dinsdag, mei 31, 2011

Nieuwe zitmatje is een succes

Ik had al gespannen verwachtingen van mijn nieuwe zitmatje. Maar zoals dat altijd gaat met deze dingen, eerst zien en dan geloven. Zondag heb ik al een redelijke test uitgevoerd en het matje is met vlag en wimpel geslaagd. Het bleef goed op de stoel liggen, had precies de juiste maat, zachtheid en dikte en (het belangrijks) ik had helemaal geen zit-problemen.

De kosten van dit matje zijn ook beperkt, het polyether was 9,- (een reststuk van het Polyetherpaleis in Den Haag, genoeg voor drie matjes) en de stof 5,- op de Haagse markt. De naaimachine mocht ik gratis gebruiken van mijn vrouwtje -:)

Vanmiddag heb ik mijn windschermpje anders vastgezet, nu met de klittenband aan de voorzijde. Dat blijft net even beter zitten omdat er dan voornamelijk trek-krachten op worden uitgevoerd. Bedankt voor het advies Wim!

Een andere ontwikkeling is dat het bieden op mijn Quest eindelijk op gang komt. Ik kreeg het al een beetje benauwd, maar nu gebeurt er tenminste iets. Ik hoop op tenminste e4500,- dat is wellicht een redelijke prijs op dit moment. De afschrijving is dan wel groter dan ik gehoopt had (e1500,- in twee jaar), maar zo is nu het eenmaal.

Ik zet binnenkort nog een Duitse vertaling van mijn Quest advertentie op de ligfiets website, misschien dat er ook nog Duitse kapers op de loer liggen!

Morgen lekker in de Quest naar Dordrecht!

zondag, mei 29, 2011

Op molentocht met majoor Kees

Vanmorgen ging de wekker al om half vijf. Ik heb me een paar dagen geleden aangemeld voor de Molentocht, deze tocht start echter voor de Waerdse tempel bij Heerhugowaard. Dat betekend dat er een stukje gefietst moet worden.








Het plannen van de route is een succes, het fietsen gaat als een trein. Slechts een paar keer rij ik een klein stukje verkeerd, maar dat is omdat ik niet zit op te letten. Je kan de invloed van de fietsrouteplanner zien, ik kom over prachtige fietspaden. Voor ik het weet kom ik bij de pont over het Noordzeekanaal aangereden. ik ben tien seconden te laat en zie de boot wegvaren.




Ik moet 20 minuten wachten voor ik over kan.

Het laatste stukje gaat ook rap en even na achten sta ik bij Wim voor de deur. Die doet niet gelijk open, hij moet namelijk nog even wat aantrekken (gelukkig maar). Ik krijg een lekker kopje koffie van Wim en ga de krant lezen. Dat is wel een erg relaxed tochtje!






Om kwart over negen rijden we weg en de snelheid gaat al gauw richting 50 km/uur met de harde wind schuin van achter. Bij de Waerdsetempel zijn er al een vijftal Questen en de rest van de groep komt ook gauw. Uiteindelijk vertrekken we met 10 velomobielen en twee roeifietsen. Ik moet wel even wennen aan de snelheid, normaal ga ik iets harder. De consequentie is ook dat we worden ingehaald door wielrenners, dat vergt enige discipline om er niet achter aan te gaan!




Na zo'n 50km is er een koffiestop bij de familie Kastelein. Dat smaakt erg goed!

Na een half uurtje gaan we weer op pad. Twee Quest-rijders gaan al naar huis. Zij vertrouwen de harde wind niet. Ik vind het wel prima, het is heerlijk fietsen onder deze omstandigheden.

Majoor Kees voer de groep aan en we volgen hem trouw. Dat gaat niet altijd goed, eerst rijden we een doodlopende weg in waar we dan maar een plaspauze houden. Later komen we nog voor een pont te staan die niet vaart (dat gebeurt anders nooit!). Maar verder gaat het van een leien dakje

We stoppen nog een keer bij een theehuis. Ze hebben ook koffie en kippen. Die lopen onder tafel door en trekken zich niets van ons aan. Dat levert een paar leuke foto's op.

Als we weer verder gaan blijkt dat het weer wat harder waait. Gelukkig nog niet te hard. Ik zal niet zo snel last hebben met mijn 90Kg, maar de dames zijn een stukje slanker en hebben daarom minder wegligging bij deze storm.




