woensdag, februari 22, 2006

Niet alledaags ritje richting Dordrecht

Ik had, zoals ik wel vaker doe de laatste weken, de weersverwachting op de voet gevolgd. Vandaag zou de meest geschikte dag zijn om het woon-werk ritje Wateringen–Dordrecht te maken. Als ik mag kiezen dan pik ik toch de mooiste dagen uit de week en morgen moet ik weer voor mijn baas op stap. Francis vroeg zich nog hardop af wat met toch bezielde om door de kou naar mijn werk te gaan fietsen. Ik verdedigde mijn beslissing door te zeggen dat je op die manier nog eens wat meemaakt in de alledaagse sleur. Het fietstochtje begon niet al te vlot, op de een of andere manier was de wekker niet afgegaan en werd ik op de normale tijd wakker. Dat vond ik niet al te erg, des te eerder werd het weer licht. Als route had ik er nu eentje uitgekozen zoals ik die al eerder wel eens op mijn racefiets deed. Met zo min mogelijk complicaties zodat ik niet te snel ergens verkeerd rij. Toen ik eenmaal Delft door was kwam het tempo er goed in. Juist die lange, rechte stukken vind ik prachtig. Er was weinig verkeer op de weg en dus ook weinig sluipverkeer langs de A13. In Rotterdam de oude bekende route richting Erasmusbrug. De brug op is even zwoegen maar dan vlieg je er ook weer af. Na het kruispunt onder aan de brug reed ik om het belastingkantoor heen en ik begon juist weer op snelheid te komen. Het stuk vanaf hier gaat vooral over mooie fietspaden en is lekker snel.

En toen gebeurde er iets vreemd. Ik hoorde een klap en stond binnen een paar meter stil. Het leek wel een klapband, er kwam een rubberlucht naar binnen gewaaid. De Quest was ook een stuk gezakt en de fiets slingerde in deze laatste meters. Shit dacht ik, ik heb geen reserve achterband. Die ligt vast aan stukken zo snel als het ging. Maar toen ik was uitgestapt bleek de achterband nog heel, de beide voorbanden ook. Was het dan misschien de veerdemper, die gaan wel eens kapot. Toen ik de Quest bewoog werd het duidelijk, de achteras was gebroken. Ik bedacht dat het wel ironisch was dat ik in het vorige stukje nog de betrouwbaarheid van de fiets had geprezen nadat ik op die slechte weg had gefietst. Ja en wat nu? Gauw naar huis gebeld wat daar de mogelijkheden waren. Ik kon opgehaald worden maar Francis sputterde al dat ze het vast niet wist te vinden. We spraken af dat ik nog even de mogelijkheden zou overdenken.

Het bleek handiger om de Quest op een nabijgelegen bouwplaats te stallen en met het openbaar vervoer naar huis te gaan. De uitvoerder vond het prima en was tegelijk wel in de Quest geïnteresseerd. Dan kon ik met de auto terug komen om de fiets naar Dronten te brengen. Het koste me wel een vrije dag, maar dan kon het probleem misschien ook direct worden verholpen. Ik was ondertussen ook al zo laat dat alsnog aan het werk gaan niet veel zin meer had. Toen ik Velomobiel belde vertelde Ymte me dat het probleem al een keer eerder was voorgekomen, alleen niet na zo’n klein aantal kilometers. Ze hadden vervangings assen laten maken van een vier sterkere staalsoort. Bovendien was de vorm geoptimaliseerd door scherpe overgangen te vermijden. Ze konden de as naar me opsturen maar het leek me beter om maar even langs te gaan. Dan kon er meteen naar een paar kleine puntjes worden gekeken.

Bij Velomobiel bleek dat het vervangen van de as wat lastiger was dan gedacht. Door de breuk was er een braam ontstaan en wilde de as er niet zomaar weer uit. Het demonteren van de achterbrug was de remedie. Nu zat het achterwiel er weer snel in. Als extra service werd er gelijk naar de afstelling van mijn achter derailleur gekeken. Het bleek dat de twee wieltjes nauwelijks smering hadden en daardoor erbarmelijk piepten, een beetje olie deed wonderen. Na enig afstellen en proefrijden liep en schakelde de Quest weer als nieuw.

Wel fantastisch zo snel al de jongens van Velomobiel me weer op weg hebben geholpen. Ze hebben het druk genoeg en toch staan ze gelijk klaar om de problemen op te lossen.

Vandaag 39km, totaal 1346

zondag, februari 19, 2006

Ritje rond Zoetermeer


Jammer genoeg kon ik gister morgen niet fietsen toen het weer zo mooi was. Gelukkig had ik ‘s middag wel even tijd en ben ik gelijk in de Quest gestapt. De afgelopen weken is het weer steeds zo ontzettend slecht geweest dat ik niet de moed kom opbrengen om naar mijn werk te rijden. Daar komt natuurlijk bij dat ik ook vroeg op stap moet (5:30) en dat maakt het extra moeilijk. Maar het kan alleen maar beter worden, ook al omdat het steeds langer daglicht is.

