Terug naar Wateringen

Vandaag heb ik met de terugtocht uit Texel weer wat kilometers gemaakt op weg naar de 10.000. Ik betwijfel of het ook echt gaat lukken want moet nog een behoorlijk gat worden gedicht en mijn agenda zit behoorlijk vol. Morgen werkt Francis en zal ik me over de kinderen ontfermen, zondag moeten er oliebollen worden gebakken.

Het weer was prima, allen stond er een ferme wind pal tegen (5 tot 6 bft, zag ik zojuist op het weerrapport). Ik had er niet zoveel last van maar collega fietsers zag verbeten tegen de wind in worstelen. Dat waren er helaas niet zoveel en dat is jammer want ik haal ze altijd graag in.

Het eerste stuk van Den Helder naar Alkmaar ging redelijk vlot. Niet zo snel als ik zou willen maar ja er stond ook een flinke wind pal tegen. Het is leuk dat sommige automobilisten op de naastgelegen weg toeteren of hun hand opsteken. Door Alkmaar heen gaat net wat minder snel want dan moet je goed op het drukke auto verkeer letten.

Het pontje was weer net aan de overkant dus had ik een mooie gelegenheid om moeders krenten boterhammen op te eten (dat smaakte wel!). Aan de overkant aangekomen maakte ik dezelfde route fout als ik iedere keer maak. Soms staat het ook zo onduidelijk aangegeven waar je heen moet.

Een stukje verderop leek het me wel leuk om eens de borden richting Haarlem te volgen (dom dom). Daar kreeg ik dus al snel spijt van omdat het bij 1 bord bleef. Ik werd een woonwijk ingestuurd en moest het verder zelf maar zien. Gelukkig had ik mijn GPS nog en vond ik de goede route weer snel terug. Ik denk dat zulke route borden ook zelden door fietsers worden geplaatst.

Omdat het zulk mooi weer was besloot ik om vanaf Noordwijk door de duinen verder te gaan. Dat ging goed tot in Katwijk waar de halve boulevard is opgebroken. Op het stuk door de duinen moet je als fietser ook nog goed oppassen want er zijn hier en daar verraderlijke drempels geplaatst. Wat daar het nut precies van is weet ik niet, maar als je er te snel over heen rijd heb je een goede kans van je fiets af geslingerd te worden. Sommige zijn van het type dubbele bult: kom je goed over de eerste dan zorgt de tweede wel dat je uit je koers raakt. Andere zijn zeer steil, zelfs met lage snelheid krijg je een behoorlijke klap.

Met Den Haag in zicht bedacht ik het plan om naar Hoek van Holland door te stomen, dit om extra kilometertjes te maken. Bij Kijkduin vond ik het wel welletjes en sloeg ik lekker linksaf, op weg naar een warme douche. Als de zon lager komt daalt de temperatuur snel.

Totaal 9678 km

Barre route naar het hoge noorden

Eergisteren heb ik de grote tocht naar het hoge noorden van Noord Holland gemaakt. Niet de afstand maar de weersomstandigheden maakten het beste wel zwaar. Doordat het de hele tijd motregende moest ik voortdurend mijn schermpje losnemen en schoonvegen. En was het niet aan de buitenkant ondoorzichtig dan wel aan de binnenkant omdat ik zo zat te stomen. Ook mijn tenen hadden het zwaar, mijn voeten voelden aan alsof ze bevroren waren. Dat kon natuurlijk niet want de temperatuur was boven het vriespunt. De lucht was zwaar bewolkt en de omgeving grauw. Niet echt ideaal fietsweer dus.

Als variatie had ik een eerder dit jaar met de velo wielrenclub gereden route aan de normale route vastgeknoopt. Zo´n verandering is wel eens leuk ander wordt het nog saai. Wat wel tegenviel is dat het nu wel een erg toeristische route was geworden, het schoot dus niet zo op en de afstand was 15km langer dan normaal.

Tot aan de pont bij IJmuiden reed ik in een dun shirtje maar toen ik moest wachten tot de pont terug was werd het al snel te koud. Ik denk dat het gaandeweg ook kouder weer werd. Dit was ook een mooie gelegenheid om de meegebrachte boterhammen op te eten, ik was wel aan een eten toe. Vanmorgen had ik namelijk geen honger, het kerstdiner was nog tekort geleden.

Vanaf Castricum had ik ook een verandering ingepland door naar het centrum van Alkmaar te rijden. Dit beviel me erg goed, dus deze aanpassing hou ik erin. Vanaf Alkmaar is het bijna een rechte lijn naar Den Helder, alleen de kwaliteit van het fietspad laat nog wel eens te wensen over. Om kwart voor vier kwam ik bij de boot aan. Dat betekende dat ik drie kwartier moest wachten voor ik over kon.

