woensdag, april 26, 2006

Verdwaald in Kralingen

Gisteren wilde ik een nieuwe route door Kralingen (R’dam) uitproberen op mijn weg naar Dordrecht. Ik had in gedachten waar ik ongeveer rechts af moest slaan om het fietspad dat parallel loopt langs de A20. Al nu 50 meter kreeg ik twijfels of ik wel goed zat. Een stukje verder wist ik het zeker, dit klopt niet. Ik kwam door buurten waar alle ramen zijn dicht gespijkerd en waar straten zijn afgezet met hekken omdat de huizen blijkbaar gesloopt gaan worden. Uiteindelijk bereikte ik het fietspad langs de Maas bij Tropicana en kon ik mijn weg naar de Brienenoordbrug vervolgen. Toen ik later met google earth terugkeek zag ik dat ik een straat te vroeg naar rechts was gegaan. Volgende keer beter!

De rit terug ging in een recordtijd (gem 34km/uur). In de Heijnenoordtunnel evenaarde ik mijn vorige record van 84km/uur. Ik weet nu ook dat ik door hard te blijven trappen bijna weer aan de andere kant omhoog stuif. Niet helemaal natuurlijk, het laatste stukje omhoog betekend toch nog flink zwoegen. Voor de beneluxtunnel was ik een snorfietser net te vlug af en de lift stond al voor me klaar. Wel vervelend dat de liften altijd verschrikkelijk stinken naar uitlaatgassen en benzine. Op het stuk tussen Vlaardingen en Schipluiden was het een gekkenhuis. Later bleek dat er een enorme file stond op de A13 en dan gaan een groot aantal automobilisten over dit soort polderweggetjes (waar twee auto’s elkaar niet kunnen passeren). Iedere keer dat ik net weer op snelheid was moest ik in de remmen omdat de auto’s mij de doorgang blokkeren. Er staat al zeker een half jaar een aankondiging van een verkeers beperkende maatregel (dosering via een bedienbare wegafsluiting), maar verder dan dreigen komt de provincie voorlopig niet. Het schijnt dat 1 persoon in beroep is gegaan en daarmee het activeren van vier installaties tegenhoud.

Vandaag 110km totaal 3068km

Deurne –Roermond- Venlo

Ik had al lang geleden een afspraak gemaakt om een keer met een vriend van mij te gaan fietsen. Keer op keer kwam er iets tussen, zo reed Henk (quest 150)zijn quest total-loss en moetsen we wachten tot hij een nieuwe fiets kreeg. Afgelopen zondag was het eindelijk zover en waren we zelfs met vier fietsen. De andere twee waren de Mango van Jaap (hij reed er voor het eerst in) en de go-one van Christoffel (een zoon van Henk). Het kostte wat tijd voor Jaap zijn schoenen waren aangepast voor de SPD pedalen en de afstand tot de trappers goed stond ingesteld, maar toen konden we eindelijk op weg. Bij het eerste stuk naar Roermond bleek al gauw dat Jaap het tempo niet kon bijhouden, hierdoor moesten we onze snelheid behoorlijk verlagen. Hij was duidelijk niet gewend aan dit soort fiets. De wegen rond Deurne zijn over het algemeen prima geschikt om lekker door te rijden. Het uitzicht is op verschillende plekken ook heel erg mooi. In Roermond aten we een broodje en we spraken af dat we Jaap eerst naar Deurne zouden terugbrengen (samen uit samen thuis). Christoffel kon het tempo tot nu toe wel aardig bijhouden maar had nu zijn portie ook wel gehad en reed ook naar huis. Nu konden we de snelheid eens lekker opschroeven en het stuk naar Venlo ging dan ook lekker rap. In Venlo hadden we veel bekijks toen we even stopten om wat te drinken. Als je voor iedere keer dat iemand zijn hoofd in de fiets steekt een euro zou krijgen dan kan je zeker gratis lunchen. Rond 6 uur waren we weer terug.

