dinsdag, maart 29, 2011

gps60 problemen

Zondag ben ik zonder van te voren een plan te hebben gemaakt gewoon een stuk gaan fietsen. Het fietspad langs de A12 leek me een mooi uitgangspunt. Vanuit de auto zie ik dat er regelmatig aan het fietspad wordt gewerkt, dus was ik wel benieuwd hoever ik zou komen. Bij Zoetermeer ging het al fout, het fietspad langs de snelweg lag vorig jaar al de hele zomer open (en het jaar daarvoor geloof ik ook) en nu was het weer raak. Er wordt een geluidsscherm geplaatst en dit gaat nog wel een paar maanden duren. En dan is het fietspad een mooie opstel-strook voor materiaal en voertuigen. Waarom sluiten ze geen baan op de A12 af? Dan zouden de heilige koeien in het nauw komen en dat kan natuurlijk niet. Het resultaat is dat de argeloze fietser weer half Zoetermeer door mag rijden.

Na de omweg kon ik het fietspad weer volgen, dit ging nu een stuk verder dan voorheen. Ik kan me herinneren dat er heel lang een hek heeft gestaan dat fietsers belemmerde door te rijden. Nu kan je dus verder rijden. Om mijn route naderhand te kunnen bekijken had ik mijn GPS60 meegenomen. Toen ik halverwege keek hoever ik was bleek het apparaat nog steeds naar satellieten te zoeken, hij deed het gewoon niet. Dat was nogal vreemd want verder leek alles aan het ding nog te functioneren, alleen geen satellieten!

Hoe ik precies ben gereden weet ik niet meer, maar na veel omzwervingen kwam ik via Krimpen aan de IJssel bij de Brienenoordbrug uit. Vanaf dat punt was het gesneden koek.

Vanavond ben ik aan de slag gegaan om te bekijken wat er met de GPS60 aan de hand is. Via een forum ontdekte ik dat je het apparaat kan resetten door bij het opstarten de enter + page toets ingedrukt te houden. Na een paar keer proberen kon de gps inderdaad weer satellieten ontvangen. Blijkbaar was hij van slag geraakt doordat hij een tijdlang zonder batterijen in de kast had gelegen.

Een ander probleem gaf mijn nieuwe computer, ik heb nu een 64 bit Windows-7 machine. Bij een installatie poging van mijn topo Nederland software en mijn fietsrouteplanner zag ik al gauw dat dit niet ging werken. De software is niet geschikt voor deze machine. Dan maar op internet speuren naar oplossingen, ik ga natuurlijk geen nieuwe software kopen! Wel een beetje flauw dat je na een paar jaar de installatie CD in de vuilnisbak kan gooien.

Op een website kwam ik de Mapsource gepatch-de versie tegen en via torrents de topo Nederland. Nu functioneert alles gelukkig weer, maar dat is niet aan Garmin te danken!

Vorige week bleek 's morgens vroeg (ik wilde half zes naar mijn werk gaan fietsen) de accu leeg. Gelukkig heb ik ook een batterij houder en kon ik 10 volle batterijen vinden. Dus kon ik met een half uurtje vertraging alsnog vertrekken. Later bleek zowel de lader defect te zijn en de accu kabel een onderbreking te hebben. De kabel had ik zo gefixt, maar de lader bleek een lastiger probleem. Toen ik dit apparaat (Ansmann ACS410M, prijs 62,- bij Conrad, meegeleverd door velomobiel.nl) had open geschroefd moest ik wel even slikken. Wat een prutswerk! Chinees bak en braadwerk! Hier valt geen eer meer aan te behalen, ik begrijp niet dat het apparaat nog zolang heeft gefunctioneerd. Misschien koop ik weer een Friwo lader bij Farnell , zoals ik al voor mijn vorige Quest had gekocht.