Vanmiddag had ik wel weer zin in een ritje op het eiland. Niet te lang of te hard want morgen ga ik weer terug naar wateringen. De weervoorspelling is best wel goed. Althans minder slecht dan de heenrit.

Totaal 9530 km

kerstrondje

Vandaag kon ik me gelukkig even uit het kerstgebeuren losrukken om even een rondje lekker te gaan fietsen. Franciska vond het niet echt leuk dat ik alleen op stap ging, je moet op deze dag immers met het hele gezin op uit.

Ik ben blij dat ik het toch even heb gedaan. Ondanks de bewolking was het lekker fietsweer met een prima temperatuur. Ik fiets nog steeds in mijn thermo (onder) shirt, met meer kleding aan wordt het te warm.

Er was niet echt veel volk op de been, slechts een enkele fietser of wandelaar met hond. Een paar keer moest ik ondank mijn getoeter toch vol in de remmen.


Vandaag 77 km, totaal 9300 km

Nog maar 700 km te gaan (ahum, dat lijkt toch wel wat veel nu er nog maar 1 week resteerd. Het is mijn bedoeling om morgen naar Texel te fietsen en Vrijdag weer terug. Maar daar red ik het nog niet mee.

Lekker ritje dordrecht en terug

Vandaag weer eens heerlijk gefiets. De afgelopen weken voelde ik me minder fit maar nu is de energie weer terug. Gisteravond ben ik met de mannen van Pauls hardloop groep wezen trainen. Om allerlei redenen was ik al een paar maanden niet meer van de partij geweest, maar gisteravond dus wel. Eigenlijk moest ik met Timo (mijn zoontje) naar het zuiderpark waar hij op atletiek zit (Sparta). Maar als alternatief hebben we er toen voor gekozen dat hij met mij mee ging. Het viel hem geloof ik wel een beetje tegen hoe hard zijn pa nog traint. Op het einde van de training werd hij wel een beetje stil, alhoewel hij dat natuurlijke nooit toegeeft.

En vanmorgen dus weer vroeg uit de veren voor een ritje met de Quest. Het is er prima weer voor, zelfs een beetje aan de warme kant. Wel beter dan het koude winterweer van vorig jaar december. Als de temperatuur onder het vriespunt daalt dan krijg ik weer van die problemen zoals koude voeten. Maar daar heb ik nu dus geen last van.

Op de heenweg over de Brienenoordbrug en terug door het centrum van Rotterdam.

De terugrit ging zelfs weer snel als vanouds, 50km in 1:32 uur

stand tot nu toe: 9220km

Quest of badkuip?

Nu ik het plan heb opgevat om de 10000 km dit jaar vol te rijden moet ik er ook wel aan gaan werken om extra kilometers te maken. Ik geef toe dat het nogal ambitieus is, zeker in december wanneer het weer bar slecht kan zijn. Vandaar dat ik vandaag een grote tocht wilde maken. Het begon al lekker, toen ik eindelijk alles gereed had en wilde instappen ontdekte ik dat mijn achterband plat stond. Er bleek een minuscuul gaatje in te zitten waardoor hij langzaam leeg liep. De band heeft er al aardig wat kilometers op zitten en dat is te zien aan het aantal beschadigingen en het dunne loopvlak. In principe kon hij nog wel even mee maar ik heb nu geen zin in extra vaak banden plakken en dus heb ik hem maar gelijk vervangen. Om tien uur was ik eindelijk op weg. Ik merkte gelijk al dat het fietsen niet echt lekker ging, het tempo ligt gewoon te laag. Daar heb ik de laatste tijd wel vaker last van. Een echte reden kan ik ook nu niet bedenken, ik ben uitgerust en aan de Quest mankeert niets. Misschien gaat het later in deze rit wel weer beter.

Als route heb ik de tocht naar de stormvloedkering (Brouwersdam) uitgezocht. Als ik bij de nieuwe waterweg aankom besluit ik om eerst nog even richting hoek van Holland te rijden, extra kilometers kan ik best gebruiken. Op het nieuwe asfalt snel ik een paar groepen wielrenners voorbij. Ondanks mijn lagere tempo lust ik ze nog rauw. Het snelheidsverschil is nog zo groot dat niemand ook maar een poging doet om me weer in te halen. Later zie ik dat ik hier toch nog tegen de 50 km/uur reed.

Als ik terugben bij de pont is deze net aan de overkant. Ik leg de Quest even op zijn kant om naar de banden te kijken, ik hoorde namelijk een tikje dat misschien op een bobbel in de band wijst. De linker voorband blijk niet helemaal goed om de velg te liggen, die moet ik maar even opnieuw omleggen. Als ik de pomp wil pakken blijkt dat die nog thuis staat. Daarmee komt er gelijk een einde aan het plan. Zonder fietspomp waag ik me niet te ver van huis. Helemaal ongelegen komt het ook niet want het gaat nog steeds niet lekker. Misschien dat het een volgende keer beter gaat.

