Vandaag ben ik met Timo naar Dronten gereden om de nieuwe Quest te halen. Ik heb er nog over gedacht om heen en weer te fietsen maar gezien het slechte weer is het maar goed dat ik dat niet heb gedaan.
achterbrug, het aan de wielkasten opgehangen verbrede stoeltje en de betere stekkertjes voor de accu. Verder zijn er nog kleine, minder opvallende verbeteringen zoals de speciaal gevlochten remkabel mantel (directer remgedrag) en het remlicht schakelaartje aan het stuur.
LED gebruikt normaal 350mA (ook bij 12V met een voorschakelweerstand).
De komende tijd kan ik gebruiken om de Quest electronica verder af te maken. Zo moet ik mijn computertje weer inbouwen. Dat kan prima omdat het linker "console" met klittenband is vastgezet. Op die manier kan ik mijn printje prachtig wegwerken. Verder plaats ik een paar schakelaartjes in dit console voor het binnenlicht en de koplamp.
Vanaf morgen wordt het beter weer, dat betekend dat ik kilometers kan gaan maken met deze fiets. Ik weet niet precies hoeveel ik met de vorige heb gereden maar het zit rond de 26000km.
Vandaag reed ik alweer de tweede rit van deze week. Ik krijg de smaak weer helemaal te pakken. Vorige week was ik nog behoorlijk afgepeigerd, vandaag koste het me maar weinig moeite.
NB. Dit plaatje laat zien hoe de belangstelling voor mijn blog de laatste week met sprongen is toegenomen. Wellicht komt er nog een piek als de termijn voor het bieden op mijn Quest afloopt.
Ik heb al een aantal jaren een Challenge Focus in mijn schuur hangen. Deze had ik zelfs al voordat ik een Quest kocht. Met een structureel ruimte gebrek in mijn schuur heb ik maar besloten om de Focus te verkopen. (dan blijft nog mijn racefiets, mountainbike en zelfgebouwde ligfiets over)
Normaal is het zondag ochtend tijd voor een uurtje hardlopen met mijn vriend Jos. Dit weekend is hij echter in Portugal voor zijn werk. Dat levert mij weer een mooi ochtend ritje met de Quest op.
Deze foto uit Vlaardingen laat zien dat het niet overal even goed geregeld is. Hier was ooit een fietspad richting Schipluiden. In de tijd die nodig was om dit flatgebouw neer te zetten is het dus niet gelukt een fatsoenlijk fietspad te maken
Quest 140 te koop (in verband met levering van een nieuwe Quest)
Gisteren was het boven verwachting mooi weer. Terwijl het weerbericht nog sprak over bewolking was er boven het Westland geen wolk te zien. De rest van het gezin ging een stukje op het strand wandelen en ik stapte in de Quest voor een heerlijk rondje. Ondanks het mooie weer waren de meeste dagjes mensen toch in hun blik op vier wielen gestapt, zonde hoor! Dat was vooral goed te merken toen ik door Hoek van Holland reed. Daar passeerde een schier eindeloze stroom auto’s de boulevard, op zoek naar een parkeerplek. En die plekjes waren natuurlijk dun gezaaid. Van dat alles had ik in mijn Quest geen last. Wat wel erg vervelend waren zijn de weg-opbrekingen die in de meeste gevallen zelfs onaangekondigd zijn. Hierdoor moest ik een paar keer uit de Quest stappen om de fiets over een te grote hobbel heen te helpen. Maar eenmaal voorbij “de Hoek” kon het gas er weer op over het fietspad door de duinen. Een paar keer moest ik nog wel flink in de remmen omdat de fietsers dubbeldik van beide kanten kwamen. Over het algemeen zijn de andere weggebruikers erg positief over mijn fiets, ze kunnen het wel waarderen. Ik kwam wel weer zo’n oude zak tegen die vast dacht dat mijn fiets gemotoriseerd was, wild gebaarde hij dat ik snelheid moest minderen.
Toen ik weer thuis kwam was ook de rest van het gezin weer terug van hun wandeling.. Ik was blij dat ik even mijn eigen ritje had kunnen maken. Hopelijk kan ik deze week weer een keertje naar Dordrecht rijden (als het weer niet te slecht is). Het valt op dat de dagen nu snel langer worden. Om 6:45 is het zelfs al licht!
