woensdag, juni 27, 2007

Quest en Panorama


Vandaag heb ik een rustig fietstochtje naar Dordrecht en terug gereden. Gisteravond had ik de moer van de achteras wat aangetrokken in de hoop dat het gekraak dat ik de laatste tijd hoor minder zou worden. Aanvankelijk leek het erop dat het was gelukt maar op de terugrit was het weer als vanouds. Misschien moet ik de as er maar eens uit halen en het lagervet vervangen.

Ik ben ook weer begonnen met de tweede poging om een stroomlijnkap te maken. Hopelijk heb ik voldoende van mijn eerste poging geleerd om het nu wel in een keer goed te doen. de foto's volgen nog.

Vorige week is mijn blog in de Panorama vermeld als winnaar van de my mobile blog wedstrijd. Eerst had ik geen enkel idee wie mijn hiervoor had opgegeven, later bleek dat mijn zus Eveline de dader was. Ik verwachtte eigenlijk een sterke stijging van het aantal bezoekers van mijn weblog maar dat is tot nu toe uitgebleven. Sterker nog, het zijn er sindsdien alleen maar minder geworden. Misschien komt dat alsnog wanneer de Panorama eenmaal in de wachtkamers bij dokter en tandarts komen te liggen. Nu maar hopen dat ik de prijs (een Sony Eriksson telefoon) ook nog een keer krijg.

Het wieler evenement van afgelopen zondag is alsnog niet doorgegaan. Er bleken te weinig aanmeldingen te zijn binnengekomen. Gelukkig had ik het het op Mart zijn website kunnen lezen anders had ik daar zondagmorgen voor de kat zijn viool gestaan. Ik vond al dat de organisatie weinig had gedaan om er een wedstrijd element in te brengen. Het was bijvoorbeeld veel leuker geweest als wielrenners per gereden rondje werden gesponsord. Nu leek het nogal saai te worden om acht uur lang rondjes te fietsen.


vandaag 102 km in 36km/uur, totaal 13623km

dinsdag, juni 19, 2007

dordrecht en wielerbaan


Vandaag ben ik eerst naar Dordrecht gefietst, heb daar een dag gewerkt en ben toen weer terug gereden. Er zijn eigenlijk weinig bijzonderheden, behalve misschien die fietser die me begon uit te schelden omdat ik onverwachts op twee meter afstand passeerde. Ik had meer medelijden met de man die in deze warmte met zijn verfrommelde driedelig pak op de fiets zat. En dan waren er nog een paar automobilisten die me niet zagen en me daardoor tot een noodstop dwongen. Het positieve daarvan is dat ik er achter kwam dat mijn remweg weer wat lang wordt, dus de remmen moeten worden bijgesteld.

Ik ben op de heenweg speciaal voor mijn trouwe lezer Lidy een aantal keer gestopt om foto's te maken van de bruggen die ik passeer. Ze vond namelijk dat ik meer plaatjes in mijn blog moest plaatsen. Gelukkig was ik vanmorgen erg relaxed, normaal gesproken wil ik hier eigenlijk niet voor stoppen. Alles bij elkaar viel het nog mee, ik kwam na 1,5 uur aan op mijn werk

Brienenoordbrug
brug over de Noord
brug van Papendrecht naar Dordrecht

op de terugweg, de Erasmusbrug


Ik had op de site van Mart gelezen dat hij samen met Ed aanstaande zondag aan de acht uur van Maassluis mee gaat doen. Dit houdt in dat twee renners elkaar steeds aflossen en samen acht uur op de wielerbaan van Maassluis fietsen. De opbrengsten zijn voor een goed doel.

Toen ik dat had gelezen leek het me ook wel leuk om mee te doen, als vertegenwoordiger van de Quest rijders zeg maar. Op de website staat dat iedereen welkom is, ook ligfietsers:

http://www.fietsenwijk.nl/

Voor wie?
Toerfietsers,sportieve recreanten,trimmers,wielrenners,ligfietsers,aangepaste sporters, mountainbikers en een ieder die deze uithoudingsproef voor koppels aandurft.

De opbrengst van ‘de 8 uren van Maassluis’ komt geheel ten goede aan de gehandicapten sport ! Zie www.fondsgehandicaptensport.nl

Maar om zeker te zijn dat deze baan berijdbaar is met een Quest ben ik er vanavond even naar toe gereden. De baan blijkt twee kilometer lang te zijn en heeft een paar scherpe bochten, dus echt hard gaan kan ik niet. Maar dat is ook niet de bedoeling.