Helaas kon ik vandaag niet met de Quest aangezien ik voor het werk naar Duisburg moest. En dat is met de auto al ver genoeg.


woensdag, maart 23, 2011

defecte acculader

Gisteravond was ik al vroeg het bed ingedoken, zo moe als ik was. Misschien werd de moeheid ook wel veroorzaakt door de napijn die ik had na de zenuw behandeling van een kies op maandag. Zondag had ik een snelle training rit gereden met een aan klimmetjes en maandag was ik weer naar Dordrecht heen en weer gefietst. Dus ik had ook de nodige kilometers in de benen. Vanmorgen was ik vroeg wakker en kreeg ik spontaan het idee om ook vroeg naar het werk te gaan fietsen. Zo stond ik even na half zes naast mijn fiets. Groot was mijn teleurstelling toen ik constateerde dat de verlichting het niet deed. een snelle controle vertelde me dat de accu leeg was, veroorzaakt door een defecte acculader. Wat nu? zonder verlichting ga ik echt niet zo vroeg op pad en wachten tot het licht wordt vond ik ook geen optie. Gelukkig had ik nog een batterij-houder liggen voor penlite cellen. De cellen die er al een tijdje in zaten waren natuurlijk al leeg-gelopen. Maar gelukkig had ik nog een doosje met tien Ikea batterijen liggen. En zo was het fietstochtje veilig gesteld.

Eenmaal op weg (zes uur) ging het fietsen heerlijk. Op dat tijdstip is het lekker rustig en zitten de automobilisten niet in de weg. Op de terugweg was dat wel anders. Met dit mooie weer rijden er weer hele kuddes idioten rond, die na de winterstop weer voor het eerst op de fiets zitten. Dat is dus voortdurend oppassen geblazen, vooral in het centrum van Rotterdam.

Vlak voor oud Overschie ging ik voor de verandering nu eens links af richting de oude rolbrug. Dat lukte beter dan ik gehoopt had. Alleen zijn de fietspaden in de (nieuwe!) woonwijk Kethel erbarmelijk slecht. Op een bepaald punt hield het fietspad zelfs helemaal op. Daar ben ik maar op de rijbaan verder gegaan.

Na Kethel ging ik de richting op waar het trace van de A4 ligt. Spontaan ging ik nog een stukje verder west om op de weg tussen Vlaardingen en Schipluiden uit te komen. Ondank het feit dat er hier een blokkeer installatie in de weg zit barstte het werkelijk van het sluipverkeer. De automobilisten moeten perse inhalen en even later zitten ze je weer in de weg. Simpelweg omdat het polderweggetje niet breed genoeg is voor het passeren van twee auto's.

Half zeven was ik weer thuis om snel te eten. Om kwart over acht stond de (Pauls) hardloopgroep weer voor de deur, vandaag verzamelden ze bij ons thuis. Ik heb het uur uitgelopen maar veel fut had ik niet meer. De lekkere taart van Francis maakte een hoop goed en nu ben ik weer kiplekker.




dinsdag, maart 15, 2011

De lente komt er aan!

Ik ben blij met mijn beslissing om vandaag naar het werk te fietsen. Wat een heerlijk weer! Vanmorgen was het al redelijk warm, een enkel T-shirt was voldoende om het in de Quest warm te houden. Zelfs vanmorgen heb ik het grootste deel met het schermpje omhoog gereden. Ik heb het toch al zo gauw warm!

De rit ging voorspoedig en er valt eigenlijk weinig van te vermelden, behalve dat het erg rustig was (om 6:15 vertrokken). Op de terugweg moest ik al gauw het schermpje weer verwijderen, het werd gewoon te warm. Ik had ook wel zonder de zwarte schuimrand kunnen rijden, wat een lekker fiets-weer! Ik had al een plastic tasje in de Quest gelegd om het schermpje krasvrij op te bergen.

Op de terugweg zat de snelheid er lekker in. Voor de verandering reed ik langs Kralingen. dat betekende wel dat ik nu en dan tussen de fietsers door moest rijden. Er waren vandaag veel mensen met de fiets. Ik kwam dicht in de buurt van mijn oude kruissnelheid van 42km/uur. Dat is weer een behoorlijke tijd geleden dat het fietsen zo vlot ging. Om de vooruitgang nu vast te houden ga ik waarschijnlijk morgen weer met de Quest. Goed voor de conditie en het scheelt zeker e10,- aan brandstof voor de auto.

maandag, maart 14, 2011

Magicshine MJ 808 P7

Dit LED lampje uit Hongkong is een goedkope imitatie van de Lupine Betty en soortgelijke varianten van het fabricaat Lupine. Terwijl een originele Lupine al gauw e600,- kost heb ik dit lampje voor e58,- op de kop getikt. Vanzelfsprekend is er een kwaliteitsverschil. Ik Heb al meerdere verhalen gelezen over loszittende draden en spontaan overlijdende transistors. Maar daar zit ik niet mee, het lamphuis en de LED zijn OK.