Misschien woensdag weer>>>
Voor het eerst in lange tijd ben ik vandaag weer naar mijn werk in Dordrecht gefietst. Iedere keer was er wel wat waardoor ik deze rit moest uitstellen, maar nu dus geen excuus meer. Ik kan niet zeggen dat het meeviel, het gebrek aan beweging in mijn Quest wreekt zich duidelijk. De rit heen kon ik nog afronden in 1:30 wat een snelheid van zo'n 34km/uur inhoudt. De rit terug kostte al duidelijk meer moeite, hier deed ik 5 minuten langer over. De wegopbrekingen in Rotterdam werkte hier ook niet positief op de rittijd. Het is werkelijk ongelooflijk, ik rij nu al drie jaar regelmatig door Rotterdam, maar nog steeds is er hier en daar een fietspad afgesloten voor werkzaamheden. Toen ik vanavond thuiskwam was ik aardig bekaf en moest ik echt eerst wat eten (de befaamde hongerklap).
Het is alweer veel te lang geleden dat ik in mijn blog heb geschreven. Er zijn natuurlijk honderd excuses waarom het er niet van kwam. Bovendien heb ik veel te weinig in mijn Quest gereden, dat is ook jammer. Hopelijk kan ik de regelmaat in de komende tijd terug vinden. De dagen worden ook weer langer en dat is positief.
Eerst heb ik de bandjes opgepompt, er was ondertussen een paar bar lucht uit weggelekt. Ik heb mijn oude Halvords pomp maar weer tevoorschijn gehaald, die is een stuk comfortabeler in het gebruik dan het compacte voetpompje. De nippel van de Halvords pomp was ik al een tijdje kwijt, gelukkig bleek de nippel van de andere pomp ook prima bruikbaar.
Vandaag heb ik mee gereden met de jaarlijkse velomobielen oliebollentocht. Terwijl ik nu al bijna drie jaar in een Quest fiets was het voor mij toch de eerste keer dat ik met deze tocht mee ging. Misschien hield het doorgaans niet al te beste weer op de laatste zondag van het jaar me wel tegen. Vandaag hadden we echter niets te klagen, behalve misschien dat de wind snijdend koud aanvoelde, maar dat mag je eind december wel verwachten. Ik heb nog even overwogen om naar Almere te fietsen, gelukkig heb ik dat niet gedaan want het zou toch wel heel erg koud zijn geweest. om zo'n stuk in het donker en kou te rijden.
Enkele andere waren wel zo dapper geweest om afstanden tot 100km naar Almere te rijden (petje af!). En dan te bedenken dat ze 's avonds ook weer terug moesten.
Zelf de plaatselijke TV was met een ploeg vertegenwoordigd om dit heugelijke feit te verslaan. Gelukkig werd er niet al te lang stilgestaan, want mijn voeten voelden aan als ijsklompen (misschien is Hotronic voetverwarming toch iets voor mij Wim?).
Na de lunch reden we weer verder, het grootste deel van de route voerde ons door de prachtige natuur. Het prachtige weer maakte het allemaal nog veel mooier. Ik hoorde dat het vorige jaren soms erbarmelijk slecht was geweest met hagel, sneeuw of regen.
Het is al weer bedroevend lang geleden dat ik met de Quest naar Dordrecht ben gereden.
Daar zijn allerlei redenen voor, druk met het werk, slecht weer, donker en geen zin.
Zondag vond ik dat het er nu maar weer eens van moest komen.
Alle benodigde spullen lagen klaar en gisteren morgen reed ik met mijn Quest richting Dordrecht.
Het was wel weer wennen om in het donker te vertrekken, dat was een tijd geleden!
De weersvoorspelling gaf aan dat het een zonnige dag zou worden, alleen daar had ik op het vroege tijdstip niet veel aan. Ik vorderde vlot, hoewel de conditie niet meer optimaal was.
Ik heb de afgelopen weken wel vaker hardgelopen, ik ben zelfs weer twee keer met Paul’s hardloopgroepje meegeweest. Maar fietsen en hardlopen zijn toch verschillende dingen en dat merkte ik nu.
Vlak voordat ik Rotterdam binnenreed viel me op ik dat het fietsen steeds zwaarder ging.
Even verderop begon de Quest te kwispelen en hoorde ik het kenmerkende geluid van een lekke band.
Jahoor, dat moest mij weer overkomen, een lekke band in het donker repareren.
Gelukkig had ik een warme trui meegenomen, want je koelt snel af buiten de Quest.
De reserve band had ik vrij snel omgelegd alleen niet helemaal naar mijn zin.
Het ventiel zat een beetje scheef, dus ik pompte de band maar niet te hard op.
Toen ik weer weg reed merkte ik dat er iets aanliep, wat een tikkend geluid gaf.
Dit zorgde er samen voor dat ik nu nog verder in snelheid terugzakte.
Met moeite kon ik een kruissnelheid van 37 km/uur aanhouden
Ondertussen vraag je je af of dat door de matige fietsconditie komt of door andere oorzaken.
In de middag pauze plakte ik de band en zorgde ik er voor dat de binnenband goed om het wiel lag.
