Wateringen-Den Helder-Wateringen

Toen ik vorige week in de blog van Mart ,de Baksteen uit Maasluis, las dat hij zondag de klassieker DenHelder-Wateringen zou gaan fietsen begon het bij mij ook te kriebelen. Er was natuurlijk nog wel een probleem, mijn Quest neemt veel plaats in als hij vervoert moet worden. Ik zou natuurlijk ook met de racefiets kunnen maar ik maak liever kilometers in mijn ligfiets. Eerst liet ik het idee weer varen maar later bedacht ik me dat ik hiermee een ander plan kon uitvoeren, mijn langste afstand record verbeteren. Dat zou namelijk kunnen door niet met de bus mee te rijden maar door 's morgens vroeg naar Den Helder te fietsen.

Een simpel rekensommetje leerde me dat ik om 3:00 uur moest opstaan en om 3:30 uur moest wegfietsen wilde ik om 8:00 in Den Helder zijn. Mocht ik vertraging krijgen dat werd het wat later, de bus zou ergens tussen 8:30 en 9:00 aankomen. Gisteravond lag ik daarom al om 22:00 in mijn mandje, slapen was wat lastiger met die warmte. Toch stond ik vanmorgen fit op en was ik volgens planning weg. Al snel ontdekte ik dat mijn kunstof ruitje niet bruikbaar was. Het was simpelweg te warm en te vochtig, het ruitje besloeg teveel. Een ander probleempje was de slechte GPS ontvangst, blijkbaar vanwege het dichte wolkendek. Bij het minste viel de ontvangst weg en moest ik zelf maar uitzoeken waar ik heen moest.

De geplande route voerde me vanaf KijkDuin door de duinen. Dat was al een hele belevenis op zich, om daar zo in het pikkedonker te rijden. Op sommige plaatsen wemelde het werkelijk van de Konijnen.Dat betekende voor mij oppassen geblazen, want regelmatig begonnen ze pas te rennen als ik vlak bij was om dan op het laatste moment voor mijn fiets langs te lopen. Ik kon niet meer doen dan om het konijn heen sturen en nu en dan hard te remmen. Dat haalde de vaart er natuurlijk wel uit, maar een konijn aanrijden wil ik natuurlijk ook niet.

Bij Wassenaar liepen er zelfs een paar keer een stel herten voor mijn fiets langs. Vlak voor Katwijk aan zee liepen er zelf herten op de rijbaan. Ik zag later dat er ook waarschuwingsborden staan.

Bij Bloemendaal ging het helemaal mis met de navigatie. Het signaal viel helemaal weg omdat hier veel bomen langs de weg staan. Ik miste de juiste afslag en kwam er 20 minuten later achter dat ik voor de tweede keer op hetzelfde stuk reed. Dat schiet natuurlijk niet erg op! Het kostte me nogal wat moeite om de juiste weg weer te vinden maar uiteindelijk kwam ik toch bij het pontje van Velsen aan. Het was een prettige verrassing dat de pont gewoon de hele nacht doorvaart en juist klaarstond om weer naar de overkant te varen. Zonder pont had ik de weg over het sluizen complex moeten vinden.

Ik had nu nog maar twee uur om naar Den Helder te rijden. Gelukkig is dit stuk erg eenvoudig en zitten er lange rechte stukken tussen. Hierdoor kon ik het tijdverlies weer goedmaken en kwam ik om 8:03 bij het station in Den Helder aan.

Ik had mijn vader een mailtje gestuurd van mijn fietsplannen. Prompt kwam hij om half negen met de bus aangereden om het allemaal met eigen ogen te zien. Even later kwam ook de bus uit Wateringen aan en kon ik met Mart en Ed kennismaken.

fotograaf: Jan Botter

Op de terugrit liet ik het tempo bepalen door de wielrenners, die voor mij uitreden. Dat leverde een tempo op dat best wel relaxed was voor mij. Niet dat ik het erg vond, ik kon immers nog genoeg kilometers maken. Bij de bosrand bij Bergen hadden we onze eerste stempel stop waar we gelijk een kopje koffie dronken.

Na een kwartiertje vervolgde we met een groepje van vijf onze tocht richting de pont naar Velsen. Nadat we waren overgestoken hadden we al bijna direct onze tweede stop waar we een banaan en een krentenbol kregen en de watervoorraad kon worden aangevuld.

Bij het kopje van Bloemendaal moesten we een best wel steile heuvel op, wat mij maar net lukte omdat ik niet gemakkelijk een kleiner voorblad kon schakelen. Naar beneden ging het natuurlijk als een speer er bereikte ik al gauw een snelheid van 70 km/uur. Naarmate we verder reden werd het weer ook beter. Toen we voor de derde en laatste stop bij een strandtentje in Katwijk aan zee stopten scheen de zon volop. Mooier weer konden we ons niet wensen. Ik had de zwarte kap van de Quest onder de stoel gelegd, het was nu veel te warm om het op de Quest te gebruiken.

Na de stop begonnen we aan de laatste etappe terug naar de Velohal in Wateringen. Bij een aantal van de stukken duin fietspad liet ik het groepje achter me om me even lekker uit te leven, heerlijk om met 50km/uur over de duinpaden te scheuren.

Een paar minuten voor vier waren kwamen we bij Velo aan waar ik een lekker biertje nam. We spraken gelijk af dat we hier maar een traditie van moeten maken. Volgend jaar mag iedereen die wil , mee, voor de bus uit naar Den Helder.

Vandaag (inclusief omrijden) 300km, totaal 13343km