Vandaag 158km totaal 2958km

donderdag, april 20, 2006

Woon-werk rit met nieuwe records

Vandaag heen en weer naar Dordrecht gereden. Vanmorgen had ik maar weinig energie en het viel me daarom nog mee dat mijn gemiddelde nog 30 km/uur was. Ik denk dat de fietsritjes van 1-e en 2-e paasdag, waar ik verschillende sprintjes had getrokken, nog teveel in mijn benen zaten. In Rotterdam reed in op het stuk na de Erasmusbrug tussen het autoverkeer omdat het fietspad was versperd. Het is eigenlijk de bedoeling dat de fietsers na de versperring hun weg vervolgen op het fietspad, ik ging echter gewoon tussen de auto’s verder. Dat kon ook makkelijk aangezien ik ook 50km/uur reed. Bij het verkeerslicht aangekomen sprong dit net op rood, de auto’s stopten (er staat een roodlicht camera op dit kruispunt) maar ik pikte het kruispunt nog even mee. Bij het volgende kruispunt stopte er een politiebusje naast me. Ik werd gelukkig niet aangehouden, misschien hadden ze me niet door rood zien rijden, maar ik moest nu natuurlijk wel op groen wachten. Dit herhaalde zich bij nog een paar kruispunten wat het tempo aardig omlaag bracht. Als ik bij elk verkeerslicht moet stoppen dan scheelt me dat misschien wel tien minuten op de hele rit van ca 90 minuten.

Voor de terugrit heb ik de tunnelroute gekozen. Als ik vaart maakt bij het naar beneden rijden en flink door blijf trappen dan rij ik aan de andere kant van de tunnels ook weer makkelijk naar boven. Het stuk tussen Kil,- en Heijnenoord-tunnel ging als een speer. Bij deze tweede tunnel probeerde ik zo hard mogelijk naar beneden te fietsen en zowaar heb ik mijn vorige record verbeterd tot 84km/uur. Ik denk dat ik nog wel harder kan maar ik moet er niet aan denken bij deze snelheid een klapband of iets dergelijks te krijgen. Op deze route heb ik eigelijk maar weinig verkeerslichten en ook niet veel last van ander verkeer. Dat zie ik dan weer terug in het hoge gemiddelde snelheid. Dit werd daarom mijn snelste rit tot nu toe 56 km bij 35 km/uur gemiddeld. Het afstandsverschil tussen de beide routes blijkt toch niet zo groot te zijn. Bovendien is de langere route een stuk veiliger omdat er veel minder verkeer en ik grotendeel buiten de bebouwde kom blijf.

Heenrit 49km in 1:34 uur (30km/uur gemiddeld)
Terugrit 56km in 1:36 uur (35km/uur gemiddeld)

(Dat moet onder 1:30 uur kunnen!)


Totaal 2800,0 km precies

dinsdag, april 18, 2006

Wateringen-Woerden v.v. met navigatiefoutje




Gisteren toch nog even een ritje gemaakt in het mooie weer van de 2-e paasdag. Het leek me wel handig om de snelfietsroute richting Haaksbergen nog wat verder te verkennen. Het eerste stuk van deze route tot aan Woerden is een mooie opstap richting Dronten. (over een paar weken ga ik bij velomobiel langs voor mijn nieuwe achteras).

Het eerste stuk van de route had ik niet goed ingeschat. De GPS geeft het dichtstbijzijnde punt van de track aan, daar kan je dan rechtstreeks naar toe fietsen. Dat probeerde ik dan ook via Delft. Op het eerste stuk na de A13 (achter IKEA) waren echter ontzettend veel dagjes-mensen op de fiets, daar moest ik dus langzaam aan doen. Toen ik me daar doorheen had geworsteld kreeg ik een ander obstakel te verwerken, de doolhoven van Pijnacker. Op het 2-e plaatje kan je zijn wat een worsteling het was om daar weer uit te komen. Toen ik uiteindelijk het track had bereikt kon ik lekker voluit fietsen, hoewel ik de rit van eerste paasdag nog wel in de benen voelde. Tot aan nieuwerbrug ging het me letterlijk en figuurlijk voor de wind. Hoewel er een fietspad was reed ik hele stukken gewoon tussen de auto’s in. Het auto asfalt is bijna altijd veel beter dan het fietspad. Het is ook altijd zo jammer dat de vaart er net lekker inzit en je dan op een haakse bocht in het fietspad afrijd. Kuilen en hobbels remmen de snelheid ook aardig.