Als we vlak bij de Woude zijn ga ik achter Wim en Katinka aan, de rest gaat richting Heerhugowaard.

Even later is Wim thuis, Katinka en ik rijden gelijk verder.





































Een kwartiertje later ben ik weer alleen en kan het gas er weer op. heerlijk om zo schuin tegen de wind in te rijden. In no-time ben ik bij de pont en nu hoef ik maar een minuut of vijf te wachten.

Ik maak nog even een foto van de woelige baren. Later zie ik dat het nu windkracht 6 is.

Mijn route gaat om Schiphol heen. een stel op een brommer komt van achteren aanrijden en wilo me met 45km/uur passeren. Ik sloof me uit en haal hen weer in. gelukkig moet ik een kilometer verderop afslaan en kan ik weer normaal doen.

Bij Leidschendam haal ik een wielrenner in. Even later stop ik om een foto te maken van deze mooie molen, dit is de laatste molen voor vandaag. Ondertussen komt de fietser weer voorbij. Ik ga achter hem rijden en zie hem steeds achterom kijken om te zien of ik ga inhalen. Ik zet aan en ga hem met fors snelheid verschil voorbij. Hij wordt snel klein (in mijn spiegel).

Een paar minuten voor half negen ben ik weer thuis. Ik kan terugkijken op een heerlijk dagje fietsen. Erg gezellig en zeker voor herhaling vatbaar.

309km



zaterdag, mei 28, 2011

creatief met polyether

Het standaard matje van de Quest stoel beviel me niet zo goed, ik kreeg ik er snel kramp mee in mijn zitvlak (om het netjes te zeggen). Daarom rij ik al ruim een jaar met een eenvoudig schuim matje zoals ze vroeger met de Quest geleverd werden. Dat matje begint nu echt uit elkaar te vallen en dat lever weer schaafplekken aan mijn rug op. Daarom ben ik vanmiddag op pad gegaan en heb een stuk polyether en stof gekocht. Na wat advies van het vrouwtje ben ik met de naaimachine van start gegaan en een uurtje later was mijn nieuwe zit matje klaar. Het ziet er goed uit en morgen kan ik het uitgebreid testen met de geplande rit van zo'n 320km

Vanmiddag heb ik nog even een testritje gemaakt nadat ik de restanten van het stuk fietsband op het terracycle wieltje had verwijderd. Tijdens het fietsen dacht ik dat het raspende geluid dat het wieltje maakt sterker werd. Thuisgekomen nog maar even gekeken en tot mijn schrik waren de drie boutjes zich uit het terracycle wieltje aan het werken. Ze staken al zeker 5mm uit en het wieltje viel bijna uit elkaar.

Ik heb snel maar even Bison lock bond
borgmiddel gehaald en daarmee de drie boutjes opnieuw gemonteerd. Dus wie ook het wieltje wil demonteren, wees gewaarschuwd!

Ik heb de route naar het startpunt van de molentocht morgen uitgebreid gecontroleerd. Ik wil echter geen route hebben maar een track. (een route kan elk moment door de gps ontvanger worden veranderd, of de gps loopt vast in het her-plannen en je kan niet verder). Maar dat is zo
gemakkelijk nog niet. Ook als je de Mapsource route omzet in een gpx file is het nog steeds een route. Ook het programma Gpsbabel gaf geen uitkomst, het programma liep vast met een foutmelding. Dat zag er dus niet geweldig uit! Na verder zoeken kwam ik het programma WinGDB3 tegen. Hiermee was het omzetten van een mapsource route naar een mapsource track een fluitje van een cent. Gelukkig maar.

Al met al is het plannen en gebruiken van een fietstocht met de gps ontvanger een behoorlijk gedoe. Ik denk dat deze route me wel twee a drie uur heeft gekost. maar nu gaat het fietsen hopelijk gesmeerd. Wordt vervolgt.


vrijdag, mei 27, 2011

verbeterde kettingbuis is stiller

Vanmiddag had ik wat tijd over om een beetje aan mijn Quest te knutselen. Ik had al een tijd het idee dat de bovenste kettingbuis wat geluid produceert. Mijn bedoeling was om een stuk kabelgoot in plaats van de kettingbuis te proberen. Ik had nog een stukje staan dat prima geschikt leek voor een test.


