vrijdag, augustus 15, 2014

Fietstochtje naar Peter de Ovaal (voorheen de Rond)

Ik heb me ingeschreven voor de ZPZ1000 km van aanstaande donderdag. Toen Peter hier van hoorde begon het bij hem ook weer te prikkelen en besloot hij om mee te gaan. Peter heeft een velomobiel servicepunt en monteert als specialiteit ovale voortandwielen. De berichten hierover waren erg positief en daarom wilde ik ze ook wel laten monteren. Dat betekende wel dat ik naar Lattrop moest fietsen (met de auto doen we natuurlijk niet!).  Lattrop ligt echter niet erg in de buurt van Wateringen dus dat levert wel een leuke fietstocht op. Een mooie oefening van 440km voor de tocht van volgende week!

Toen ik woensdag nog even mijn Quest goed controleerde kwam ik een scheur in de "kleerhangersteun" tegen. Even contact opgenomen met Peter die als antwoord zei dat dit komt door het te harde veergedrag van de Risse Astro 5 demper. Hij had een andere kleerhanger liggen met het zelfde probleem en die liet hij wel even lassen ter vervanging.

 
Gister werd ik voor de wekker om twee uur wakker en om half drie was ik al onderweg. De eerste uren reed ik door het donker en afgezien van wat getob met de GPS 62s ging het best wel vlot. Bij deze gps is het contrast tussen de track en het onderliggende kaartmateriaal best wel slecht. Ik kon de track-kleur niet goed krijgen. Achteraf bleek dat de kleur niet te veranderen is als de gps de track eenmaal volgt. Als je de route niet kiest om te volgen dan kan de kleur wel worden aangepast. Dan nog blijft het lastig om hiermee goed te navigeren onder slechte omstandigheden. Wel goed van deze Garmin is de lange batterijduur!

Ongeveer half elf was ik bij Peter. De afgelegde afstand was met 233 groter dan ik vooraf had bepaald. Maar gemiddeld kwam ik toch nog op 30km/uur. Ik had mijn route zo gepland dat ik niet door Utrecht hoefde te rijden. Grote steden vind ik maar niets om doorheen te fietsen. Ik moest natuurlijk nog wel door Hilversum, Baarn, Nijkerk, Voorthuizen, Apeldoorn en Deventer. Vooral de laatste twee steden zijn een verademing om door te rijden. Mooie fietspaden..

Peter stond al klaar en ik kon gelijk bij de koffie aanschuiven. Daar had ik wel trek in! Na de koffie gingen we eerst aan de slag met de demper.

 De Risse demper heeft bij mij nooit de hoge verwachtingen waargemaakt. Het veergedrag op klinker weggetje is echt niet goed, welke stand je ook kiest. Op de harde stand doet hij bijna niets meer, wat misschien wel een voordeel is voor het naar boven fietsen. Bovendien vindt ik het eng dat het ding ergens op een lange fietsrit leeg kan lopen en dan sta je daar!

Peter heeft een mooie modificatie gemaakt op de standaard demper waardoor deze geen klap meer geeft bij plotseling uitveren zoals een sprong over een drempel. Gelukkig had hij er een liggen.


Jammer van het geld maar een betrouwbare fiets is toch wel heel belangrijk.

Na deze reparatie gingen we zoeken naar een tik die ik vaak hoor na elke twee omwentelingen van het voorblad. Soms is de tik er niet maar het is gewoon een irritant geluid. Velomobiel had er ook al eens naar gekeken en toen geconcludeerd dat het werd veroorzaakt door een scheur in het voorframe. Helaas was het daarmee niet opgelost. Ons speuren op de rollenbank leverde ook niet op. Wat kon dit nu veroorzaken?

Daarom maar verder met de ovale tandwielen. Ik twijfelde nog even of ik alle drie de bladen zou laten vervangen. Wel zo mooi natuurlijk maar er zit een prijskaartje aan. Toch maar besloten om alle drie te doen, zeker voor klimmen zou ovaal beter werken. Peter ging voortvaren aan de slag en al gauw waren de blden geplaatst. Door zijn eigen ervaring weet hij precies in welke stand de bladen moeten worden gemonteerd .

Hierna gingen we verder speuren naar de tik. Nog even gebeld met velomobiel maar die konden ons ook niet verder helpen. Peter wist dat de lichte ketting van een carbon Quest uit drie delen bestaat die met sluitschakels zijn verbonden (de ketting is niet met de hand te ponzen door de holle pennetjes). Elke sluitschakel passeert na twee omwentelingen het achtertandwiel. Het zou toch niet zo zijn dat hier een probleem mee was? Na opmeten bleek dat er wel degelijk een probleem in de sluitschakels zat. deze waren maar liefst twee mm te lang! Na de schakels met andere (van het zelfde model) te hebben vervangen was de maat goed en het probleem verholpen. Heel vreemd!

Door het extra werk was het al later geworden dan ik had gehoopt. Wel prettig was dat ik daardoor de hevige regenbuien had gemist. Toen ik net een half uurtje onderweg was kreeg ik alsnog de volle laag.

De verhalen over de ovale tandwielen zijn natuurlijk erg positief maar het gaat er toch om hoe je het zelf ervaart. Het kostte geen moeite om aan de nieuwe trapbeweging te wennen, terwijl wordt gezegd dat dit wel een paar weken duurt. Je merkt direct dat de trapenergie minder piekt, hetgeen de benen ontlast. Ik heb op langere ritten vaak last van een of twee knieën. Ook al op de heenweg een vervelend gevoel in mijn rechterknie. Daar heb ik op de terugweg totaal geen last meer van gehad. Even kijken of dat zo blijft maar het vooruitzicht is goed.

Het fietsen schoot lekker op en ik hoopte om half twaalf weer thuis te zijn. Helaas begon het bij de Vinkeveense plassen te stortregenen en zag ik geen hand voor ogen meer. Er was ook nog een vrachtwagen van de weg geraakt en het hele fietspad werd geblokkeerd door hulpverleners. De gps kreeg ook nog kuren en ik kon me niet meer oriënteren. Ten einde raad ben ik maar zuid-zuidwest gaan rijden wat achteraf goed geslaagd bleek te zijn. Wel wat extra gereden een hoop gezoek. In het donker rijden lijkt ook veel langzamer te gaan dan overdag. Er komt gewoon geen einde aan!

Om half twee was ik eindelijk weer thuis. 466km op de teller