Er zijn ook doe-het-zelvers die de lamp uit elkaar hebben gehaald en hebben geanalyseerd wat er beter aan zou kunnen. Met dat verhaal ben ik in ieder geval te weten gekomen dat het uit elkaar halen erg gemakkelijk is. Het zou net zo goed kunnen dat de fabrikant de boel hermetisch heeft gesloten. In dat geval moet ik de boel straks weer openbreken.

Mijn plan is om de spanning converter van 8,4V (bijgeleverde Lipo accu van 4Ah) naar 3,2V (LED) in tact te laten en de bediening te modificeren. De bediening zit namelijk op de lamp zelf en dat is natuurlijk niet handig. Mijn Quest-computer kent namelijk 5 (puls breedte modulatie) standen tussen 0% en 100% en daarmee ga ik het lampje aansturen. Meestal rij ik met een dim-stand en alleen als het nodig is gebruik is vol licht. Op die manier kan je wel 10 uur met een accu lading doen.

Ik kwam bij mijn zoektocht ook nog een zeer interessante Russische website tegen waar ze allerhande LED lampen testen. Wim Schermer steekt veel tijd in zijn uitgebreide banden testen maar deze jongens doen het ook wel heel professioneel! echt de moeite waard om eens te bekijken (er is ook een Engelse vertaling). Je kan het effect van een bepaald type verlichting uitproberen door de lamp in de lijst te kiezen. De Magicshine staat onder andere bij "road dry".

Ik denk er trouwens aan om het hoogte instel mechanisme niet op mijn nieuwe Quest te laten monteren. Als ik het lampje door de neus van de Quest laat steken kan de de stand makkelijk aanpassen (iets wat ik zelden doe bij mijn huidige Quest). Door het lampje met rubber ringen vast te zetten kan het met enige frictie worden gekanteld. Op die manier heb ik ook mijn windscherm bevestigd. Dat werkt prima, het blijft altijd in de stand staan waar ik het in zet. Ik wil immers een lichtgewicht fiets. Dat kost het nodige extra en dan wil je geen onnodige onderdelen meezeulen.

Wim heeft natuurlijk gelijk, dat dit lampje verbindend kan werken. Maar ik vind het vooral belangrijk dat ik zelf een hoop licht heb. In het ergste geval dim ik het licht wanneer iemand er last van heeft. [ ik kom wel eens een groep hardlopers op een polder weggetje tegen, in zo'n situatie zal iedere lamp ze verblinden. Dan zet ik het licht gewoon een paar standje lager]

zondag, maart 13, 2011

Goede daad verricht!


Gisteren heb ik mijn Quest in de (auto)was gezet en hij blinkt weer als nieuw. Ook heb ik even de wielen gecontroleerd, of alle spaken nog heel waren. gelukkig waren er geen kapotte spaken zodat ik snel klaar was met mijn onderhoud-ronde. Vanmiddag heb ik een rondje Westland gereden en kon ik weer volop genieten van het mooie weer.

Het rondje ging gesmeerd, bij de bult van de waterkering ben ik zelfs 5 keer naar boven gereden. Naar boven had ik de nodige moeite om de wielrenners bij te houden, op weg naar beneden vlieg ik ze voorbij. Na deze oefening ben ik weer verder geren om het rondje via de duinen af te maken. Toen ik door de duinen reed zag ik een ouder stel staan met pech onder weg. Ik stopte even om te vragen of ze misschien hulp nodig hadden, in mijn Quest heb ik immers alle benodigdheden voor een reparatie aan een fiets. Die hulp konden ze wel gebruiken dus stapte ik uit. beide fietspompen die ze aan hun fietsen hadden hangen bleken niet te werken. Ook bleken beide tubes lijm leeg te zijn gelopen, iets wat ik zelf ook wel heb meegemaakt. De plakkerlijm kan je na het openen van de tube niet lang meer gebruiken. Al met al waren ze wel blij met mijn hulp. na 5 minuten was de klus geklaard en kon ik weer op weg. Ze waren erg blij en vroegen zich af hoe ze me konden bedanken. Ik was al blij dat ik ze had kunnen helpen.


Bij Kijkduin draaide ik weer richting Wateringen om over het nieuwe fietspad naar huis te snellen.

vandaag ca 50km, totaal 11500km

in mei een nieuwe carbon Quest!

Hierboven zie je een afbeelding van de lamp die ik in Hongkong heb besteld voor mijn nieuwe Quest. Met maar liefst 900 Lumen lichtbundel

Magicshine MJ-808 P7