Het mooie van dit spul is dat het goedkoop is, makkelijk te verwerken en in allerlei maten beschikbaar is. De vierkante buis rechts op de foto paste prachtig om de ketting.

Om de buis (of goot eigenlijk) aan te brengen hoef je de ketting niet eens te openen. Het vastzetten gaat precies als met de zwarte buis met een tyrap. Alleen kan er nu makkelijk een gaatje worden geboord om de tyrap door te steken.

Het gebruikte stukje weegt 60 gram, 20 gram meer dan de zwarte buis.

Bij een testritje leek te er echt op dat de Quest stiller was geworden.


Het volgende onderdeel dat ik aan wilde pakken was het Terracycle wieltje. Ook een bron van geluid! Na het demonteren bleek dat de O-ringen nog in prima conditie waren. Bij wijze van experiment heb ik twee stukjes fietsband over het wieltje geschoven, ter plaatse van de o-ringen. Ik was vooral benieuwd of dit het wieltje stiller zou maken. Voor het terug plaatsen van het asje gebruikte ik een simpel truukje. Eerst met een pen de gaatjes markeren zodat je goed kan zien waar het asje zit. Dan het asje terugzetten en er een steen bovenop leggen. Van buitenaf met een spijker of schroevendraaier het asje helemaal goed voor het gat duwen en het boutje erin schroeven. Op deze wijze zit het asje in een paar minuten weer op zijn plek, zonder dat je lange armen nodig hebt. (en erg handig moet zijn)

Bij de proefrit was het wieltje zeker stiller. Alleen bleek later dat de fietsband al weer grotendeels was verpulvert. Alleen als het rubber niet teveel met het geweld van de ketting wordt geconfronteerd blijft het heel. Dat is ook de reden dat de o-ringen relatief weinig slijtage vertonen, ze liggen gewoon redelijk diep. Nadeel is dat ze op deze wijze ook (te) weinig geluid reductie geven.

De (Halfords) fietspomp die ik gebruik is echt ideaal. Niet te zwaar, nauwkeurige drukmeter en je pompt er snel je banden mee op. Een nadeel is de adapter dat op het ventiel moet worden geschroefd. Niet om hem te gebruiken maar om hem niet kwijt te raken. Daar heb ik nu iets op bedacht.

Ik heb een gaatje in de kunststof voet geboord en daar draad in getapt. Op de plek kan ik de adapter vastschroeven om hem nooit meer kwijt te raken

Misschien ga ik zondag naar Noord Holland om met de molentocht mee te rijden. Ik wacht nog even hoe het weer zich ontwikkeld, maar als het zo mooi als vandaag wordt doe ik het zeker.


woensdag, mei 25, 2011

Gewoon een lekker tochtje

Eigenlijk is er niets bijzonders te melden over het woon-werk ritje Wateringen-Dordrecht vv van vandaag. Behalve dan dat het uniek mooi fietsweer is. Was het vanmorgen om half zeven nog een beetje fris, vanmiddag op de terugrit had de temperatuur een zomerse waarde. Wat is het toch lekker om zonder schuimkap of windscherm te kunnen rijden. En dat beetje snelheid verlies neem ik dan voor lief. Hoewel, snelheid verlies?, mijn rit tijd was vandaag de laagste van het jaar, minder dan 1:30 uur over 50km en over stedelijk terrein. Dat betekend dat ik buiten de stad gestaag 45km/uur moet rijden. En dan te bedenken dat er drie redelijk hoge bruggen in mijn route zitten, talloze niet oplettende fietsers, bromfietsers, scooterrijders, wandelaars, automobilisten en talloze verkeerslichten.

Maar dat alles mag de pret zeker niet drukken, het is heerlijk om onder deze omstandigheden te mogen fietsen. Ik moet 's morgens ook altijd even denken aan de omstandigheden in de winter, wanneer het donker, nat en koud is. Dat maakt de rit des te mooier!

De kilometerstand staat al bijna weer boven de 15000km!


maandag, mei 23, 2011

Met de Quest naar Deurne-Deurne en terug

Rond deze tijd van het jaar wordt de toertocht Deurne-Deurne gereden. Mijn vriend Henk doet daar altijd mee en ik probeer ook van de partij te zijn. Dat maakt het een stuk gezelliger, zo tussen de wielrenners.

