Vorige week kon ik de Quest dus niet gebruiken, daarom ben ik eens een keer met mijn Challenge ligfiets naar Dordrecht gereden. Dat is wel een stukje minder comfortabel dan de Quest! Bovendien ligt de snelheid ook een stuk lager, deels komt dat ook doordat ik deze fiets niet gewend ben. Uiteindelijk kwam ik uit op een gemiddelde snelheid van 26,6 km/uur over 100km.
Afgelopen zaterdag ben ik direct aan de slag gegaan met de Quest.
Toen ik mijn Quest ruim twee jaar geleden kreeg heb ik snel de elektronica ingebouwd die ik de maanden daarvoor had voorbereid. Ik wilde geen tijd verliezen en zo snel mogelijk gaan fietsen, daarom is het inbouwen niet erg netjes gedaan, maar het werkte naar behoren. Nu, ruim twee jaar later, doe ik het dus nog een keer netjes over.
Quest computer:
Ik heb een print (PCB) gemaakt voor de processor besturing, de Quest computer. Een tijdje terug was ik al begonnen aan het schrijven van de software (voor de specialisten: in assembler code), maar dat schoot nog niet erg op. Het project kwam weer ik een stroomversnelling toen Frans Grotepass (een vriend en collega Quest rijder) liet weten dat hij een mooi stukje software had geschreven voor zijn kopie van de print die ik hem voor zijn verjaardag had gegeven.
Oranje LED’s voor de richting aanwijzers:
Een nieuwe Quest heeft geen lampjes voor de richting aanwijzers maar oranje LED’s. Die hebben het voordeel dat ze minder stroom verbruiken, praktisch nooit defect raken en beter zichtbaar zijn. Mijn fiets is echter uitgevoerd met lampjes, die in gaten van ca 1,5 cm in de body van de fiets zijn geklemd. Bij deze “Quest pimp operatie” horen natuurlijk ook de oranje LED’s dus daar heb ik wat op gevonden.
De gaten in de body maak ik eerst wat groter zodat de 1W luxeon star LED’s er in passen, daarna dek ik ze af met ronde schijfjes van een grijs/zilver kleurig kunststof. Ik kon in eerste instantie geen geschikt materiaal vinden bij de bouwmarkten tot ik in Blokker ging neuzen. Daar hadden ze op dat moment een mooie aanbieding wasteiltjes, in de kleur die ik zocht. Uit de bodem van dat teiltje heb ik voorzichtig ronde schijfjes gezaagd. In het midden van een schijf lijm ik dan de LED. Het schijfje met de LED dekt dan de
gaten van de oude lampjes af. De schijfjes blekenechter zeer slecht lijmbaar, een eerste poging met siliconenkit kit mislukt jammerlijk. Andere lijmsoorten hadden ook geen grip op deze kunststof. Gelukkig bood een lijmpistool de oplossing, zolang het maar niet te warm wordt in de Quest blijft het goed zitten!. De vier LED’s (links twee, rechts twee) staan per twee in serie geschakeld met een stroombeperkende weerstand. Ik gebruik een accu van 12V, dat is een stuk meer dan de 2 keer 2,95V die de LED’s maximaal mogen hebben, de weerstand neemt het overtollige deel voor zijn rekening waardoor de stroom ook binnen de toegestane grenzen blijft.
Bij normaal bedrijf “gloeien” de LED’s slechts. Als een richting aanwijzer druknop wordt gebruikt gaan de LED’s aan de betreffende kant knipperen, die aan de andere kant gaan dan uit. Dit knipperen gaat door tot de fiets versneld of de drukknop nogmaals wordt ingedrukt. Er kan ook snel worden gewisseld naar de andere kant door de andere drukknop te gebruiken. In het uiterste geval stopt het knipperen door een zogenaamde time-out na circa 60 seconden.
Wanneer één van de richting drukknoppen langere tijd wordt ingedrukt gaan de alarmlichten aan. Deze gaan pas weer uit als een richting drukknop wordt bedient.