Eigenlijk moet ik nog een partner hebben, die niet meerijd maar wel meebetaald, de bedoeling is immers dat met twee man wordt gereden. Hij hoeft alleen het goede doel te steunen, ik doe het zware werk.

Toen ik het laatste stukje naar de wielerbaan reed viel me op dat het asfalt pas nieuw was aangelegd. Prima, maakt Maassluis een goede beurt bij de bezoekers aanstaande zondag. Maar wat ik nu weer ontzettend stom vond is dat het asfalt is afgedekt met een vervelende laag scherpe steentjes. Welk stom stuk ambtenaar verzint zoiets nu! Ik durf te wedden dat er de komende tijd menig fietser of skater flink zijn armen en benen mee open gaat halen. Wat is nu het nut van dergelijk asfalt, dat gebruiken ze op de snelweg toch ook niet. Misschien om wat meer grip te hebben in onze Siberische winters?

vandaag 152 km, totaal Quest 13494

woensdag, juni 13, 2007

dordrecht vv op de mountainbike

Na al die ritjes met de Quest moest ik toch ook eens ervaren hoe het is om met de mountainbike heen en weer te rijden. Ik had de wekker op 5:45 gezet maar besloot om me toch nog maar een keertje om te draaien, dat is dan dubbel zo lekker. Om 6:30 reed ik met mijn fiets de straat uit, ik merkte direct al het verschil met een Quest. Je bent veel eerder op snelheid en de wendbaarheid is veel beter. Daarentegen ligt de topsnelheid ook een stuk lager, bij 35km/uur is de rek er wel beetje uit.



Een ander groot nadeel van deze fiets is de minder comfortabele zit. Zo nu en dan moet je toch even uit het zadel omhoog komen om de bloedsomloop van bepaalde delen weer op gang te krijgen.

Ik koos de weg dwars door Rotterdam wat nu opmerkelijk gemakkelijk ging. Het tempo is met de Gazelle veel constanter. na 1:45 kwam ik op mijn werk aan, normaal doe ik daar rond de 1:30
over.

Terwijl de wind op de heenweg niet echt ongunstig was had ik hem terug hele stukken behoorlijk tegen (ZW4). Toch probeerde ik de snelheid rond de dertig te houden wat me duidelijk meer moeite kostte dan op de heenweg. Jammer genoeg gingen de meeste fietsers de ander kant op, het is wel fijn als je ergens achteraan kan scheuren. Pas in het natuurgebied ten zuiden van Delft passeerde ik twee racefietsers, helaas lieten ze het daarbij en kwam er geen wilde achtervolging. Even verderop was het even spannend toen een klein hondje naar mijn wiel sprong. Pas op het laatste moment bedacht hij zich en draaide hij om. Ik vraag me af of hij misschien zou zijn versnipperd als hij echt tussen de spaken was gekomen.



In Wateringen kwam een wielrenner me voorbij en ik haakte gelijk dankbaar aan. Daarop probeerde hij me af te schudden hetgeen jammerlijk mislukte. Ondertussen was de snelheid wel even mooi opgelopen richting 40. Op zo'n stimulans zat ik al een tijdje te wachten.

heen 49km in 27,9 km/uur, terug 49km in 28,2 km/uur, totaal Gazelle impulse 188km

dinsdag, juni 12, 2007

nieuwe aanwinst


Sinds zaterdag ben ik de trotse bezitter van een Gazelle impulse mountainbike. Tijdens de braderie in Wateringen zag ik de fiets 's morgens al bij fietsenwinkel van Kesteren voor de deur staan. Een tweedehands fiets voor niet veel, maar ik vond dat ik eigenlijk geen fiets nodig had. 's middags stond hij er nog en toen ik van Francis hoorde dat alle fietsen met 40% korting werden verkocht ben ik toch maar een proefritje gaan maken. Eerst leek de fiets me veel te klein, maar nadat ik stuur en zadel een flink stuk hoger had gezet paste hij toch prima. Na een proefrit kon ik niet meer terug, ik moest hem hebben.