Zaterdag stond ook de WRM400 km (wereld randonneurs 400 km) vanuit Zoetermeer op het programma. Daar heb ik vorig jaar voor het eerst aan mee gereden en dat beviel erg goed. Even dacht ik eraan om beide evenementen te rijden, maar dat leek me uiteindelijk toch geen goede keuze. Dan zou ik Zaterdagmiddag na de 400 km in de auto moeten stappen om naar Deurne te rijden. Groot is dan de kans dat ik dan achter het stuur in slaap zou vallen.

Om er toch nog een sportief weekeinde van te maken ben ik met de Quest naar Deurne gereden.
Henk wilde zeven uur in de morgen vertrekken, dat betekende dat ik om half Ć©Ć©n al op weg moest. Vrijdag avond heb ik nog geprobeerd om wat te slapen maar dat lukte maar nauwelijks. Om negen uur ben je immers nog niet moe.

Na een bordje Brinta te hebben gegeten ben ik met een volle Quest richting Brabant vertrokken. Het weer werkte erg mee, het was maar licht bewolkt (dat zou nog gaan veranderen). Het eerste stuk tot Papendrecht kon ik bijna met mijn ogen dicht fietsen, daarna was het minder bekend terrein. Een paar jaar geleden heb ik deze route ook al gereden, maar toen waren er wat barriĆØres opgeworpen. Deze werkzaamheden waren nog niet klaar, maar de fietsers konden er gelukkig langs. Het stuk tussen Sliedrecht en Zaltbommel is heerlijk om te rijden. En midden in de nacht is het helemaal een feest. De LED verlichting geeft een zee van licht, ruim voldoende om over deze donkere dijkwegen te rijden. Als het even kan dim ik het licht tot 40% of 20% en zo kan ik met een acculading makkelijk een dag vooruit. Toen ik even stopte voor een plaspauze bij het veer Brakel-Herwijnen (wat op dit tijdstip natuurlijk niet meer voer) viel me op hoe goed deze Quest zichtbaar is voor andere weggebruikers. De zijkanten vallen goed op door de constant brandende LED richting aanwijzers.

Op mijn nieuwe Quest krijg ik zelf drie LED's per richtingaanwijzer. Dat maakt qua energieverbruik bijna niets uit. Drie LED's is immers het ideale aantal om in serie op een 12V accu aan te sluiten. In de Quest computer kan ik de sterkte van de richting aanwijzers iets verminderen, wat een gunstiger stroomverbruik betekend.

In 's Hertogenbosch was het even lastig manouvreren en raakte ik zelfs even het spoor bijster. Ik rij liever op polder of dijkwegen dat is een stuk gemakkelijker! Maar eenmaal buiten de stad kon het gas er weer op en zoefde ik verder over de stille wegen. Ondertussen zag ik het voorspelde onweer van achteren langzaam naderen, er was zelfs nu en dan een lichtflits te zien. Ik reed in mijn T-shirt zonder schuimkap en dat ging maar net goed, het zou niet kouder moeten worden. Een buitje zou het teveel doen afkoelen.

Ik had goed de vaart erin en tot vlak voor het huis van Henk bleef het droog. Helaas reed ik op het laatste moment verkeerd en kreeg ik een flinke stortbui over me heen terwijl ik het eindpunt in zicht had.

Bij Henk dronk ik snel een kop thee, at een paar boterhammen en vulde mijn 1,5 liter drinkfles weer. We moesten er gelijk weer vandoor om redelijk op tijd bij de start van de 150km te zijn. Op weg naar Fitland, waar de toertocht vertrok, werden we beiden op een stortbui getrakteerd. We konden dus drijfnat van start gaan. Henk kreeg nog snel de GPS track in zijn nieuw GPSMAP 62st geladen, zodat hij de route goed vanuit de Quest kon volgen.