In Nieuwerbrug maakt ik (achteraf gezien) een cruciale fout. Nadat de GPS me vertelde dat ik linksaf moest reed ik te ver door en stak ik de oude Rijn over. Op zich niet echt een probleem omdat er aan deze kant ook een weg loopt. Dat ging goed tot in Woerden. Plots ontdekte ik echter dat ik de wind nu pal tegen had, vreemd! De wind was zeker gedraaid of de rivier maakt een grote slinger dacht ik. Nadat ik nog een kilomater of vijf had gefietst liet ik mijn GPS de terugrit aanwijzen en keerde ik om. Na Woerden had ik de wind weer tegen, nu snapte ik er echt niet meer van. De terugrit ging als gesmeerd, mijn snelheid was bijna even hoog als de heenrit ondanks dat ik nu tegen de wind inreed.

De Quest doet het werkelijk fantastisch. Er is echter één vervelend bijgeluid als ik een linker bocht maak. Het klinkt alsof het lager herrie maakt. Ik herinner me vaag dat ik met mijn vorige achteras ook zoiets hoorde, het zal toch geen voorbode zijn van een nieuwe asbreuk? Dan kan ik me gelijk bij Velomobiel aanmelden als Quest testpiloot.

Thuis gekomen heb ik de route gelijk op de computer bekeken. Toen zag ik wat er fout was gegaan, de GPS had me na Woerden teruggestuurd naar het punt waar ik foutief de oude Rijn was overgestoken. Ik was dus aan de andere kant van het water teruggereden! Ongelofelijk dat me dat niet eerder was opgevallen. Ik heb dit stuk, zie plaatje 3, dus vier keer gereden. (Links op het plaatje bij de Bree steek ik de oude Rijn over, rechts in Woerden ga ik weer terug)




Vandaag 124km in 4uur. Totaal 2694 km

zondag, april 16, 2006

Paasrondje rond Rotterdam


Eigenlijk had ik het wel leuk gevonden om naar het paastreffen te gaan maar ik las er pas vrijdag avond over op de blog van Wim Schermer en toen was het al te laat om er nog naar toe te rijden. Ik had al afspraken gemaakt voor zaterdag en ik kan mijn familie ook niet plots zomaar een paar dagen in de steek laten. Hopelijk denk ik er volgend jaar eerder aan, het lijkt me vooral leuk om eens te zien wie er zoal nog meer in een Quest of Mango rijden. (misschien is het Cycle Vision in mei wel een leuk alternatief?)