Gistermiddag had ik het plan om het gebied ten noorden van Wateringen wat beter te verkennen. Via Rijswijk reed ik lang de Vliet richting Voorburg. Vooral in Rijswijk waren sommige stukken fietspad zo slecht, je kan zien dat fietspaden totaal geen prioriteit hebben. Als er op de autoweg één steen verkeerd ligt wordt er gelijk een spoedreparatie uitgevoerd maar fietspaden…

Tot aan Leidschendam kon ik het pad langs de Vliet blijven volgen. Op een bepaald moment verplaatste het fietspad zicht van de linkerkant naar de rechterkant van de weg. Ik had dat net te laat door en bleef daarom maar langs het water fietsen, keren is zo’n gedoe. Even later zag ik een man met een hond aankomen, het viel me op dat hij zich vreemd gedroeg. Toen ik hem dichter was genaderd werd duidelijk wat hij wilde. Dit is een voetpad en dat wilde hij me inpeperen door me de weg te versperren. Ik had weinig zin in deze flauwekul en minderde geen snelheid. Op het laatste moment gooide de hond roet in de man zijn eten door in paniek weg te rennen. De man moest zijn aandacht aan de hond geven en stapte opzij. Het enige wat hij nog volmondig kon uitroepen was “klootzak”, ik wist niks beters dan hem met hetzelfde te antwoorden. Wat zijn sommige mensen toch zielige stumpers!!

Een stukje verder ging ik recht de A4 onderdoor en belande op de stompwijkseweg. Ik heb nog niet eerder zo’n beroerde weg bereden. Terugkeren was ook geen optie dus ik moest wel verder. Op dit soort wegen bewijst Velomobiel dat ze een goed product hebben gemaakt. Als een fiets kapot kan dan zal hij op een weg ook echt kapot gaan. In een bepaalde bocht stuiterde de achtervering zo erg dat ik bijna de bocht uit dribbelde. Wat verder was er een fietspad naar rechts en ik hoefde niet lang te denken of ik dat wel heen wilde. Helaas had één of andere intellectueel bedacht dat hier een hekje moest staan waar fietsen en brommer makkelijk langs kunnen maar een Quest beslist niet. Waarom niet gewoon een paaltje?. Dus dan maar weer uitstappen, Quest er langs duwen en weer instappen. Wel een mooi moment om eens te kijken waar ik zat. Helaas staan er op mijn ANWB fietskaart geen coördinaten, dus weet ik nog steeds niet waar ik precies ben. Binnenkort moet ik mijn fietskaart maar eens bijwerken.

Het fietspad voerde me over een dijk richting Zoetermeer. Halverwege kwam ik een ruiter tegen met een nogal opstandig paard dat beslist niet wilde passeren. De ruiter ging een stukje terug en vond een inham naar een weiland waar hij zijn paard even kon parkeren. Heel langzaam vervolgde ik mijn weg en gelukkig ging dat zonder verdere problemen. Een kilometer verder kwam ik weer een paard tegen, dit keer met een vrouwelijke berijdster. Dit paard was wat minder angstig en liet zich lang de Quest praten.

In Zoetermeer moest ik mijn GPS nog een keer raadplegen om de juiste richting naar huis weer te hervinden. De aanwezige fiets richting aanwijzers zijn niet altijd even duidelijk en compleet. Toen ik eenmaal het fietspad langs de A12 had gevonden ging het weer een stuk beter en kon ik het tempo ook opvoeren. Vanaf Delft kende ik de route goed en hoefde ik me daar geen zorgen meet over te maken.

Vandaag zo’n 50 km totaal 1307

Het windschermpje voldoet erg goed. Alleen heb ik nu en dan nog wel last van condens. Wanneer het zicht te slecht is kan ik het scherm met één beweging wegnemen. Een lezer van mijn blog had een goede tip: maak een uitsparing waardoor een deel van de luchtstroom onderlangs wordt gevoerd en het condens vocht aan de binnenkant meeneemt. Dit lijkt me het ei van columbus en ik ga het zeker uitproberen. Wordt vervolgt

donderdag, februari 09, 2006

testrondje met garmin gps 60




Vanavond had ik eindelijk de gelegenheid om mijn nieuwe aanwinst in de quest uit te proberen. Mijn bedoeling is om met de gps ontvanger bij te houden waar ik fiets en deze informatie zodanig te bewerken dat mijn fietsroutes geperfectioneerd worden.

