woensdag, mei 28, 2008

inhaalactie

Ik realiseer me dat ik alweer een aantal fietstochtjes achterloop op mijn blog. Er is ondertussen wel het een en ander gebeurd. Na de toertocht Deurne-Deurne bleek dat het bracket-huis van de trapas was uitgelopen. De rechter opsluitbus was helemaal losgekomen en de trapas kon hierdoor zijdelings een cm bewegen. Na een mailtje met Velomobiel ben ik Vrijdag morgen vroeg bij ze langs gegaan en het probleem was met een half uurtje weer verholpen. Ik ben nu de eerste bezitter van een Taiwanees Quest bracket huis, of dit een voorrecht is zal nog moeten blijken. Omdat ik toch in Dronten was heb ik gelijk vier oranje LED's meegenomen, om mijn Quest een mooie pimp beurt te kunnen geven.

Vorige week kon ik de Quest dus niet gebruiken, daarom ben ik eens een keer met mijn Challenge ligfiets naar Dordrecht gereden. Dat is wel een stukje minder comfortabel dan de Quest! Bovendien ligt de snelheid ook een stuk lager, deels komt dat ook doordat ik deze fiets niet gewend ben. Uiteindelijk kwam ik uit op een gemiddelde snelheid van 26,6 km/uur over 100km.

Afgelopen zaterdag ben ik direct aan de slag gegaan met de Quest.

Toen ik mijn Quest ruim twee jaar geleden kreeg heb ik snel de elektronica ingebouwd die ik de maanden daarvoor had voorbereid. Ik wilde geen tijd verliezen en zo snel mogelijk gaan fietsen, daarom is het inbouwen niet erg netjes gedaan, maar het werkte naar behoren. Nu, ruim twee jaar later, doe ik het dus nog een keer netjes over.

Quest computer:

Ik heb een print (PCB) gemaakt voor de processor besturing, de Quest computer. Een tijdje terug was ik al begonnen aan het schrijven van de software (voor de specialisten: in assembler code), maar dat schoot nog niet erg op. Het project kwam weer ik een stroomversnelling toen Frans Grotepass (een vriend en collega Quest rijder) liet weten dat hij een mooi stukje software had geschreven voor zijn kopie van de print die ik hem voor zijn verjaardag had gegeven.





Oranje LED’s voor de richting aanwijzers:

Een nieuwe Quest heeft geen lampjes voor de richting aanwijzers maar oranje LED’s. Die hebben het voordeel dat ze minder stroom verbruiken, praktisch nooit defect raken en beter zichtbaar zijn. Mijn fiets is echter uitgevoerd met lampjes, die in gaten van ca 1,5 cm in de body van de fiets zijn geklemd. Bij deze “Quest pimp operatie” horen natuurlijk ook de oranje LED’s dus daar heb ik wat op gevonden.




De gaten in de body maak ik eerst wat groter zodat de 1W luxeon star LED’s er in passen, daarna dek ik ze af met ronde schijfjes van een grijs/zilver kleurig kunststof. Ik kon in eerste instantie geen geschikt materiaal vinden bij de bouwmarkten tot ik in Blokker ging neuzen. Daar hadden ze op dat moment een mooie aanbieding wasteiltjes, in de kleur die ik zocht. Uit de bodem van dat teiltje heb ik voorzichtig ronde schijfjes gezaagd. In het midden van een schijf lijm ik dan de LED. Het schijfje met de LED dekt dan de



gaten van de oude lampjes af. De schijfjes blekenechter zeer slecht lijmbaar, een eerste poging met siliconenkit kit mislukt jammerlijk. Andere lijmsoorten hadden ook geen grip op deze kunststof. Gelukkig bood een lijmpistool de oplossing, zolang het maar niet te warm wordt in de Quest blijft het goed zitten!. De vier LED’s (links twee, rechts twee) staan per twee in serie geschakeld met een stroombeperkende weerstand. Ik gebruik een accu van 12V, dat is een stuk meer dan de 2 keer 2,95V die de LED’s maximaal mogen hebben, de weerstand neemt het overtollige deel voor zijn rekening waardoor de stroom ook binnen de toegestane grenzen blijft.










Bij normaal bedrijf “gloeien” de LED’s slechts. Als een richting aanwijzer druknop wordt gebruikt gaan de LED’s aan de betreffende kant knipperen, die aan de andere kant gaan dan uit. Dit knipperen gaat door tot de fiets versneld of de drukknop nogmaals wordt ingedrukt. Er kan ook snel worden gewisseld naar de andere kant door de andere drukknop te gebruiken. In het uiterste geval stopt het knipperen door een zogenaamde time-out na circa 60 seconden.