Als afsluiting rij ik weer richting Hoek van Holland. Bij het strand aangekomen zie ik een paar plassen waarmee ik de onderkant van de Quest even goed schoon kan spoelen. Dat gaat prima tot ik een plas inrijd die eigenlijk meer een klein meertje is. Er komt een hele golf water naar binnen en ik ben gelijk helemaal nat. Ik heb al helemaal geen zin om hier uit te stappen dus ploeter ik maar verder. Dat valt niet mee met zo’n 50 liter water aan boord. Een stukje verder rem ik hard en het water golft er aan de voorkant weer grotendeels uit. De remmen zijn ook nat geworden en reageren sponzig. Ik probeer ze weer droog te krijgen door een lang stuk met ingeknepen remmen te rijden. Na een tijdje reageren ze weer normaal.

Op het stuk naar Kijkduin stop ik even om de schade op te nemen. Al de spullen die ik bij me heb zijn nat geworden, inclusief de GSM. Die ligt spontaan te rillen in mijn tas, hij heeft het zeker koud gekregen. Ik haal de accu er maar uit om de schade zoveel mogelijk te beperken. Terwijl ik daar stilsta wordt ik gepasseerd door een rolstoel tandem, twee rolstoelen aan elkaar vastgemaakt. Ze maken nog een flinke snelheid, zo’n 30 km/uur. Ik denk dat de achterste bestuurder misschien ook visueel gehandicapt is en daarom aan de voorste stoel is gekoppeld.

Na kijkduin ga ik weer richting Wateringen. Thuis wachten er nog een paar klusjes op me die af moeten (hout zagen voor de kachel, buitenlamp vervangen, er is altijd wel wat te doen). Maar eerst duik ik onder de warme douche, ik ben aardig verkleumt in mijn natte kleren.

Vandaag 78km, totaal 9118 km

Dordrecht- Wateringen vv met beter licht

Vandaag was op papier de beste dag van de week, althans wat het weer betreft. En in werkelijkheid was het nog beter dan ik had gehoopt. Alleen op de terugweg had ik een paar spatjes regen.

De nieuwe koplamp presteert uitstekend, nu alle negen LED’s zijn ingeschakeld. Afgelopen maandag had ik al even een korte proefrit gemaakt naar de Lier en terug. Helaas kreeg ik het net voorbij het Woudt een lekke band. Ik ben nog maar een klein stukje met de platte band doorgefietst tot ik op een plek uitkwam waar ik een beetje uit de wind kon staan. De boosdoener was een piepklein stukje split dat met een scherp puntje door de band stak. Het was wel een mooie oefening om te kijken of ik alle spullen paraat had: regenjack, fietspomp met verloopnippel, plakspullen, zaklantaarn, reserve band. Als je plots uit je fiets moet om een band te wisselen dan is het wel handig als je iets warms hebt om aan te trekken.

Vandaag dus de eerste langere rit in het donker met de nieuwe lamp. Vooral op donkere stukken geeft hij een zee van licht. Wanneer je in de stad fietst dan valt het minder op, maar datzelfde effect heb je ook met autoverlichting. De lantaarn verlichting is gewoon nog feller!

De heenweg ging redelijk vlot, hoewel het niet zo snel gaat als in de zomer. Ik denk dat verschillende factoren hier een rol spelen, het weer, fietse in het donker en mijn conditie. De laatste weken voel ik me net wat minder fit, misschien ook wel omdat ik het erg druk heb.

Ik kwam tegelijk met een collega op het werk aangereden. Hij vond dat ik best wel hard reed (volgens hem 50, maar het was 45). Automobilisten denken altijd dat je harder rijd. Hij vond ook dat mijn verlichting “een bak licht gaf”. Ik wordt in ieder geval goed gezien.

Op de terugweg ging ik door het centrum van Rotterdam. Daar was het verkeer een grote puinhoop, een aantal; verkeerslichten werkten niet en dan gaat het direct fout. Alles stond werkelijk vast, wat is dat genieten als je er dan voorbij zoeft! Moeten ze maar gaan fietsen!

Ondanks mijn goede verlichting was er toch weer een grote ^%$ die vlak voor me moest oversteken. Ik heb hard getoeterd en hardop enige verwensingen geroepen. Ze leren het ook nooit.

Op het laatste stuk heb ik maar weer eens een oude variant geprobeerd door de donkere polder heen. Er waren veschillende groepjes aan het hardlopen, gelukkig allemaal goed zichtbaar. Het was namelijk een erg donkere avond.

Twee keer 53km (31 km/uur gem) totaal 9038 (nog 962 km te gaan voor het einde van het jaar)