Vanmiddag ben ik om 13:30 op pad gegaan met de Quest om mijn eigen paasrondje te maken. Ik had geen vast plan hoe ik zou gaan fietsen, als ik maar lekker hard kan. Bij de nieuwe waterweg kon ik inderdaad lekker mijn gang gaan. Er waren verrassend weinig auto’s op de weg. Het leek wel een autoloze zondag. Wel waren er meer fietsers dan gewoonlijk, maar aan het water was het best nog wel fris zodat het niet echt druk werd. Het van stuk Maassluis richting Hoek van Holland ging als een trein. Ondank het feit dat ik schuin tegen de wind in ging (westenwind kracht 3). Het blijft me verbazen hoe weinig het scheelt of je nu wind mee hebt of wind tegen. Op het stuk na de waterkering reden een drietal auto’s in een rij. Naar mijn zin reden ze te langzaam dus ik ging er voorbij maar aan de andere kant kwamen een aantal fietsers me tegemoet. Dat resulteerde in een kleine sprint waar ik een snelheid van een kleine 60 km/uur haalde. In hoek van holland aangekomen bedacht ik me dat door de duinen rijden niet zo’n goed idee was met al die dagjes mensen dus draaide ik om en ging ik weer richting Maassluis. Nu kon ik eens goed bekijken hoever ik kon komen door het fietspad langs het water te volgen. Dat bleek uiteindelijk een heel eind te zijn want na Maasluis kwam ik in Rotterdam tot voorbij de Euromast. Vandaar uit om de oude haven heen naar de Erasmusbrug. Ik bedacht dat ik nu eens kon kijken hoe ik over de Brienenoordbrug kom rijden. Dat lukte, hoewel het een aardige klim werd. Nu ging ik verder richting Kralingen of in ieder geval hoopte ik dat ik de juiste kant op ging (lastig want Kralingen stond niet aangegeven en ik had geen kaart bij me). Eerst ging het fietspad weer onder de brug door en toen kon ik me weer uitleven op een moois stuk fiets-asfalt. Toen een brommer me onverwachts inhaalde zetten ik gelijk de achtervolging in. Een automobilist bleef naast me rijden omdat hij blijkbaar wilde weten hoe hard ik nu ging. Even later zag ik dat ik een nieuw record had bereikt van 63km/uur. Maar daar moest ik wel aardig voor doortrappen! De brommer had ik ruimschoots ingehaald maar tot mijn schrik zag ik een soort dubbele verkeersdrempel snel dichterbij komen. Die *&^%$ drempels ken ik van het fietspad door de duinen langs wassenaar. Als je daar te hard overheen gaat dan klapte de Quest met de neus tegen de grond, dus ik moest vol in de remmen. Op zo’n moment vind ik het remvermogen wel wat matig, je staat niet bepaald in een paar meter stil! Gelukkig ging het goed en kon ik mijn snelheid weer verhogen. Ik ben benieuwd wat mijn volgende snelheidsrecord wordt want ik merk dat ik steeds makkelijker in de Quest fiets. Even verder zag ik een bord Den-Haag / Delft staan. Het was mooi weer en ik had ruim de tijd, dus waarom zou ik het bord niet gewoon volgen. Ondertussen weet ik dat de ambtenaren die deze borden laten plaatsen zelf niet fietsen, of misschien houden ze wel van een omweggetje. Waarom zou je als je van A naar B wil niet via C, D en F gaan? Bovendien was het fietspad langs de luchthaven zestienhoven erbarmelijk slecht, terwijl er een kaarsrecht strak stuk asfalt naast ligt voor de automobilisten. Voor mij was het weer een nieuwe ervaring. Normaal ga ik bij de doenbrug rechtsaf richting Delft om langs de A13 te gaan rijden. Nu bedacht ik me en ging ik de Doenbrug over om te ontdekken wat hier de mogelijkheden zijn. Ja, er is een fietspad over deze brug. Nee, je kan niet snel door de achterliggende industriewijk richting Harreweg rijden. Op het plaatje kan je zien dat ik het in ieder geval wel heb geprobeerd. Ik denk niet dat ik snel verdere verbeteringen zal vinden voor mijn woon-werk route, maar het blijft leuk om het te proberen. Vanaf de Harreweg was het weer eenvoudig om de vetrouwde route te volgen.

Thuisgekomen bleek ik toch 110km te hebben afgelegd met een gemiddelde snelheid van 30km/uur.
Dat was weer een heerlijk fietstochtje, totaal 2569km

donderdag, april 13, 2006

Heen en weer door Rotterdam

Binnen een paar maanden zal het bedrijf waar ik werk naar Essen (Blg) zijn verhuisd. Niet dat we niet goed presteerden, nee de beleggingsmaatschappij die ons heeft over genomen knijpt ons zoveel mogelijk uit. Overtollige mensen worden ontslagen en een aantal vertrekt vanzelf wel. Naar het werk fietsen, waar ik mijn Quest ook voor had gekocht, zit er dan niet meer in (100km enkele reis). Dat is ook één van de redenen dat ik niet mee wil verhuizen en een andere baan zoek. Normaal werk ik vier dagen van 9 uur, dat maakt het wat lastig om meerdere dagen heen en weer te fietsen. Gelukkig heb ik nogal wat vrije uren opgespaard, deze gebruik ik nu om wat later te kunnen vertrekken. Ik moet het er deze resterende maanden maar van nemen, wat het naar Dordrechts fietsen betreft, vandaar dat ik nu probeer om meerdere keren per week naar Dordrecht te fietsen.