Wanneer één van de richting drukknoppen langere tijd wordt ingedrukt gaan de alarmlichten aan. Deze gaan pas weer uit als een richting drukknop wordt bedient.


Bewegingsmelder via fietscomputer:

De Quest computer print heeft ingangen voor schakelaars waarmee de richting aanwijzers worden in,-en uitgeschakeld, een remschakelaar voor het remlicht, een schakelaar voor de binnenverlichting, een schakelaar voor de koplamp (dimbaar in vier standen) en een ingang voor de snelheids sensor. Frans heeft hier een aparte sensor voor geplaatst, ik heb iets verzonnen waardoor ik de sensor deel met de fietscomputer. Naast het feit dat er geen extra sensor hoeft te worden geplaatst en werkend moet worden gehouden (deze sensors geven wel eens problemen doordat ze verschuiven) is er nog een groot voordeel aan deze benadering. Het valt immers direct op wanneer deze ene sensor niet goed functioneert, de snelheid wordt niet meer gemeten. Daarnaast heb je weer een draad minder in de Quest, wat ook prettig is.



De koppeling van de fietscomputer met de Quest computer heb ik als volgt gemaakt. De fietscomputer zet zijn batterijspanning van 3V via een hoog-ohmige weerstand (een zogenaamde pull-up weerstand) op de magneet schakelaar bij het voorwiel. Iedere omwenteling komt de magneet voorbij en hierdoor sluit de schakelaar. Op dit moment “ziet” de fietscomputer een dip in de spanning en wordt een omwenteling geteld. De twee draden van de sensor mogen niet direct aan de Quest computer worden aangesloten omdat deze zijn eigen ingang (pull-up weerstand) op een hogere spanning houdt (5V) waardoor de Questcomputer de fietscomputer zou kunnen beschadigen. Om dit te voorkomen heb ik een N-channel MosFET (BS170) aangesloten op de fietscomputer sensor (gate aan de plus, source aan de -). De ingangsstroom van de FET (waarmee de fietscomputer wordt belast) is slechts enkele uA en daarmee een te verwaarlozen belasting. De (-) van de fietscomputer is weer verbonden met de (-) van de Questcomputer en de drain van de FET is aangesloten op de pulsingang.

Bij een open sensor is de spanning op de gate hoog en geleid de FET, hierdoor is de puls ingang laag. Wanneer de magneet voorbij komt sluit het contact in de sensor, wordt de gate-spanning laag en geleid de FET niet langer. Daarmee wordt de pulsingang (via de pull-up) weer hoog. Omdat hiermee het signaal is geïnverteerd in verhouding tot de situatie waarbij de sensor direct wordt aangesloten, heb ik dit in de software gecompenseerd.


Voorverlichting.

In de voorlamp heb ik drie groepjes van drie Luxeon star 1W witte LED’s met 10 graden reflector. De drie LED’s staan in serie met een stroombron die de stroom, ongeacht de variërende accuspanning, op 350mA houdt. De Questcomputer kan de lamp in vier standen aansturen: uit, aan, 60%, 25% en 10% door de lamp een gedeelte van de tijd in te schakelen. Bij bijvoorbeeld 10% staat de lamp ook slechts 10% van de tijd ingeschakeld. Dit inschakelen-, en uitschakelen gebeurt met een dusdanig hoge frequentie dat dit niet met het oog te zien is.


Achterlicht.

Op het achterlicht staan vijf groepjes van vier rode 5mm LED’s (20mA, 2,1V per LED) per groepje in serie met een weerstand van 150 Ohm geschakeld. Hier heb ik voor de eenvoudige benadering, een weerstand ipv een stroombron, gekozen omdat het achterlicht minder kritisch is. Bij het voorlicht wil ik immers elke procent benutten, achter is dat minder interessant. De computer stuur het achterlicht voor 80% aan, bij het remmen wordt dat verhoogd tot 100%. Op deze wijze heeft het achterlicht dus twee functies. Op het stuur heb ik een schakelaar gemonteerd die het remlicht bedient.


Al met al is het een wat technisch verhaal geworden (maar ik ben niet voor niets een techneut!). Ik zal binnenkort een complete beschrijving plaatsen op de doe-het-zelf hoek van de ligfiets.net website.