Helaas bleek al snel dat er blijkbaar meerdere versies van de track bestonden, ik moest rechtsaf en Henk ging rechtdoor. Verderop waren de tracks weer gelijk, dus het was niet echt een probleem. Het voorspelde mooie weer bleef ondertussen weg, gelukkig zou het later op de dag verder opknappen. Pakweg de eerste 50km was de route redelijk vlak, maar toen we in Berg en Dal kwamen moest er gewerkt worden. Op die stijle stukken moet je de wielrenners laten gaan, maar soms ga je ze in de afdaling al weer voorbij. Kort nadat we de eerste klimmetjes hadden gehad kregen we de eerste rustpauze voor het eten van een krentenbol en een banaan. Die luste ik wel, ik had immers nog niet veel gegeten en wel de nodige calorieƫn verbrand in de afgelopen 9 uur. Al snel gingen we weer verder voor de rest van het klimwerk. Dat stijgen en dalen herhaalde zich nog een aantal malen, wat het voor ons zwaar maakte. Vlak voor de 100km stop kreeg Henk een lekke achterband en kwam mijn grote fietspomp goed van pas. Na de stop gingen we weer op het vlak terug richting Deurne. We haalden een aantal wielrenners in, maar ƩƩn jongen liet zich niet makkelijk verschalken. Hij zag er getraind uit, met dunne beentje en geen gram ver teveel aan zijn lichaam. We reden nu tegen de wind in en dan zou je normaal gesproken zo'n wielrenner goed de baas zijn in je Quest. Op een paar rechte stukken ging ik hem voorbij waarbij de snelheid tot boven de 45km/uur opliep. Maar dan kwam er wel weer een bocht en moest ik weer volgen. Dat ging zo een kilometer of 10 door, terwijl Henk langzaam uit het zicht verdween. Uiteindelijk gaf ik de strijd op om Henk te gaan zoeken. Ik dacht aan een lekke band maar ik kwam hem niet meer tegen op de weg terug. Een telefoontje gaf duidelijkheid, zijn route ging weer anders dan de mijne. We besloten om maar op eigen gelegenheid terug naar Deurne te rijden. Halverwege stopte ik nog even voor een heerlijk koude cola want mijn water begon weer op te raken.

In Deurne zat Henk al op me te wachten, zijn route was blijkbaar iets korter dan die van mij (ik had 157km gereden).

Mijn bedoeling was om direct weer richting Wateringen te gaan. Uiteindelijk zou dat wel erg ongezellig zijn en dus besloot ik om de volgende morgen pas weer huiswaarts te gaan.

Vanmorgen ben ik weer terug gekomen en in Dordrecht ben ik gestopt om een dagje te werken, dat scheelt weer in de vakantie dagen! Vanavond ben ik na het werk weer in de Quest gestapt om naar huis te fietsen. Uiteindelijk viel de vermoeidheid nog mee. Ik moest zelfs in Rotterdam nog met een vervelende wielrenner racen, die me voorbij wilde gaan. En daar kan ik, vermoeid of niet, natuurlijk niet tegen. Gek genoeg verdween de vermoeidheid gedurende het huiswaarts fietsen.

Wateringen-Deurne 2x175km, Deurne-Deurne 157km
Wat is het toch prachtig om in een Quest te fietsen!

woensdag, mei 18, 2011

Gesmeerde rit

Gisteren heb ik een uurtje besteed aan het vervangen van de achter derailleur kabel. Die was op een haar na doorgesleten. De rafels op het einde zaten soms goed schakelen in de weg. Nu de nieuwe kabel erin zit, snel geleverd door velomobiel.nl, schakelt de Quest weer gesmeerd. Het ritje naar Dordrecht en terug ging lekker. Op de terugweg door Kralingen moest ik wel om veel fietsers en wandelaars heen slalommen (wat een woord!), maar dat hoort er ook bij.

102km

dinsdag, mei 17, 2011

Quest 311 te koop

bod c. 4000,- 1 juni
bod m. 4500,- 4 juni


Velomobiel.nl Quest 311 26 inch.

Ik verkoop deze Quest omdat ik binnenkort een Carbon Quest krijg.
De Quest ziet er als nieuw uit en is zonder gebruiksschade.

Om de Quest helemaal als nieuw te maken lever ik hem met een aantal nieuwe componenten:
- nieuw crankstel 30/42/53 voor
- evt ook ketting en achtertandwielset
- nieuwe versnellings kabels
- nieuwe wieldoekjes
- nieuwe snelle banden (Durano en Kojak)


Deze Quest is altijd uitstekend onderhouden (spaken/remmen/ketting) en heeft 14300km probleemloos gereden.

De fiets is voorzien van een unieke Quest computer, welke het fietsen nog aangenamer maakt.

industrieel stukje elektronica.
bediening knipperlichten en claxon op stuur, maakt snel reageren mogelijk.
bediening verlichting en binnenlicht op console (boven linker wielkast).