Ik ben er ontzettend blij mee, het is echt een prima fiets. Er mankeerde niets aan, wat je bij een tweedehands fiets nog maar moet afwachten. Nu heb ik al drie keer een ritje gemaakt na het avondeten en ben ik alweer 70km verder. Morgen ga ik eens een keer naar Dordrecht heen en weer, dat lijkt me voor een keer wel leuk. De Quest blijft natuurlijk de fiets voor de lange afstanden.

zondag, juni 10, 2007

Wateringen-Den Helder-Wateringen


Toen ik vorige week in de blog van Mart ,de Baksteen uit Maasluis, las dat hij zondag de klassieker DenHelder-Wateringen zou gaan fietsen begon het bij mij ook te kriebelen. Er was natuurlijk nog wel een probleem, mijn Quest neemt veel plaats in als hij vervoert moet worden. Ik zou natuurlijk ook met de racefiets kunnen maar ik maak liever kilometers in mijn ligfiets. Eerst liet ik het idee weer varen maar later bedacht ik me dat ik hiermee een ander plan kon uitvoeren, mijn langste afstand record verbeteren. Dat zou namelijk kunnen door niet met de bus mee te rijden maar door 's morgens vroeg naar Den Helder te fietsen.

Een simpel rekensommetje leerde me dat ik om 3:00 uur moest opstaan en om 3:30 uur moest wegfietsen wilde ik om 8:00 in Den Helder zijn. Mocht ik vertraging krijgen dat werd het wat later, de bus zou ergens tussen 8:30 en 9:00 aankomen. Gisteravond lag ik daarom al om 22:00 in mijn mandje, slapen was wat lastiger met die warmte. Toch stond ik vanmorgen fit op en was ik volgens planning weg. Al snel ontdekte ik dat mijn kunstof ruitje niet bruikbaar was. Het was simpelweg te warm en te vochtig, het ruitje besloeg teveel. Een ander probleempje was de slechte GPS ontvangst, blijkbaar vanwege het dichte wolkendek. Bij het minste viel de ontvangst weg en moest ik zelf maar uitzoeken waar ik heen moest.

De geplande route voerde me vanaf KijkDuin door de duinen. Dat was al een hele belevenis op zich, om daar zo in het pikkedonker te rijden. Op sommige plaatsen wemelde het werkelijk van de Konijnen.Dat betekende voor mij oppassen geblazen, want regelmatig begonnen ze pas te rennen als ik vlak bij was om dan op het laatste moment voor mijn fiets langs te lopen. Ik kon niet meer doen dan om het konijn heen sturen en nu en dan hard te remmen. Dat haalde de vaart er natuurlijk wel uit, maar een konijn aanrijden wil ik natuurlijk ook niet.





Bij Wassenaar liepen er zelfs een paar keer een stel herten voor mijn fiets langs. Vlak voor Katwijk aan zee liepen er zelf herten op de rijbaan. Ik zag later dat er ook waarschuwingsborden staan.

Bij Bloemendaal ging het helemaal mis met de navigatie. Het signaal viel helemaal weg omdat hier veel bomen langs de weg staan. Ik miste de juiste afslag en kwam er 20 minuten later achter dat ik voor de tweede keer op hetzelfde stuk reed. Dat schiet natuurlijk niet erg op! Het kostte me nogal wat moeite om de juiste weg weer te vinden maar uiteindelijk kwam ik toch bij het pontje van Velsen aan. Het was een prettige verrassing dat de pont gewoon de hele nacht doorvaart en juist klaarstond om weer naar de overkant te varen. Zonder pont had ik de weg over het sluizen complex moeten vinden.

Ik had nu nog maar twee uur om naar Den Helder te rijden. Gelukkig is dit stuk erg eenvoudig en zitten er lange rechte stukken tussen. Hierdoor kon ik het tijdverlies weer goedmaken en kwam ik om 8:03 bij het station in Den Helder aan.

Ik had mijn vader een mailtje gestuurd van mijn fietsplannen. Prompt kwam hij om half negen met de bus aangereden om het allemaal met eigen ogen te zien. Even later kwam ook de bus uit Wateringen aan en kon ik met Mart en Ed kennismaken.


fotograaf: Jan Botter


Op de terugrit liet ik het tempo bepalen door de wielrenners, die voor mij uitreden. Dat leverde een tempo op dat best wel relaxed was voor mij. Niet dat ik het erg vond, ik kon immers nog genoeg kilometers maken. Bij de bosrand bij Bergen hadden we onze eerste stempel stop waar we gelijk een kopje koffie dronken.