Gisteren en vandaag ben ik met de gepimpte Quest naar Dordrecht heen en weer gefietst. Ik moet zeggen dat het allemaal prachtig werkt. Het lijkt een overbodige luxe, maar het is toch wel heel makelijk als je de richting aanwijzer alleen hoeft aan te zetten en ze na de bocht automatisch weer uit gaan.

206 km, gemiddelde 34km/uur (totaal Quest 20400km)

maandag, mei 19, 2008

Deurne-Deurne 2008

Een paar weken geleden kreeg ik een uitnodiging om weer mee te fietsen met de jaarlijkse toertocht Deurne-Deurne.

Dat is niet alleen een leuke ervaring maar bovendien een mooie kans om weer eens met mijn goede vriend Henk te fietsen. We proberen dat wel vaker maar om verschillende redenen komt daar weinig van.

Dit keer hebben we bijtijds gevraagd om een track van de te rijden route. Die kwam op het laatste moment binnen (vrijdag avond) en ik had nog maar kort de tijd om hem te bekijken. Nou, aan die track mankeerde nogal wat. Ten eerste was de GPS ontvanger niet al te best of had het apparaat geen goed zicht op de satellieten want er zaten veel foute coördinaten in. Daarnaast kreeg ik een stuk of 20 losse tracks, waypoints en routes, kortom er moest nog aan gesleuteld worden.

- track voor het bewerken.












- detail van de onbewerkte track, zo wil je de track echt niet volgen!!









Door de track met “Garmin Mapsource topo Nederland” te bewerken kon ik hem bruikbaar maken. Het kwam er op neer dat ik het volgende moest doen:

  1. foute coördinaten verwijderen.
  2. ontbrekende stukken aanvullen door deze op de kaart te tekenen.
  3. Losse stukken van de track aan elkaar knopen
  4. Het aantal punten van de track beperken tot minder dan 500 (dit komt door de beperkte opslag capaciteit van de GPS60)
  5. Het resultaat in Google Earth bekijken
  6. stappen 1 t/m 5 een aantal keer herhalen tot het resultaat naar mijn zin was.

Alles bij elkaar kostte het me een uur of drie om de track op orde te krijgen. Het probleem is dat je de track alleen kan gebruiken als hij goed is, anders wordt het volgen één grote ramp.


- track na het bewerken















Zaterdag avond heb ik de Quest op het dak van mijn auto geplaatst, goed vastgezet en ben ik naar Deurne vertrokken.

We moesten immers om 7 uur inschrijven voor de tocht van 150km. Voor we vertrokken werd er nog even een foto van ons, samen met de twee Questen gemaakt. We konden de wielrenners eerder laten vertrekken, ze hoefden ons immers niet meer de weg te wijzen.

Toch bleek het niet altijd goed te gaan. In sommige situaties, zoals parallel wegen, weet je niet welke je moet kiezen. Dat zie je dan pas na een paar honderd meter wanneer blijkt dat je steeds verder van de track afraakt. Ook sommige afslagen, vooral wanneer de weg op hetzelfde punt al en bocht maakt, zijn lastig.

- Hier ging het fout

Ik neem een afslag te vroeg, Henk brult dat ik verkeert rij. Als ik ben gedraaid is Henk foetsie waarna ik weer te ver doorrij als ik hem zoek. Tenslotte keer ik terug naar het punt waar het fout ging en slaan we de goede weg in.

Dit soort problemen zijn te voorkomen door een GPS te gebruiken waarop de track op de kaart wordt geprojecteerd. Dan zie je immers hoe de weg verder gaat nadat je een afslag hebt genomen.


Ik heb daarom de GPSmap60Csx maar op mijn verlanglijstje gezet (deze heeft bovengenoemde mogelijkheden wel) . Bovendien lijkt het erop dat Garmin Nederland een soort routeplanner heeft ontwikkeld voor dit soort apparaten. De advertentie op hun website is helaas niet erg duidelijk. Is het nu en echte planner op basis van de kaarten van het kadaster of is het een verzameling van vast fietsroutes, waaruit het programma een keuze maakt (deze tweede optie is een stuk minder aantrekkelijk).

Henk en ik kwamen als eersten bij de controle post aan. We aten snel een krentenbol en ik legde mijn Quest op zijn kant. Ik had namelijk gemerkt dat het voorste tandwiel zijdelings bewoog. Dat kom meerdere oorzaken hebben (kapot lager, crank losgewerkt, verschuifbare houder van het crankstel niet goed vastgezet, of …). In eerste instantie kon ik niet ontdekken wat er aan de hand was, tot ik zag dat de hele trapas een centimeter heen en weer kon schuiven. Toen ik nog een keer goed keek bleek dat de rechter lagerbus (die in de houder wordt geschroefd) compleet loszat. Er zat niets anders op dan hier maar mee doorfietsen, de schade was al geleden.

