanning van 2,6V komt dat op een vermogen van ongeveer 1,7Watt. Dat betekend weer een gebruiksduur van 3-4uur.
Op de foto kan je zien dat de constructie nu erg eenvoudig is geworden. De aansluitdraden heb ik als treksontlasting nog een paar keer door de schoenzool heen geweven. Verder zorgt de tape ervoor dat de draad niet kan beschadigen. op deze manier is de verwarming ultra-plat geworden, je merkt er niets van. Vanmiddag heb ik een testrit gemaakt en kon constateren dat het heerlijk aangenaam werkt. Deze wil ik niet meer missen in de winter.
Ondertussen stromen de bestellingen al weer binnen, deze keer uit onverwachte hoek. De hele familie wil schoenverwarmers voor de wintersport hebben. ook bij het skieen is dat wel zo lekker. In dat geval gaat de nieuwe batterijlader wel mee op skivakantie
1 opmerking:
Hee Eduard,
Ik hoop dat je binnenkort weer tijd hebt om dit soort dingen te lezen en je blog weer op te pakken.
Ik wil ook zulke verwarmde inlegzolen maken. Lekker met bijv. de oliebollentocht. Kun je aangeven waar je de spullen koopt, zolen, houder, clip et, en hoelang de weerstandsdraad etc. moet zijn en van welke weerstand? En meer draad of meer weerstand = meer warmte?
groeten Cor
Een reactie posten