Vanzelfsprekend krijg je een jaar garantie op de elektronica.

Deze Quest computer is een ontwerp dat zich de afgelopen jaren al in meerdere fietsen heeft bewezen.

- LED automaat: in/uit schakelen op het stuur of uitschakelen na snelheid toename. ook alarm-licht- stand.

- Knipperlichten + achterlicht zijn continue aan op een laag niveau om de Quest beter zichtbaar te maken voor andere weggebruikers.

- Verlichting in 5 standen instelbaar met drukknop op console wielkast (0/10/20/40/100%). ideaal voor energie besparing op lange ritten.

- gecombineerd achterlicht (50% aan) /remlicht (100% aan).

- automatische uitschakeling verlichting na langere stilstand van de Quest (na waarschuwing door knipperen binnenverlichting). (Quest computer is verbonden met de snelheid sensor.)

- hoog rendement 3x3Watt onderhouds vrije LED lamp voor, van binnen uit verstelbaar.

- Aangepast achterlicht met 20 felle LED's.

- automatisch herstellende zekering in 12V NIMH accu (3700 mAH) geĆÆntegreerd.

- lichtgewicht accu snel lader

- nieuw zitmatjenieuwe schuimkap

- 30% lichter stoeltje, met verbeterde ventilatie

De Quest wordt indien gewenst door Velomobiel.nl nagekeken en op maat afgesteld

Quest 311 wordt bij opbod verkocht.

Je kan een bod doen via mijn email adres ejbotter@zonnet.nl

Indien je de Quest wil komen bekijken kan je een afspraak maken.

In principe loopt de biedings termijn tot begin juni, wanneer ik mijn nieuw Quest krijg.







ps. Om de een of andere reden vergroot onderstaande foto niet, de andere wel.
















































































vrijdag, mei 13, 2011

275 km rijden voor nieuwe banden

Vandaag ben ik op en neer naar Velomobiel.nl in Dronten geweest. Op de heenweg reed ik de track zoals ik gisteren op mijn blog beschreef. Tot aan Hilversum was de track goed te volgen tot ik een afslag miste. Met de routeplanner kwam ik al gauw weer op de track uit maar even daarna kwam ik in de problemen. De routeplanner vond dat het zandpad over de Westerheide wel geschikt is als fietspad. Ik dacht er wat anders over en heb er een route omheen gezocht.

In Flevoland werd ik de provinciale weg opgestuurd. Omdat er maar weinig auto's reden heb ik dat een stukje geprobeerd. Ik voelde me er toch niet op mijn gemak en heb toch maar een alternatief gepland.

Bij Velomobiel heb ik mijn LED lampje achtergelaten zodat deze in mijn nieuwe Quest kan worden gebouwd. Het ziet er naar uit dat ik hem over twee of drie weken krijg. Dus start ik binnenkort met de verkoop mijn mijn trouwe Quest! Ik heb er wel een dubbel gevoel over, deze Quest is al helemaal naar mijn zin. Bovendien moet ik weer de nodige tijd steken in mijn
elektrische aanpassingen van de nieuwe Quest. Ik ben benieuw hoe het verschil in gewicht aanvoelt.

Ik heb gelijk twee nieuw wieldoekjes, drie buitenbanden en twee binnenbanden ingekocht. De banden zijn voor de Quest van vriend Henk.

Wat later dan de bedoeling ging ik weer bij Velomobiel weg. Het is er altijd erg gezellig en dan blijf je al gauw even hangen.

Nu liet ik de gps de route naar de Hollandse brug plannen, ik wilde wel weer eens een ander stuk van Flevoland zien. Dat leverde een erg mooie route door de Oostvaardersplassen op. Bij Lelystad was het een drama, hier worden fietsers erg slecht behandeld en mogen ze flink omrijden.

Bij Almere stond ik echt te kijken hoe mooi ze de fietspaden in de woonwijken hebben geĆÆntegreerd. Bovendien gaat er een soort van fietssnelweg dwars door de stad, zelfs achter het trein station langs. Buiten de stad wordt het al snel slechter en slechter. Ik verwachte een bord einde fietspad tegen te komen, mar zo erg was het gelukkig niet. Het originele fietspad was wel grotendeels gesloopt en er waren talloze omwegen.