Gisteren ging ik voor de tweede keer deze week naar Dordrecht. Op de heenweg was ik al bedacht op de omleidingen in Rotterdam. Hierdoor ging de rit voorspoedig en was ik in een recordtijd van 1:33 op mijn werk. Nu wordt mijn streven om een tijd binnen 1:30 te realiseren zonder er een wedstrijd van te maken omdat ander de veiligheid in het geding komt. In Rotterdam zijn zoveel andere weggebruikers waar ik rekening mee moet houden hetgeen de snelheid aardig drukt.

Bij de terugrit heb ik naar een alternatieve route door het centrum van rotterdam gezocht. Via Google earth had ik al gespeurd hoe ik het beste kon rijden, maar pas als je de route daadwerkelijk fietst zie je waar de knelpunten zitten. Ik wil het liefst zoveel mogelijk vrij fietspad zodat je geen last hebt van auto’s. Nu ging ik dus na de Erasmusbrug linksaf richting Delfshaven. Hier is een apart fietspad naast de weg. Vanaf de Coolhave kan je het fietspad langs het kanaal volgen, er is zelfs een speciale fietsbrug aangelegd ter hoogte van de kruising met de A20. Het pad loopt helemaal door tot aan Overschie. Alleen is de drempel aan het einde van het fietspad een te hoog obstakel waar de Quest op vast loopt, hier moest ik uitstappen om de quest verder te duwen. Het laatste stukje fietspad langs de huizen aan het water wordt door de bewoners als parkeerplaats gebruikt, hier moest ik ook manoeuvreren om langs de auto’s te komen. Vanaf hier gaat de route nog over een erbarmelijk slecht stuk wegdek tot ik weer op bekend terrein ben langs de zweth. Over de fietsbrug weer een stukje terug, hier is de weg zo smal dat je nauwelijk een tegemoet komende auto kan passeren. Vanaf hier is het een eitje om binnen door naar Wateringen te fietsen.

Heen 48km. terug 53 km, gemiddelde snelheid 31km/uur totaal 2443 km

maandag, april 10, 2006

Woon-werk verkeer met bonus


Vanmorgen kon ik wat later vertrekken omdat ik nog een aantal uren tegoed had die ik nu kon compenseren. Wel lekker om te starten terwijl het al licht is. Het grote nadeel is de grote drukte op de weg. Tot aan Rotterdam ging het voorspoedig. Het lijkt wel of ze in R’dam elke week op een andere plaats een wegomleiding voor fietsers organiseren. Vlak bij de plek waar ik vorige week hopeloos moest omrijden stond er plots een bord op het fietspad “verboden voor fietsers” en een pijl naar links. Dan weet je al dat het waarschijnlijk bij deze ene pijl zal blijven, de stratenmakers hebben immers hun plicht gedaan. Als fietser moet je dan zelf je weg maar vinden. Kortom, er was weer de nodige vertraging. Eenmaal de goede weg weer gevonden kon ik nog steeds geen vaart maken vanwege de grote aantallen fietsers die een snelle doorgang blokkeren. Toen ik eenmaal over de Erasmusbrug was ging het een stuk beter. Het gemiddelde van de rit lag rond de 30km/uur.

’s Middags was het nog steeds prima fietsweer met een matige wind uit het noorden. Het stuk tussen de Kiltunnel en de Heinenoordtunnel schoot lekker op. In de Heinenoordtunnel trapte ik nu voor het eerst flink mee op de weg naar beneden (81km/uur max). Aan de andere kant ging het heel wat langzamer weer omhoog. Op het fietspad langs de oude maas was het lekker rustig, er waren maar een paar fietsers. Vlakbij Rhoon leek het me wel leuk om eens een andere route te volgen. Deze spontane actie had gelijk behoorlijke gevolgen. Het lukte me niet om in de juiste richting (naar de Beneluxtunnel) te komen, dus bleef ik het fietspad maar volgen. Na een tijdje zag ik borden richting Brielle, ja waarom ook niet?