Na een kwartiertje vervolgde we met een groepje van vijf onze tocht richting de pont naar Velsen. Nadat we waren overgestoken hadden we al bijna direct onze tweede stop waar we een banaan en een krentenbol kregen en de watervoorraad kon worden aangevuld.

Bij het kopje van Bloemendaal moesten we een best wel steile heuvel op, wat mij maar net lukte omdat ik niet gemakkelijk een kleiner voorblad kon schakelen. Naar beneden ging het natuurlijk als een speer er bereikte ik al gauw een snelheid van 70 km/uur. Naarmate we verder reden werd het weer ook beter. Toen we voor de derde en laatste stop bij een strandtentje in Katwijk aan zee stopten scheen de zon volop. Mooier weer konden we ons niet wensen. Ik had de zwarte kap van de Quest onder de stoel gelegd, het was nu veel te warm om het op de Quest te gebruiken.

Na de stop begonnen we aan de laatste etappe terug naar de Velohal in Wateringen. Bij een aantal van de stukken duin fietspad liet ik het groepje achter me om me even lekker uit te leven, heerlijk om met 50km/uur over de duinpaden te scheuren.

Een paar minuten voor vier waren kwamen we bij Velo aan waar ik een lekker biertje nam. We spraken gelijk af dat we hier maar een traditie van moeten maken. Volgend jaar mag iedereen die wil , mee, voor de bus uit naar Den Helder.


Vandaag (inclusief omrijden) 300km, totaal 13343km

donderdag, juni 07, 2007

gebroken ketting

Gisteren ben ik eindelijk weer eens op tijd naar bed gegaan en dus stond ik vanmorgen met gemak om 6 uur op. Normaal eet ik dan een bord Brinta maar met deze warmte krijg ik geen hap door mijn keel. Dat scheelde weer wat tijd en al snel was ik onderweg richting Delft. Het fietsen gaat lekker vlot zonder dat ik nu weer echt hard wilde gaan, vandaag maak ik er maar eens geen race van. Tot in Papendrecht waren er eigenlijk geen bijzonderheden, behalve dat ik nu weer via Kralingen ben gereden in plaats van door het centrum. Dat betekend ook dat ik tegen de helling van de Brienenoordbrug op moest zwoegen. Een fietser maakte aanstalten om me in te halen en dat kan natuurlijk niet. Tot op de top van deze Rotterdamse "col" wist ik hem voor te blijven. Boven aangekomen was de strijd beslecht en suiste ik naar beneden. Onder aan de brug bij Papendrecht sloeg het noodlot toe. Toen ik wilde optrekken hoorde ik pang en ik wist gelijk hoe laat het was: gebroken ketting. Om de schade beperkt te houden stopte ik direct met trappen. Ik hoefde nog maar een paar kilometer en dus stelde ik de reparatie maar uit tot de middag pauze. Van een ketting repareren krijg je ook ongelooflijke smerige handen en ik heb niets bij me om ze weer schoon te krijgen.

Nu ontdekte ik een ander feature van de Quest die bijvoorbeeld een Go-one of een Versatile niet heeft, je kan er mee steppen! Als je op de rand van het instapgat gaat zitten kan je met een been steppen terwijl de fiets goed bestuurbaar blijft. Ook de rem kan je nog goed gebruiken. Op deze manier was ik maar een minuut of tien langzamer dan bij een normale rit.

De ketting liet zich gemakkelijk repareren. Daarbij is het handig als je eerst een touwtje tussen de uiteinden bind zodat de ketting niet meteen onbereikbaar is als je hem een keertje laat schieten. Het ponsen op zich blijft lastig met een goedkoop pons apparaat. Ik heb me laten vertellen dat een goede ketting pons richting 100,- gaat en dat is een beetje teveel van het goede.

Op de terugweg door Rotterdam race-de ik weer met de auto's die daar maar 50 mogen. Blijkbaar wordt er scherp gecontroleerd want ze houden zich goed aan de snelheid. Op die manier is er voor mij ook nog lol aan als ik ze probeer in te halen. Vanaf Rotterdam ben ik een andere route gevolgd waardoor ik buiten het stedelijk gebied kon blijven. Alles ging letterlijk op rolletjes tot ik door Wateringen reed. Op de kruising van de dorpskade passeerde ik aan de linkerkant een fietser die duidelijk in een andere wereld verkeerde. Ik denk dat hij in gedachte nog op de vlakten van Afrika verkeerde toen hij links afsloeg. Gelukkig was ik er wel bij en kon ik hem nog net opvangen voor hij een grote deuk in mijn Quest was gevallen. Daarop trakteerde ik hem met een aantal verwensingen, maar de Nederlandse taal was hij ook niet machtig en dan deert het niet.