Het tikkend geluid bleek een gebroken spaak te zijn, die bij iedere omwenteling van het wiel tegen de ophanging aan kwam. Dat kost inderdaad energie!
Terug ging het vlotter dan op de heenweg. Maar een toptijd zat er zeker niet in, wat je in de winter ook niet hoeft te verwachten. De heenrit was wat teleurstellend, terug kreeg ik er weer zin in.
Hopelijk volgende week weer!
Vanmiddag heb ik meegereden met de jaarlijkse ligfiets race over de dijk Lelystad-Enkhuizen. Hiermee wordt traditiegetrouw het fiets seizoen afgesloten. Vorig jaar was het erbarmelijk slecht weer, dit jaar prachtig fietsweer. Ik reed mee met mijn nieuwe blauwe racekap op de fiets, de kap voldeed gelukkig geheel aan de verwachting. In tegenstelling tot de proefrit vorige week was het nu niet te warm.
Bij het eerste stuk stond de wind (6Bft) gunstig en liep de snelheid op tot ver boven de 60. De eerste bocht onderaan de sluis haalde ik niet omdat ik te hard reed, ik ging daar even op twee wielen en moest via de berm corrigeren. Een stuk verderop, vlak voor het keerpunt gaat het fietspad van de noordkant van de dijk naar de zuidkant. Dat betekend dat je even vol in de wind, bovenop de dijk komt te rijden. Ik voelde daar een flinke windvlaag en het scheelde niet veel of de kap was weggewaaid. Later hoorde ik dat dit een andere Quest-rijder wel was overkomen.
Het fietspad is het afgelopen jaar flink verbeterd, vergeleken met zoals het vroeger was. Naar mijn idee is het nog steeds een beroerd stuk fietspad vol met hobbels. Blijkbaar worden voor dit soort asfalteer klusjes de wat mindere bedrijven uitgenodigd.
De terugweg ging niet zo hard als ik zou willen. Niet dat het slecht ging, maar ik had graag sneller gereden. De snelheid, tegen de wind in, bleef hangen rond de 52km/uur. Uiteindelijk leverde mijn inspanningen een vierde plaats op. Ymte en Hans waren ongenaakbaar 1e en 2-e. Bob Vroegh zat slechts zo'n 10seconden voor mij op de derde plaats.
Na de race was er, ook volgens traditie, erwtensoep. Toen ik net terug was moest ik er even niet aan denken maar na een half uurtje kreeg ik best wel trek.
Toen ik vanmiddag door de Lidl liep viel mijn oog op een klein fietspompje. Volgens een prijskaartje kostte het apparaatje e12,99 Niet veel geld maar als de pomp niet goed functioneert evenwel weggegooid geld. Ik dacht, terugbrengen kan altijd nog en rekende mijn boodschappen af. Toen bleek dat het superlichte pompje (250gram) slecht e2,99 kostte, nu ging ik echt twijfelen aan de kwaliteit.
Er zijn ook nadelen, de slang van het pompje is slecht 45cm dus moet het wiel echt op de grond staan, wat meestal geen probleem is. Het oppompen van een dergelijke grote band kost wel meer tijd dan voorheen, maar wanneer gaat de achterband nu lek! Een voorband oppompen gaat redelijk vlot en de pomp haalt de 6 bar makkelijk.
Donderdag morgen stonden we om 7uur op en om 8uur waren we al onderweg. Ik ging met de eerste groep mee, achteraf bleek dit de snelle groep te zijn. Al snel reden we Duitsland in en begon het terrein al wat heuvelachtiger te worden. Tussen de middag stopten we om proviand in te slaan en om wat te eten. Naast de Lidl zat een broodjeszaak waar je heerlijk broodjes kon kopen, die smaakten nu dubbel lekker. Om circa 15:30 uur kwamen we als eerste op de camping in Sorpesee aan waar we een plaatsje in een van de trekkers hutten konden zoeken. na het douchen gingen we op de naastgelegen camping in het restaurant een heerlijke schnitzel met bier wegspoelen.
Zaterdag stond er aanvankelijk niets op het programma. Tocht werd er snel een rondrit geïmproviseerd zodat we samen met de andere deelnemers door de omliggende plaatsen konden fietsen. De zon scheen volop en het werd een prachtige rit. in een van de dorpjes stopten we op het marktplein om wat te eten. Hier hadden we erg veel bekijks van de aanwezigen, het was ook wel een bont gezelschap van allerhande velomobielen.
Om drie uur waren we al weer terug bij de Appelweide. De meesten van de groep moesten echter nog veel verder fietsen over afstanden variërend van 100 tot 230km. Ik kon in de auto stappen en was om 17:45 weer terug in Wateringen. Jammer dat het weer voorbij is, ik heb erg genoten van het fietsen en het gezelschap. ca 650km