Het leek een aardige route tot ik op de Botlekbrug moest stoppen omdat de slagboom dicht ging. Na het tweede schip leek het me wel lang genoeg te hebben geduurd, maar de brugwachter dacht er anders over. Er kwam nog een derde schip en een vierde, een vijfde. Alles bij elkaar heb ik 15 minuten op de tocht gestaan alvorens de slagbomen weer open gingen. Er komen zoveel schepen voorbij dat ze de brug wel de hele dag open kunnen laten staan. De route ging verder over een fietspad van sterk wisselende kwaliteit. Sommige stukken waren nog niet zolang geleden geasfalteerd, terwijl andere stukken erbarmelijk slecht waren. Het fietspad stak ook steeds het spoor van de plaatselijke boemeltrein over. Deze overgangen waren ook niet bepaald vlak. Verderop zag ik borden Rozenburg staan, hetgeen weer bekend terrein voor me is. Nu ging het richting pondje Maassluis. In het centrum van Rozenburg (wat een pittoresk dorpje, ahum) zwaaide een enorme L.L (de middelste letter heb ik maar even weggelaten) van een vrachtwagen chauffeur (met zijn verlengstuk van 15 meter) vlak voor me de weg op. Als ik niet vol in de remmen was gegaan dan had ik dit niet meer kunnen opschrijven. Wat een eikels rijden er toch rond! Hij zag me aankomen maar nam toch snel nog even voorrang waar hij het beslist niet had. Bij het pondje aangekomen zag ik het net van de kade vertrekken, kon ik mooi even wat eten. Al met al was het toch een vrij lange rit geworden. Na een aantal minuten kwam er een wielrenner aanrijden die ik ook bij de Botlekbrug had gezien. Hij wilde wel eens zien hoe de quest er nu van binnen uitzag. Toen we bijna aan de overkant waren dacht ik dat het vandaag gratis varen was en stopte ik mijn portemonnee weer weg, installeerde me in de Quest en sloot het deksel. Ik was net klaar toen de pont bediende langs kwam voor zijn 1 euro 10. Nu nog even aan de spoorweg overgang wachten en ik kon weer verder. Op de Maasdijk ging ik even verkeerd toen ik van het fietspad de hoger en parallel gelegen weg opreed. Deze was verboden voor fietsers (en terecht) maar ik kon nu de dijk niet meer af. Een stukje verder kon ik weer naar beneden maar nu zat ik tussen de kassen in en deze wegen vormen een doolhof waar je niet zomaar weer uitkomt.

Even later herkende ik de omgeving en kon ik de juiste route weer vervolgen. Leuke route voor een keertje maar niet aan te bevelen als een alternatief de terugrit uit Dordrecht.

62km in 2:34 uur bij een gemiddelde van 24km/uur

vandaag 111km totaal (inclusief een rondje van afgelopen zondag) 2342 km

woensdag, april 05, 2006

enerverend dagje Dordrecht

Vanmorgen ben ik weer met de Quest naar Dordrecht gereden. Het kostte me wel moeite om de knoop door te hakken om de rit te maken. Ik was toch wel een beetje voorzichtig om weer te gaan omdat ik bang was dat de kou geen goed zou doen, ik ben al een week of drie niet erg fit. Uiteindelijk heb ik me goed ingepakt (sjaal en muts) en ben van start gegaan. Dan merk je dat je het al snel weer veel te warm hebt, maar met minder kleding vat ik misschien toch weer kou.

In het Wateringseveld had ik een bijna botsing met een golden-retriever. De bazin zag me aankomen maar bedacht te laat dat ze haar hond vast moest houden. En ja hoor, het stomme beest steekt vlak voor me het fietspad over. Door hard te remmen en achter hem langs te sturen voorkwam ik erger. Vanaf hier verder door Sion en het centrum van Delft tot aan Rotterdam ging het vlot maar toen verzeilde ik in de ene opbreking na de andere. Het lijkt wel of het hele centrum op de schop gaat. Toen ik alle hindernissen had genomen was er wel aardig wat tijd verloren gegaan. Op mijn werk aangekomen bleek de tijd ook wel tegen te vallen, met een gemiddelde van 27km/uur over een afstand van 50km

Het werd een enerverende dag, eerst een bespreking met een collega uit Houston. Hij heeft daar de leiding over de technische dienst die onze ultrasone meters in de USA serviced. Even later wordt ik in een vergadering voor het hele personeel geroepen en wordt er doodleuk medegedeeld dat het bedrijf wordt opgeheven, althans de vestiging in Dordrecht. Mooi is dat, kan ik na 14 jaar eindelijk met de fiets naar mijn werk, verhuizen ze het bedrijf naar België. Hiermee wordt de woon-werk afstand bijna 100km in plaats van de huidige 50 a 60km. Het wordt maar eens tijd om ander werk te gaan zoeken.

De terugreis ging als een speer. Werkelijk alles zat mee, het weer, de verkeerslichten en zelfs de liften in de Benelux tunnel stonden op me te wachten. Alleen die eikels van automobilisten die me tussen Vlaardingen en Schipluiden allemaal eerst willen inhalen zorgen ervoor dat ik steeds achter hun stilsta en moet wachten tot het rijtje auto’s weer verder gaat. Er staat al tijden op de Holyweg een bord dat automobilisten waarschuwt dat er binnenkort verkeer beperkende maatregelen ingaan die grote hinder voor het autoverkeer opleveren. Er is een pasjes systeem met een obstakel dat de grond in kan zakken geplaatst maar om de een of andere reden wordt het systeem niet in werking gesteld. Van mij mag het, het is werkelijk absurd hoe al die automobilisten hier door de polder scheuren om de file op de snelweg te omzeilen. Het bleek toch de snelste tijd tot nu toe te zijn met een gemiddelde van 33km/uur over een afstand van 57 km (niet gek lijkt me als je bedenkt welke hindernissen je moet nemen zoals de drie tunnels, talloze krappe bochtjes en een groot aantal verkeerslichten.

Vandaag 107km totaal 2199

zondag, april 02, 2006

zeilboot of quest?

Vanmiddag zag ik na de verjaardag van mijn zus toch nog even een gaatje om een tochtje met de Quest te maken. Voor het gemak maar het standaard rondje. Al direct buiten Wateringen merkte ik dat de wind niet mals was. Ik had voor mijn vertrek al gezien dat er windsnelheden tot windkracht 7 aan de kust voorspeld waren. Op het stuk richting Schipluiden rukte de wind al zo hard aan de fiets dat ik behoorlijk snelheid moest verminderen. Vooral op stukken waar auto’s me tegemoet kwamen was het oppassen geblazen (om niet voor de auto te worden geblazen). Veel van de fietspaden hier liggen op de dijk en daar krijg je de volle laag. Een vervelend detail is dat het aan beide kanten van het fietspad steil naar beneden gaat en er onder aan de dijk meestal ook een slootje is. Als het fout gaat dan rol ik waarschijnlijk eerst een paar keer om, om dan als dan niet ondersteboven in de sloot te belanden. Geen aantrekkelijk vooruitzicht! Ik bedacht me dat het, gezien mijn ervaringen van Vrijdag, het onverstandig zou zijn om het rondje te vervolgen. Bij het stuk op de dijk langs de nieuwe waterweg zou absoluut fout gaan. Dus maar een alternatief route bedacht die meer landinwaarts zou blijven en indien mogelijk wat meer de luwte opzocht. Toch was de route nog met voldoende spektakel met (zeil)snelheden tot boven de 30km/uur zonder te hoeven trappen. En dat terwijl je ook nog makkelijk 40km/uur pal tegen de wind in haalt. Toen ik net achter het geluidsscherm langs, langs de A13 van Rotterdam naar Delft was teruggereden stopte er een auto naast me. De vrouw op de passagiersstoel riep iets naar me wat ik niet direct verstond door het windgeruis. Bij de tweede keer begreep ik dat ze me vroeg of er ook een motor inzat. Toen ik antwoordde dat ik fietste zei ze dat ik best wel hard ging.

