Het is al weer een aardige tijd geleden dat ik voor het laatst met de Quest op pad ben geweest. Eerst een week op skivakantie in Valoire (FR). Aan het einde van de week merkte ik het al dat ik een virus te pakken had. Het snowboarden ging niet meer zo lekker en ik was steeds snel moe. Op de zondag dat we terug kwamen hoopte ik dat ik het ergste had gehad maar dat was een illusie. Toen ik me op maandag had ziek-gemeld steeg de koorts snel en al gauw kon ik alleen nog maar in bed liggen en slapen . Dat heeft de hele week geduurd en nu pas kan ik zeggen dat mijn conditie weer redelijk is hersteld. Alleen heb ik nog last van mijn keel en kan ik bijna niet praten. Toch kon ik niet langer wachten en heb het er vanmorgen maar op gewaagd om weer een woon-werk ritje te maken. Niet te snel, gewoon rustig aan. En dat heeft gewerkt! De heen-reis van ca 50km in 1:55 en de terug-reis van 58km in 2:00. En dat terwijl het me weinig inspanning kostte. Bovendien wilde ik mijn knieën niet teveel belasten omdat ik daar de laatste tijd zo nu en dan last van heb. Ook heb ik geprobeerd om met een wat hogere cadans te fietsen, normaal kies ik al gauw de hoogste versnelling.
Het weer was fantastisch, het enige wat me niet meeviel was om vanmorgen de moed te verzamelen om te gaan fietsen. Ik had verwacht dat het erg jkoud zou zijn maar dat viel best mee. Als je dan eenmaal op weg bent dan gaat het echt heerlijk. Een minpuntje was een fietspad waar zonder eerdere aankondiging graafwerkzaamheden aan de gang waren. De enige optie was terugkeren en een andere route zoeken. Op de terugreis een racefietser ingehaald en nu ook het “protocol” goed gevolgd: eerst langzaam inhalen tot de racefietsen “aanhaakt”, dan langzaam versnellen. Dit was de eerste keer dat het ook volgens plan verliep, het verbaasde me wel dat hij nog zo lang meekwam (tot 45km/uur), maar toen was het ook in een keer weer over en viel hij snel terug. Ach, een mens heeft zo zijn pleziertjes..
De terugweg voor de verandering maar weer eens door de Kiltunnel, Heinenoordtunnel en de Beneluxtunnel, een heel mooie route maar wel iets langer. Volgende keer moet ik eerst iets eten voor ik vertrek want vanavond na thuiskomst haal ik de schade in en eet ik alles wat ik tegenkomt. Beter om wat reserve op te bouwen voor onderweg
P.S. Het windschermpje voldeed nu echt prima, de gaatjes onderin zorgen ervoor dat hij sneller ontwasemt na stilstand en anders heb ik nog een doekje om het schoon te wrijven
Vandaag 108, totaal 1454
Geen opmerkingen:
Een reactie posten