Zodra je de ontvanger aanzet begint hij de satelieten te zoeken tot er minstens drie zijn gevonden. Met minder dan drie kan de positie niet worden bepaald. Voor de gelegenheid had ik de gps (zo noem ik hem maar voor het gemak) met de broekriem clip aan de bedrading in de quest geklemt. Later moet ik nog een meer definitieve plek zoeken. Ik bedacht me dat de kilometer teller naar een ander plekje kan zodat de gps beter in het zicht zit.

De gps bewaard automatisch het track (een verzameling van punten waar je langs komt). Het fietsen ging weer heerlijk, vooral het stuk van Schipluiden richting Maasland ging fantastisch. Ik had de wind van opzij en de quest werd door de wind vooruitgeblazen. Het was wel oppassen, rechts ging het steil naar beneden, links passeerden de auto's me. Later zag ik dat ik hier regelmatig de 50 km/uur heb gehaald. Omdat het een relatief klein rondje was kon ik me aardig uitsloven. Op de terugweg werd ik door een bromfietser ingehaald en dat liet ik niet op me zitten. Later bleek dat ik ook hier de 50 heb gehaald bij het weer inhalen van de brommer.

De gps kan via een usb kabel en het bijgeleverde programma mapsource worden "leeggehaald". De geproduceerde file kan echter weer niet in Google earth of ozi explorer worden geladen. Hier heb ik een mooi freeware programmatje voor gevonden dat "alle formaten" in "alle formaten" kan vertalen. En inderdaad kon ik even later mijn gefietste route op de google earth foto zien (zie bovenstaande foto). Ook kan ik de route in ozi explorer laden om de route op de kaart te bekijken. Wat wel onhandig is dat je steeds een andere kaart moet laden en de oude dan niet meer ziet. Je fiets immers al snel van de kaart af. In Google earth heb je dat probleem niet maar hier kan je helaas geen routes mee plannen omdat er geen export van gps coordinaten mogelijk is. Misschien komt die functie nog wel eens.

rit 26,1km (volgens de gps) totaal gereden 1222km

zaterdag, februari 04, 2006

wateringen Dordrecht opnieuw in de mist

Afgelopen woensdag weer een ritje Dordrecht en terug naar Wateringen. Ik had er op gehoopt dat het weer in de loop van de dag zou verbeteren zoals door het KNMI was voorspeld. Helaas bleef het druilerig, mistig weer. Een dag zoals we er al veel hebben gehad deze winter. Op de heenweg had ik wat problemen om de goede weg in Rotterdam te vinden en ik reed een paar keer verkeerd. Uiteindelijk wist ik het fietspad langs de A20 te bereken en toen ging het als een trein. In Zwijndrecht wordt het dan weer wat lastig, ik vergis me wel eens in de juiste weg naar de brug over de Oude Maas.

Op de terugweg was ik iets eerder dan normaal vetrokken om nog zoveel mogelijk van het daglicht te kunnen profiteren. Je kan merken dat de dagen nu al weer langer worden, gelukkig maar!. Ook nu weer problemen met het vinden van de juiste weg naar de brug. Er staan geen borden en uiteindelijk kwam ik aan linker kant van de brug uit en moest ik tegen het verkeer in. Dat is niet zo erg omdat het fietspad vrij breed is. Over de brug moet je ook erg goed opletten omdat hier de A16 en een aantal spoorwegen het landschap doorkruisen, eenmaal op het verkeerde pad kom je niet meer waar je wezen moet. In het stuk vlak na de brug ga je een paar keer heen en weer door tunneltje onder het spoor. Pompt miste ik het eerste tunneltje en ja, toen moest ik weer terug.

In Rotterdam dacht ik wel een betere weg te kunnen vinden naar het fietspad richting Delft. Dit stuk van Rotterdam bestaat voornamelijk uit industrie terrein en de fietspaden daar zijn de sluitpost op de begrotingen. Steeds als er een kabel de grond in moet of er aan het riool moet worden gesleuteld is het fietspad de aangewezen plaats. Na de reparatie wordt het fietspad weer snel dicht gegooid en enige tijd later ontstaat er een mooie kuil. Ook fietspaden die aanvankelijk strak geasfalteerd waren worden zo later hobbelwegen. Ook hier zijn een aantal wegen, kanalen en spoorverbindingen die elkaar kruisen. Als je niet oppast dan ben je daar veel tijd kwijt om een route te vinden. Hopelijk heb ik binnenkort een GPS ontvanger dan kan ik later zien waar ik verkeerd ben gegaan.

Eenmaal op het fietspad naar Delft was het al aardig donker geworden, samen met de nevel maakt dat het lastig om te zien. Daarom heb ik dit stuk maar zonder schermpje of bril gereden wat wel erg koud is aan je ogen.

Samen met het ritje van afgelopen Zondag 177km

Totaal 1196 km