Fietsen rond Nijmegen

Afgelopen weekend ben ik met twee (jeugd)vrienden naar Nijmegen geweest voor ons traditionele fietsweekendje (op de racefiets). Dat is een jaarlijks terugkerend uitje waarbij we steeds overdag een flinks stuk gaan fietsen en ’s avonds gezellig gaan stappen. Andere keren waren we met ze tweeën (Ernst en Ik) maar dit keer was een vriend van ons, die normaal in Sjanghai werkzaam is, ook van de partij. Zaterdag morgen reden we, nadat we onze spullen in het hotel hadden gebracht, naar de andere kant van de waalbrug om de fietstocht van daaruit te starten. Ik had als voorbereiding een tweetal fietsroutes van internet (www.gpstracks.nl : rondom pannerdemsekop en route liemers en duitsland) gehaald en aan elkaar geplakt. Door deze route te volgen hoef je eigenlijk geen kaart bij je te hebben, je moet alleen zorgen dat je niet naast de route raakt want dan is het soms lastig om erop terug te keren.

Na ruim een uur fietsen vonden we dat het tijd was om wat te gaan eten. In deze omgeving is voldoende keus uit cafés en restaurant aangezien hier veel toeristen zijn. Na een lekkere uitsmijter te hebben gegeten gingen we weer verder richting pontje over een zijtak van de rivier. Na de oversteek maakten we een lus richting Duiven om later weer bij het pontje terug te keren. Niet om weer over te steken, nee we gingen verder naar het oosten met de wind weer in de rug. Ernst en ik reden om de beurt aan kop terwijl we Mark, die niet zoveel fietst in Sjanghai, een beetje probeerde te ontzien. Tot aan Emmerich ging dat nog redelijk vlot. Maar nadat we de Rijnbrug waren overgestoken daalde het tempo sterk. Nu moesten we immers tegen de wind in en werd het fietsen vooral voor Mark steeds zwaarder. Ook het uit de wind houden hielp hem niet voldoende om het tempo nog op peil te houden. Toen we 65 km hadden afgelegd stopten we voor een lekker Duits biertje, hetgeen de sportieve prestatie niet echt ten goede komt. Na deze stop daalde het tempo snel verder tot Mark aangaf dat zijn knie te pijnlijk was om verder te fietsen. Ernst en ik gingen verder om de auto te halen, nadat ik de positie van Mark op mijn GPS had vastgelegd. Nu konden we ons weer lekker uitleven en reden we om beurt een minuut aan kop. Bij elke wisseling ging het tempo verder omhoog, we wilden natuurlijk wel weten wie nu de beste fietscondities heeft. Uiteindelijk reden we 36km/uur tegen de wind in en moesten we voorlopig concluderen dat we aardig tegen elkaar opgewassen zijn.

Na bijna 6 uur fietsen kwamen we weer terug bij de auto. Het terugvinden van Mark was lastiger dan we eerst dachten omdat de dijk deels voor autoverkeer was afgesloten. Dankzij de GPS, die ons de exacte plek wees waar Mark was achtergelaten, vonden we hem uiteindelijk toch weer terug.

De bedoeling was om Zondag weer te gaan fietsen, maar omdat Mark toch wel last had van zijn knie, gingen we in plaats daarvan naar de sauna (de Thermen). We sloten de dag af met een bezoek aan een café in Nijmegen waar we naar een teleurstellend Nederlands team keken dat Australië niet eens de baas kon zijn (hoe moet dat straks?) en een lekker diner in een restaurant. Hier maakten we voor het eerst kennis met een nieuw culinaire kleingoed, de wapas (een combinatie van wereld en tapas!).

We bedachten ons dat we dit soort dingen eigenlijk vaker moeten doen, maar dat bedenken we elk jaar steeds opnieuw. Dit weekend was wel heel relaxed en we hadden alle tijd om eens goed te praten over allerlei zaken zoals:

- hoe zet Adidas zijn wereld- communicatie netwerk voor de bevoorrading op
- hoe functioneert de automatisering van een levenmiddelen warenhuishuis in elkaar (Nedfox)
- op welke business moet mijn (eventuele) nieuwe (elektronica) bedrijf zich richten
- allerlei personelijke relaties
- het weer en (lig)fietsen
- etc

Niet veel gefietst maar wel lekker genoten! (100km op de racefiets en 0 km met de Quest)