Gister avond heb ik mijn zelfbouw lage racer weer opgelapt. Het is een ligfiets, die enigszins is afgekeken van een Zephyr lage racer. Hij lijkt er een beetje op maar een aantal dingen heb ik zelf bedacht. Zo is de schaniering van het achterwiel gebouwd rond de trapas van een oude fiets. ook is het achterwiel met 27" , duidelijk groter dan bij de meeste ligfietsen. Je zou hem het beste een ZEBO (Zephyr-Botter) lage race kunnen noemen.

Toen ik hem een paar jaar geleden heb gebouwd had ik het voorwiel niet echt netjes gespaakt, dat stond iets schuin en had een lichte slag. Dat heb ik eerst gecorrigeerd wat onverwachts gemakkelijk ging. Eigenlijk is het spaken van een wiel niet zo moeilijk, je moet er even rustig voor gaan zitten. Daarna heb ik de remmen afgesteld, op het voorwiel zit een trommel rem en een V-brake. Uiteindelijk de stoelzitting er weer op en toen kon ik eindelijk weer fietsen. Het was grappig dat ik er zo weer mee wegreed, terwijl dit type fiets toch wel lastig is. Het is net als schaatsen, na een paar jaar haal je ze uit het vet en rij je er zo weer op weg. Het fietsen ging ook veel fijner dan ik had verwacht, de fiets is lekker licht en je versnelt heel makkelijk. Wel stuurt hij een stuk nerveuzer dan een Quest en je moet oppassen dat je niet omvalt in een bocht (wat me vroeger ook wel eens is gebeurt, auw!). Het omhoog houden van het stuurtje is nogal vermoeiend aan je armen, dat hou je geen dag lang vol.





Oeps, het is alweer 4 jaar geleden dat ik de fiets maakte, Timo zat toen nog bij de scouting.

Vandaag 103 km totaal 13043

dinsdag, juni 05, 2007

Rustig herstelritje naar Dordrecht?

Zoals wel vaker gebeurt moest ik vanmorgen over een kleine drempel heen om mezelf in de Quest naar Dordrecht te krijgen. Dat deed ik door me een rustige rit te beloven, na de zware inspanningen van afgelopen weekend. Maar al snel merkte ik dat het wel heel gemakkelijk ging en het tempo ging langzaam verder omhoog. Voordat ik Wateringen uit was reed ik alweer met een flinke snelheid. Een Quest rijd nu eenmaal beter als het lekker hard gaat (vind ik). De wind was licht tegen 3NO en het ging allemaal erg voorspoedig, ook al omdat ik om 6:35 al op weg was zodat er relatief weinig automobilisten zijn. (Die kunnen later opstaan omdat ze in de file uitslapen). Zonder veel bijzonderheden kwam ik even voor achten op het werk aan. Daar bleek dat deze ochtend rit de snelste tot nu toe was geworden 1:21 over 50,5 km

Terug had ik er ook al weer veel zin in en hele stukken wist ik de snelheid net onder de 50km/uur te houden. Jammer genoeg is er dan altijd wel weer een of ander halve zool die er dan voor zorg dat ik flink in de remmen moet, weg hoog gemiddelde! Dat gebeurde op de terugrit (dwars door het centrum) zelfs een aantal keren. Maar het ging tot aan Wateringen erg lekker en ik kon er op het laatste stuk zelf nog een sprintje uitkrijgen waarbij ik richting 60km/uur ging. De tijd mocht er wezen 1:22 over 50,1 km

Ik kijk nu al erg uit naar de volgende wedstrijd, waarschijnlijk de tijdrit op Texel op 1 september. Als alles goed gaat ben ik dan nog beter getraind en heb ik een stroomlijnkap. De ingrediënten voor een mooi resultaat. Mijn snelheid van afgelopen weekend was al ca 1km/uur hoger, in vergelijking met bijvoorbeeld Hans of Ymte, dan mijn snelheid van destijds.