De route voerde ons door prachtige stukjes van Brabant, Limburg en we reden zelfs even door Belgie. Op het tweede stuk reden we nogmaals een paar keer verkeerd, maar over het algemeen ging het best wel goed. We kwamen net na een groep wielrenners aan bij het 2-e controlepunt (maar we waren niet ingehaald?). Dat maakte we later weer goed door ze allemaal in te halen.

Een andere groep die we achtervolgden waren we plotseling uit het oog verloren. Omdat we toen dachten dat ze nog voor ons zaten voerde ik het tempo op, ik denk dat ik Henk het laatste uur aardig heb afgebeuld. Ik reed steeds een stukje vooruit zodat ik de route kon verkennen. Als ik verkeerd reed zochten we samen naar de pijlen op de weg en was het tijdsverlies steeds minimaal. Die strategie werkte goed en we kwamen ruimschoots voor de andere groepen aan bij de finish. De groep waar we achteraan jaagden bleek zelf verkeerd te zijn gereden! Vandaar dat we ze niet meer hebben gezien.

Ons gemiddelde was een mooie 31,5 km/uur

woensdag, mei 14, 2008

Bezoekje aan Velomobiel

Soms is het wat lastig om mijn blog up-to-date te houden. Zeker met deze prachtige dagen ga ik toch liever een stukje fietsen dan achter de computer zitten.

Als compromis voeg ik een paar fietstochten samen, dat kost minder tijd:

Vrijdag morgen heb ik mijn Quest in Dronten afgeleverd voor wat noodzakelijk onderhoud. De ketting sprong (na 20000km) steeds vaker over het achtertandwiel, wat behoorlijk irritant is. Verder maakten de kogelkopjes nu wel heel veel kabaal, zelf op asfalt had ik er last van.

Zaterdag morgen heb ik de Quest weer opgehaald. Het grote (57 tands) tandwiel bleek nog bruikbaar, het werd alleen een kwartslag gedraaid gemonteerd zodat nu het minder gebruikte deel wordt belast. (het kwart dat boven is wanneer je kracht zet slijt relatief meer dan het deel dat hierop volgt). De kogelkopjes zijn vervangen door de nieuwe variant met teflon kapsel, het stoeltje gerepareerd (was iets doorgezakt) en de slijtage plekken in de bodem gerepareerd. Ook bleek er een spaak in een voorwiel gebroken en konden de spaken wel wat meer spanning gebruiken. Toen ik een proefritje maakte viel me op dat het schakelen met de voortandwielen niet helemaal lekker liep. Gelukkig was het probleem snel verholpen. Het viel me ook op dat de Quest veel stiller is geworden met deze kogelkopjes. Ook stuurt hij nu strakker in de bochten.

Ik heb gelijk wat nieuwe banden, speciaal voor de wedstrijden dit jaar, ingekocht. Een Koyak achterband en twee Stelvio voorbanden, samen met extra dunne binnenbanden

Zondag heb ik met FTCW de “Wassenaar toertocht gereden”. Het was een korte tocht van maar 70km en het tempo lag erg laag. Misschien was het warme weer de boosdoener?

Ik had daardoor wel alle gelegenheid om rond te kijken, wat een prachtige huizen staan er toch in Wassenaar! Op een paar plaatsen was de weg opengebroken en viel het niet mee om de Quest er langs te rijden. Na zo’n 40km kwamen we bij boerderij Meyendel aan waar ik een kopje koffie met een lekker stuk appeltaart nam. Na deze onderbreking had ik het wel gezien en ben ik op eigen gelegenheid verder gereden. In Scheveningen reed ik over de boulevard, waar mijn Quest veel belangstelling kreeg. Van daar uit ging het richting Kijkduin, nu kon ik weer eens lekker doortrappen

Gisteren ben ik met de Quest naar Dordrecht gereden. Heen langs Kralingen, terug via de rondweg in Dordrecht via de Kil tunnel, Heynenoordtunnel en Beneluxtunnel. De cijfers zijn: 75/87/75.

Dat zijn niet mijn maten (gelukkig maar!) maar de snelheid die ik in de tunnels wist te halen. Ik vraag me af of ik ooit de 90 bereik, daar moet je toch wel heel snel voor trappen. Ook het op de teller kijken als je zo hard rijdt valt niet mee. Toen ik door Schipluiden reed zag ik dat het gebouw van de TU (bouwkunde) nog steeds flink rookte. Vanmorgen ben ik er bijna langsgereden, maar toen was er nog geen brand uitgebroken.

