100km paastocht op de koga miyata

Om me voor te bereiden op een fietstocht met vriend Ernst aan het einde van deze maand ben ik vandaag eens op de racefiets gestapt. Om 8:30 vanmorgen vertrok ik achter een grote groep wielrenners aan vanaf de Velo hal in Wateringen. Ze gingen er tegen de wind in gelijk hard tegenaan, de snelheid liep op tot ca 36 km/uur. Ik vroeg me na 10 minuten al af waar ik eigenlijk aan was begonnen. Ik ben geen kuddedier en hou er niet van om in een (grote) groep te fietsen. Maar een eind achter de groep aan fietsen kost veel meer energie dan wanneer je er vlak achter zit. Dit waren ook duidelijk de snellere jongens, eenmaal op achterstand haal je ze niet meer in.

Gelukkig voor mij waren er wat navigatie problemen bij de wielrenners, verschillende groepjes reden van hot naar her. Na 58km bleek ik nog steeds vlak achter een van de eerste groepjes te zitten toen we stopten voor een kleine pauze.

Je kan duidelijk merken dat je op een ligfiets je spieren anders belast dan op een racefiets. Het lijkt dezelfde beweging maar toch zijn er verschillen. Ook de rechtop houding maakte het voor mij extra lastig, na een tijdje begon ik last te krijgen van een pijnlijke rug en een stijve nek.

Na de pauze vertrok ik direct achter het eerste groepje maar moest ik ze al gauw laten gaan omdat ik het niet bijhield. Even later werd ik door een andere groep gepasseerd en kon ik me er op richten om hun te volgen. De route aanduiding bleek niet overal even goed te zijn maar zij hadden hier toch meer ervaring mee.

Om 12:30 was ik weer terug na een vermoeiende rit waar ik toch met voldoening aan terug denk.

96 km, gemiddeld 26 km/uur totaalstand Quest ongewijzigd.






Hier een paar foto's van de (bijna) voltooide Quest stalling.
Nu nog een stopcontact, verlichting en alarm.