Vandaag 101 km, totaal 12940 km

zondag, juni 03, 2007

Succesvol Cycle Vision 2007

Zaterdag was de eerste dag van het Cycle Vision, het evenement van de ligfietswereld waarvoor fietsers uit Nederland en de omliggende landen komen, om met elkaar om de eer te strijden. Ik had mijzelf voor de 1-uurs wedstrijd op Zaterdag en de 100km wedstrijd op Zondag opgegeven.

Gisteren moest ik daarom al vroeg op omdat de wedstrijd al om 9 uur van start zou gaan. Samen met Francis hees ik de Quest op het dak van de auto, in Sloten (Amsterdam) haalde ik hem met de hulp van een andere deelnemer weer vanaf.

Omdat ik ruim voor 9 uur aanwezig was kon ik het parkoers even verkennen. Het was lastig om met de Quest op de baan te komen, die was duidelijk voor racefietsen ontworpen. Maar toen ik er eenmaal opzat ging het erg gemakkelijk, je hoeft alleen maar rondje te rijden. Het asfalt had betere tijden gekend, maar vergeleken met wat ik normaal tegenkom was het prima te doen.

Nadat ik de transponder had gemonteerd kon ik me bij de start melden en mijn positie innemen. Ik probeerde gelijk in een constant tempo te gaan rijden, het heeft weinig zin om er hard vandoor te gaan en er dan snel achter te komen dat je het tempo niet vol kan houden.

Omdat ik geen horloge bij me had gebruikte ik mijn telefoon zo goed als het kon om de tijd te bepalen. Na ongeveer 1:03 dacht ik wel lang genoeg te hebben gereden en begon ik aan het uitrij rondje, als je te vroeg stopt wordt je gediskwalificeerd.

Het was een teleurstelling dat ik niet bij de eerste tien werd genoemd, later bleek dat ik op een 14-e plaats was geëindigd. (gemiddelde van 47,5 km/uur over de gereden 47,5 km) Toch niet gek want de meeste deelnemers voor me hadden beter gestroomlijnde fietsen of waren mensen die bijna niets anders doen dan fietsen. De winnaar was Ymte Sijbrandi, de tweede Hans Wessels, beide cracks op ligfietsgebied.


Vandaag kon ik wat langer slapen want de wedstrijd begon pas om 10:30. Ik had eigenlijk een beetje tegenzin om mezelf twee uur lang af te gaan beulen. Maar aan de andere kant is het toch ook weer een uniek evenement, zo'n kans moet je niet laten liggen. Mijn zoontje Timo ging mee, hij had wel zin in het dagje uit met pa. Een kwartiertje voor de start begon ik met het opwarm rondje, toen ik bij de start aankwam stonden er al een heel stel fietsen opgesteld en kon ik gelijk aansluiten.









Bij de start was het wel even dringen maar het deelnemers veld verspreide zich al snel. Toch was het soms best wel lastig om de groepjes renners, die tegen de regels in stayerden, in de bochten in te halen. Mijn techniek was er sinds gisteren wel op voorruit gegaan, nu bleef ik ook in de bochten doortrappen wat over de hele wedstrijd toch best wel wat tijd scheelt. Een aantal bochten zijn wel zo scherp dat het maar net goed ging, de Quest stond soms op het randje van kantelen.

Na een aantal ronden was ik de tel kwijt. Gelukkig had ik houvast aan het groepje van de drie koplopers die me iedere 8 ronden voorbij kwamen. Dit waren de drie winnaars van gisteren die nu weer om de eerste plaats vochten. Dit keer moest Ymte de eerste plaats aan Hans afstaan.

Ik eindigde op een 10-e plaats waar ik best wel tevreden mee ben (gemiddelde van 46,5 km/uur over de gereden 90km).


Nadat de winnaar (Hans) de 100 km grens had gepasseerd werd de race afgevlagd. Ik reed nog en rondje uit en stopte toen bij de finish. In tegenstelling tot eerder wedstrijden had ik nu echt het gevoel dat ik diep was gegaan (kortom ik was er best tevreden over).

Nadat ik me had omgekleed en de Quest weer op het dak was geplaatst ben ik met Timo nog naar de andere evenementen gaan kijken. Zo was er gelegenheid om verschillende ligfietsen uit te proberen, waren er allerlei nieuwe modellen ligfietsen uitgestald en was er nog een ligfietswedstrijd over 5 km voor de jeugd.





Ik kan terugkijken op een zeer geslaagd fietsweekend.



totaal dit weekend ca 145km, gemiddelde snelheid 46,5 tot 47,5 km/uur