Na het avondeten heb ik mijn andere twee ligfietsen eens uit het stof gehaald. Eerst mijn zelfbouw fiets, een Zephyr lage racer! Wat is dat ding toch lastig te fietsen! Hij is extreem laag en heeft een 20” voorwiel en een klapbaar bovenstuur. Het omhooghouden van het stuur is op zich al vermoeiend. Het is lastig om in een rechte lijn te fietsen, waarschijnlijk komt dit door het kleine voorwiel en de lage ligging.

Mijn andere ligfiets (Challenge, oud model) is een stuk comfortabeler. Deze heeft een kleiner achterwiel en ook een 20” voorwiel maar met onderstuur. Dat rijdt toch wel heel lekker, je kan je armen gewoon langs je lichaam laten rusten. Misschien dat ik er volgende week een keer mee naar Dordrecht fiets.

zondag, mei 04, 2008

Royal van Zanden tocht met FTCW

Het is ondertussen bijna een traditie dat ik deze toertocht fietst van FTCW. Omdat ik de GPS log van een vorige tocht heb bewaard kon ik hem nu zelfstandig fietsen. Bij het vertrek van de andere renners om 8:30 wachtte ik een minuut of vijf terwijl ik probeerde om de GPS goed in te stellen. dat valt niet altijd mee, omdat dit soort routes op dezelfde plek beginnen en eindigen. Als je dan niet oppast fiets je de route in omgekeerde volgorde.

Omdat ik nu niet perse achter de groepjes wielrenners aan hoefde te fietsen kon ik lekker doortrappen. Het was prachtig weer en de kap had ik, verstandig, thuisgelaten, dat zou veel te warm zijn geweest.

Na ca 80 km stond er een kopje koffie en een lekker appelgebakje bij de firma Royal van zanten op ons te wachten. Na een half uurtje pauze ging ik er weer vandoor. bij Zoetermeer bleef ik achter een groepje hangen om te zien hoe zij de opgeworpen barrière gingen overwinnen. Op het plaatje kan je de oude en de nieuwe route zien. Een positief punt is dat er wel een nieuw stukje fietspad langs de A12 is bijgekomen (rechtsonder)

Toen we door Zoetermeer reden kwamen we plotseling een politieauto tegen op een kruising waar eerst iedereen schuin wilde oversteken. Het was grappig om te zien dat nu iedereen braaf op het groene licht bleef wachten, terwijl normaal gesproken alle rode lichten worden genegeerd.


Na een kleine 4 uur en 140 km fietsen was ik weer terug in Wateringen. Gelukkig nog vroeg genoeg om weer op de fietst te stappen, richting strand. Hopelijk blijft dit prachtige weer nog een tijdje!!

totaalstand Quest 19938km (deze week passeer ik de 20000)

Van Texel naar de veluwe

Donderdag morgen ben ik vanuit Texel naar wateringen terug gefietst. Bij IJmuiden ben ik voor het eerst via de sluizen naar de andere kant van het Noordzee kanaal gereden. De pont was net weg en ik wilde dit deel ook wel eens meemaken. aan de overkant heb ik de krenten boterhammen van mijn moeder opgegeten, toen kon ik er weer tegenaan. Een groepje Italiaanse toeristen wilden allemaal met de Quest op de foto.

De tocht verliep voorspoedig, tot aan Wassenaar waar een dame dacht dat ze wel voor mijn fiets langs kon oversteken. Ik moest een noodstop maken en tegelijk het fietspad verlaten en kwam vlak voor een betonnen rand tot stilstand. Wat een ontzettende muts!



Even later brak ook nog de regen los. Het bleef regen tot ik in Wateringen was aangekomen.

155 km met de quest













Donderdag middag ging ik gelijk weer op stap om met Timo te gaan kamperen. Mijn vriend Ernst en zijn zoon Gijs zouden ook naar de camping komen zodat we gezamenlijk op de Veluwe konden fietsen. Terwijl het donderdag avond bij het opzetten van de tent nog regende was het Vrijdag prachtig weer geworden. Op zaterdag heb ik nog een soortgelijk rondje met Timo gefietst, Ernst en Gijs waren inmiddels weer naar huis.

Zaterdag avond zijn we weer met de auto naar Wateringen gereden. We kijken al weer uit naar de volgende fietstocht op de Veluwe.

40 en 25 km op de mountainbike.


















Timo, Gijs en Timo