woensdag, juli 04, 2012

Mountainbike versus Quest

Omdat de Quest stuurloos in Dronten staat ben ik vandaag met de mountainbike naar mijn werk in Dordrecht gereden, een afstand van 50km. Het viel me eigenlijk reuze mee, geen zadelpijn of andere ongemakken. Ik kwam om 7:14 uur aan en dat verbaasde me wel. Ik had de vertrektijd uit Wateringen niet goed gezien, het was ergens tussen 5:30 en 5:45 uur. Dat betekende dat ik de rit best wel vlot had gereden. Een hele goede tijd met de Quest is 90 minuten en nu zat ik al aardig in de buurt.

Op de terugweg keek ik goed hoe laat ik vertrok. Het ging lekker snel, anders dan in een Quest kan je snel op situaties reageren. Op bijna geen enkele kruising hoefde ik te wachten. Ik kom aanrijden en rij rustig (-: naar de overkant, ongeacht de kleur van het verkeerslicht. Ook bij een wegopbreking ben je er zo langs.

Thuisgekomen zag ik dat ik 95 minuten had gedaan over de pakweg 50km (31,5 km/uur gemiddeld). Ongeveer even snel als mijn snelste Quest tijd. 

Ik moet wel zeggen dat ik al aardig stuk zat. Ik zou dit geen 300km lang willen doen. In een Quest is het vanzelfsprekend veel comfortabeler

In de Quest is de topsnelheid natuurlijk veel hoger, maar door alle hindernissen onderweg is de overall tijd ongeveer gelijk.

Er is ook nieuws op het schade gebied. Ik ben vandaag door een expertise bureau gebeld dat een afspraak wilde maken voor het taxeren van de schade aan mijn fiets. Ik heb ze de gegevens van velomobiel gegeven, die handelen het verder af. Hoe dit bureau aan deze informatie is gekomen weet ik niet. Zou de dader dan toch het formulier hebben ingestuurd, of heeft de verzekering mijn brief toch aan de tussenpersoon gegeven?

wordt vervolgt...

11 opmerkingen:

Wim zei
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
eduardbotter zei

Je moet je wel realiseren dat het op mijn woon-werk route wemelt van de verkeerslichten. Als ik steeds zou gaan staan wachten dan ben ik zo een kwartier langer onderweg. Met de Quest ben ik een stuk voorzichtiger. Dan ga je niet zo makkelijk op een vluchtheuvel tussen twee wegen staan met een fiets van bijna drie meter lang. In Rotterdam negeert een groot deel van de fietsers de verkeerslichten, waarschijnlijk anders dan in de polder.

Piet zei

Opmerkelijk maar verklaarbaar. Op mijn Greenmachine rijd ik gemiddeld bijna net zo hard als met mijn Thys 209 (en soms sneller). En de leukste paden zijn smal en slingerend!

eduardbotter zei

Als je wordt aangereden dan komt het toch op een moment dat je het niet verwacht. Bijvoorbeeld als je braaf oversteekt als het licht groen is. Of wanneer je oversteekt op een voorrang kruising. Op die momenten ben je juist kwetsbaar!

Ik weet het uit eigen ervaring.

Quezzzt zei

Is dit nu de bron van alle tumult op andere Blogs ?

Ik rijd ook weleens door rood, specifiek als ik niet goed bij het drukknopje kan. Na goed kijken en inschatten is er geen enkel gevaar. Ik zet trouwens wel mijn Strada overdwars op een tusseneiland als ik de oversteek in 2 delen moet maken.

Ik ben met je eens dat de bijna ( of helemaal) raak momenten altijd komen waneer je zelf geen regels overtreed en niet eens per definitie hard rijdt...als je hard rijdt ben je in ieder geval alert.

eduardbotter zei

Ik heb al het gezeur verwijdert. Ik schrijf mijn blog voor de lol en niet om alle commentaar van wereld verbeteraars aan te moeten horen. Ik ben oud genoeg om te beslissen wanneer ik wel of niet door rood kan rijden. Gelukkig denk jij er ook genuanceerd over.

Wim zei

Jammer dat je mijn "gezeur" verwijderd hebt.

Blijft lastig hè, kritiek.

Fijn dat je de tekst van je blog hebt aangepast.,

Wim zei

Goedemorgen Eduard,

De tekst in je blogbericht, die je ondertussen gewijzigd hebt, raakte mij. Daarop heb ik gereageerd. Ik heb niet op jou als persoon gereageerd, maar wel op wat jij beschrijft.

Je geeft aan dat je op je blog voor de lol schrijft. Dat is natuurlijk prima, maar de rest van de wereld kan wel meelezen. Dat er dan reacties kunnen komen die jou niet aanstaan, behoort dan uiteraard ook tot de mogelijkheden.

Ik betreur het dat je mijn reacties verwijderd hebt en niet meer plaatst. De mogelijkheid tot enigszins directe communicatie is nu niet meer mogelijk. Via andere blogs gaat dit verhaal echter verder en kan/mag er wel gereageerd worden.

Na het verwijderen van mijn reacties heb ik mij teruggetrokken als actief volger van je blog. Aangezien je mij negeert, vind ik het niet meer passend om de "vriendelijke connectie" tussen ons te laten bestaan. Dit draai ik uiteraard terug, als ik weer door jou geaccepteerd word.

Nogmaals: mijn reacties zijn het gevolg van jouw bericht en hebben niets met jou als persoon te maken.

Ik ben zelfs altijd een beetje een "fan" van je geweest vanwege de uitvinding van het "Botter-schermpje".

M.v.g. Wim

eduardbotter zei

Sorry voor het verwijderen! Ik had er gewoon even geen zin in. groeten van Eduard Botter

Wim zei

Duidelijk.

Dankjewel.

Gr. Wim

Erwin zei

Ik was laatst na 20 jaar weer eens op de fiets in Amsterdam. Bij het eerste rode verkeerslicht... was ik de enige fietser die stopte! Door rood licht rijden was 20 jaar geleden en nu nog steeds de norm, daar in Amsterdam.

Ben de afgelopen jaren een stuk braver geworden, hoewel ik tegenwoordig nog steeds niet bij elk rood verkeerslicht stop. Ben in mijn ogen inderdaad ook 'oud genoeg' om een dergelijke inschatting te kunnen maken. Dat levert mij ook wel eens bestraffende reacties op mijn blogposts op :D

Groetjes!

Erwin