Bewegingsmelder via fietscomputer:
De Quest computer print heeft ingangen voor schakelaars waarmee de richting aanwijzers worden in,-en uitgeschakeld, een remschakelaar voor het remlicht, een schakelaar voor de binnenverlichting, een schakelaar voor de koplamp (dimbaar in vier standen) en een ingang voor de snelheids sensor. Frans heeft hier een aparte sensor voor geplaatst, ik heb iets verzonnen waardoor ik de sensor deel met de fietscomputer. Naast het feit dat er geen extra sensor hoeft te worden geplaatst en werkend moet worden gehouden (deze sensors geven wel eens problemen doordat ze verschuiven) is er nog een groot voordeel aan deze benadering. Het valt immers direct op wanneer deze ene sensor niet goed functioneert, de snelheid wordt niet meer gemeten. Daarnaast heb je weer een draad minder in de Quest, wat ook prettig is.
De koppeling van de fietscomputer met de Quest computer heb ik als volgt gemaakt. De fietscomputer zet zijn batterijspanning van 3V via een hoog-ohmige weerstand (een zogenaamde pull-up weerstand) op de magneet schakelaar bij het voorwiel. Iedere omwenteling komt de magneet voorbij en hierdoor sluit de schakelaar. Op dit moment “ziet” de fietscomputer een dip in de spanning en wordt een omwenteling geteld. De twee draden van de sensor mogen niet direct aan de Quest computer worden aangesloten omdat deze zijn eigen ingang (pull-up weerstand) op een hogere spanning houdt (5V) waardoor de Questcomputer de fietscomputer zou kunnen beschadigen. Om dit te voorkomen heb ik een N-channel MosFET (BS170) aangesloten op de fietscomputer sensor (gate aan de plus, source aan de -). De ingangsstroom van de FET (waarmee de fietscomputer wordt belast) is slechts enkele uA en daarmee een te verwaarlozen belasting. De (-) van de fietscomputer is weer verbonden met de (-) van de Questcomputer en de drain van de FET is aangesloten op de pulsingang.
Bij een open sensor is de spanning op de gate hoog en geleid de FET, hierdoor is de puls ingang laag. Wanneer de magneet voorbij komt sluit het contact in de sensor, wordt de gate-spanning laag en geleid de FET niet langer. Daarmee wordt de pulsingang (via de pull-up) weer hoog. Omdat hiermee het signaal is geïnverteerd in verhouding tot de situatie waarbij de sensor direct wordt aangesloten, heb ik dit in de software gecompenseerd.
Voorverlichting.
In de voorlamp heb ik drie groepjes van drie Luxeon star 1W witte LED’s met 10 graden reflector. De drie LED’s staan in serie met een stroombron die de stroom, ongeacht de variërende accuspanning, op 350mA houdt. De Questcomputer kan de lamp in vier standen aansturen: uit, aan, 60%, 25% en 10% door de lamp een gedeelte van de tijd in te schakelen. Bij bijvoorbeeld 10% staat de lamp ook slechts 10% van de tijd ingeschakeld. Dit inschakelen-, en uitschakelen gebeurt met een dusdanig hoge frequentie dat dit niet met het oog te zien is.
Achterlicht.
Op het achterlicht staan vijf groepjes van vier rode 5mm LED’s (20mA, 2,1V per LED) per groepje in serie met een weerstand van 150 Ohm geschakeld. Hier heb ik voor de eenvoudige benadering, een weerstand ipv een stroombron, gekozen omdat het achterlicht minder kritisch is. Bij het voorlicht wil ik immers elke procent benutten, achter is dat minder interessant. De computer stuur het achterlicht voor 80% aan, bij het remmen wordt dat verhoogd tot 100%. Op deze wijze heeft het achterlicht dus twee functies. Op het stuur heb ik een schakelaar gemonteerd die het remlicht bedient.
Al met al is het een wat technisch verhaal geworden (maar ik ben niet voor niets een techneut!). Ik zal binnenkort een complete beschrijving plaatsen op de doe-het-zelf hoek van de ligfiets.net website.
Gisteren en vandaag ben ik met de gepimpte Quest naar Dordrecht heen en weer gefietst. Ik moet zeggen dat het allemaal prachtig werkt. Het lijkt een overbodige luxe, maar het is toch wel heel makelijk als je de richting aanwijzer alleen hoeft aan te zetten en ze na de bocht automatisch weer uit gaan.
206 km, gemiddelde 34km/uur (totaal Quest 20400km)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten