Eigenlijk had ik het wel leuk gevonden om naar het paastreffen te gaan maar ik las er pas vrijdag avond over op de blog van Wim Schermer en toen was het al te laat om er nog naar toe te rijden. Ik had al afspraken gemaakt voor zaterdag en ik kan mijn familie ook niet plots zomaar een paar dagen in de steek laten. Hopelijk denk ik er volgend jaar eerder aan, het lijkt me vooral leuk om eens te zien wie er zoal nog meer in een Quest of Mango rijden. (misschien is het Cycle Vision in mei wel een leuk alternatief?)
Vanmiddag ben ik om 13:30 op pad gegaan met de Quest om mijn eigen paasrondje te maken. Ik had geen vast plan hoe ik zou gaan fietsen, als ik maar lekker hard kan. Bij de nieuwe waterweg kon ik inderdaad lekker mijn gang gaan. Er waren verrassend weinig auto’s op de weg. Het leek wel een autoloze zondag. Wel waren er meer fietsers dan gewoonlijk, maar aan het water was het best nog wel fris zodat het niet echt druk werd. Het van stuk Maassluis richting Hoek van Holland ging als een trein. Ondank het feit dat ik schuin tegen de wind in ging (westenwind kracht 3). Het blijft me verbazen hoe weinig het scheelt of je nu wind mee hebt of wind tegen. Op het stuk na de waterkering reden een drietal auto’s in een rij. Naar mijn zin reden ze te langzaam dus ik ging er voorbij maar aan de andere kant kwamen een aantal fietsers me tegemoet. Dat resulteerde in een kleine sprint waar ik een snelheid van een kleine 60 km/uur haalde. In hoek van holland aangekomen bedacht ik me dat door de duinen rijden niet zo’n goed idee was met al die dagjes mensen dus draaide ik om en ging ik weer richting Maassluis. Nu kon ik eens goed bekijken hoever ik kon komen door het fietspad langs het water te volgen. Dat bleek uiteindelijk een heel eind te zijn want na Maasluis kwam ik in Rotterdam tot voorbij de Euromast. Vandaar uit om de oude haven heen naar de Erasmusbrug. Ik bedacht dat ik nu eens kon kijken hoe ik over de Brienenoordbrug kom rijden. Dat lukte, hoewel het een aardige klim werd. Nu ging ik verder richting Kralingen of in ieder geval hoopte ik dat ik de juiste kant op ging (lastig want Kralingen stond niet aangegeven en ik had geen kaart bij me). Eerst ging het fietspad weer onder de brug door en toen kon ik me weer uitleven op een moois stuk fiets-asfalt. Toen een brommer me onverwachts inhaalde zetten ik gelijk de achtervolging in. Een automobilist bleef naast me rijden omdat hij blijkbaar wilde weten hoe hard ik nu ging. Even later zag ik dat ik een nieuw record had bereikt van 63km/uur. Maar daar moest ik wel aardig voor doortrappen! De brommer had ik ruimschoots ingehaald maar tot mijn schrik zag ik een soort dubbele verkeersdrempel snel dichterbij komen. Die *&^%$ drempels ken ik van het fietspad door de duinen langs wassenaar. Als je daar te hard overheen gaat dan klapte de Quest met de neus tegen de grond, dus ik moest vol in de remmen. Op zo’n moment vind ik het remvermogen wel wat matig, je staat niet bepaald in een paar meter stil! Gelukkig ging het goed en kon ik mijn snelheid weer verhogen. Ik ben benieuwd wat mijn volgende snelheidsrecord wordt want ik merk dat ik steeds makkelijker in de Quest fiets. Even verder zag ik een bord Den-Haag / Delft staan. Het was mooi weer en ik had ruim de tijd, dus waarom zou ik het bord niet gewoon volgen. Ondertussen weet ik dat de ambtenaren die deze borden laten plaatsen zelf niet fietsen, of misschien houden ze wel van een omweggetje. Waarom zou je als je van A naar B wil niet via C, D en F gaan? Bovendien was het fietspad langs de luchthaven zestienhoven erbarmelijk slecht, terwijl er een kaarsrecht strak stuk asfalt naast ligt voor de automobilisten. Voor mij was het weer een nieuwe ervaring. Normaal ga ik bij de doenbrug rechtsaf richting Delft om langs de A13 te gaan rijden. Nu bedacht ik me en ging ik de Doenbrug over om te ontdekken wat hier de mogelijkheden zijn. Ja, er is een fietspad over deze brug. Nee, je kan niet snel door de achterliggende industriewijk richting Harreweg rijden. Op het plaatje kan je zien dat ik het in ieder geval wel heb geprobeerd. Ik denk niet dat ik snel verdere verbeteringen zal vinden voor mijn woon-werk route, maar het blijft leuk om het te proberen. Vanaf de Harreweg was het weer eenvoudig om de vetrouwde route te volgen.
Thuisgekomen bleek ik toch 110km te hebben afgelegd met een gemiddelde snelheid van 30km/uur.
Dat was weer een heerlijk fietstochtje, totaal 2569km
Geen opmerkingen:
Een reactie posten