Vandaag 62 totaal 2092

zaterdag, april 01, 2006

Zeiltochtje met de Quest.

Tot bij welke windsnelheid kan je met de Quest fietsen? Deze vraag heb ik mezelf afgelopen maandag gesteld omdat er voor de dinsdag windkracht 6 was voorspelt. Speurend op internet kwam ik een aantal verhalen tegen van Quest rijders die van de weg waren geraakt door windstoten. Over het algemeen met aanzienlijke schade. Uiteindelijk heb ik besloten om niet naar mijn werk te gaan fietsen. Ik moet er niet aan denken dat ik mijn Quest in puin rijdt. Als vervangende dag had ik woensdag gekozen, uiteindelijk ging dit ook niet door omdat ik ’s nachts plots weer griep verschijnselen kreeg. Ik loop nu ook al een week of drie te niezen en te hoesten, wanneer ben ik daar nu eens vanaf?

Gisteren brak de zon door en ben ik op pad gegaan voor mijn favoriete rondje langs de nieuwe waterweg en de duinen langs de Noordzee. Ik was nog geen vijf minuten onderweg toen ik ontdekte dat het Odlo shirtje veeeel te warm was. Dus maar weer teruggegaan en een ander shirt aangetrokken. Bij het terugfietsen kwam ik langs een rozenkweker die bossen langs de weg verkoopt. Dus maar even uitgestapt om een bos voor Franciska te kopen. Nu maar hopen dat de katten er vanaf blijven, het is al een paar keer gebeurt dat de katten een bos tot op de laatste roos slopen en ‘s morgens de hele keuken vol ligt met de restanten. Tot voorbij Schipluiden leek het met de wind mee te vallen maar op het stuk van schipluiden naar Vlaardingen merkte ik al dat ik goed moest oppassen. Vooral als ik voorbij beschutte plekken fietste rukte de wind flink aan de Quest. Ik moest daarom mijn snelheid iets minderen maar dat was niet zo erg omdat ik me toch ook niet echt fit voelde. Tot aan de nieuwe waterweg reed ik weer redelijk beschut maar eenmaal aan het water kreeg ik de volle laag. Hier kwam de wind van over het water, wat al snel hogere windsnelheden oplevert. Achteraf zag ik op een weeramateur website dat het hier met windkracht 6 waaide. Dit leverde wel spectakel op, op sommige stukken ging ik zonder te trappen bijna 30km/uur. Met recht kan je dus zeggen dat de Quest hier voor de wind zeilde. Even later ging het bijna mis. Op een recht stuk boven op een dijk (in de volle wind) vlak voor Hoek van Holland ging plots het linker voorwiel van de grond, wat wel even schrikken was. Aan beide kanten van de dijk gaat het immers steil omlaag. Ik denk dat ik wel kan concluderen dat het tot windkracht 6 veilig is en dat je met windkracht 6 al goed moet oppassen, daarboven is het zeker niet meer verstandig om te fietsen. Je gewicht is dan ook zeker van belang (ik weeg ca 90 kg).

Aan het strand bij de Hoek (van Holland) ben ik in een strandtent een kopje koffie gaan drinken, met deze temperaturen lijkt het wel zomer. Daarna had ik tot Kijkduin de wind mee. Hoewel ik onder het duin redelijk beschut reed haalde ik op een vlak stuk een nieuwe topsnelheid van 62,5 km/uur. Na Kijkduin ben ik nog een stukje verder gereden naar Scheveningen. Vanaf hier door de binnenstad van DenHaag terug (wat een foute keus bleek te zijn). Bijna overal staan de auto’s vast waardoor ook de weg voor de Quest wordt verspert.

Terug in Wateringen stond de stand voor deze rit op 81km. Samen met een verkenningtochtje richting Rotterdam van afgelopen donderdag avond is dat 136km.

Vandaag 81km totaal 2030km