Aan de overkant van de brug aangekomen maakte ik de fout om in een keer de route naar huis te willen laten maken. Daardoor liep de gps vast en moest ik hem uitzetten. Na het opnieuw opstarten had ik weer een blanco gps. Alles gewist! Maar goed dat ik weer een nieuwe route kan maken.

Toen ik door Muiden reed stond er een grote groep mensen buiten tussen cafe Floris5 en cafe ome Ko. Er reed een man in een luxe cabrio voor me maar toen ik passeerde begon iedereen te juichen, blijkbaar hadden ze al een biertje op! Ik denk dat die man voor me zich erg lullig voelde in zijn dure bak! Hij keek ook een paar keer achterom of ze het echt niet voor hem hadden bedoeld.

Nu kwam ik al gauw weer op bekend terrein. Even na half negen was ik weer thuis.

275km

donderdag, mei 12, 2011

Garmin kan niet plannen

Gisteren alweer voor de tweede keer deze week op de fiets naar Dordrecht geweest. Weinig bijzonderheden, behalve dat het soms net leek te sneeuwen met afgewaaide bloesem. Op een stuk fietspad langs de A20 was het lastig om te ademen zonder het stuifsel binnen te krijgen. Langs de kant lag hier en daar wel vijf centimeter.

Vandaag alweer met de Quest, maar nu naar "De Kil" in Dordrecht waar ik een BHV trainingsdag had. Dat vond ik een mooie gelegenheid om de nieuwe GPS uit te proberen. Voor de gelegenheis had ik een mooie route geplanned, via de Benelux-tunnel, de Heinenoord-tunnel en de Kil-tunnel.

De procedure die ik daarvoor volg gaat zo:
- Met Google maps een (wandel) route maken, zoveel mogelijk over fietspaden.

- de link GMAPtoGPX op de website http://www.elsewhere.org/journal/gmaptogpx/ bookmarken en aanklikken vanuit maps. Nu wordt de google maps route omgezet in een lijst aanwijzingen met coordinaten

- full track in een file.gpx plakken en opslaan
- file.gpx openen met mapsource en naar de GPS ontvanger sturen

Dit lijkt een hoop gedoe maar levert eigenlijk op een redelijk snelle manier een mooie route op. Het blijft onderweg wel oppassen want Google maps kent niet alle fietspaden en stuurt je soms over de verkeerde wegen.

Nu merkte ik pas het gemak van deze GPSMAP 62s met kaartmateriaal. Kan je niet verder dan kijk je gewoon op de kaart. dat gemak had ik niet met de GPS 60!

Op de Albert Plasmanweg bij de Waalhaven sloeg het noodlot toe. Het fietspad is na de eerste aanleg dertig jaar geleden niet meer onderhouden. Op sommige plaatsen steekt het treinspoor schuin over en daar reed ik lek. Ja hoor, een snakebite> Een paar minuten later was ik al weer op weg, maar leuk is anders.


Op de terugweg besloot ik om de GPS het denkwerk te laten doen en liet ik hem een route plannen naar wateringen. Vijf minuten later zat hij nog steeds vast op 65% en het zag er niet naar uit dat dit ging veranderen. Dit had ik al eerder meegemaakt en toen had ik de GPS uitgezet. Dat moet je dus niet doen want dan loopt de hele zaak echt vast. Uiteindelijk startte hij toen weer op met de fabrieksinstellingen.

Nu was ik slimmer en liet ik hem opnieuw een route plannen naar een plek een paar honderd meter verderop. Dan breekt hij de eerste poging af en is hij snel klaar om verder te gaan.

Ook met de simpele Garmin fiets netwerk kaart kwam hij niet verder. Blijkbaar heeft de software teveel moeite met langere routes.

Een route over een kilometer of twintig, naar de ander kant van de oude maas ging wel probleemloos. Het zou ook kunnen dat de routeplanner obstakels tegenkwam en daarom niet verder ging dan 65%.

Toch ben ik erg tevreden met mijn nieuwe aanwinst. Ik heb een paar mooie stukken fietspad ontdekt bij Schipluiden en bij Pernis die ik anders niet had gevonden.

De servicebuis in de Benelux tunnel blijkt nu opeens officieel toegankelijk voor fietsers. En dat terwijl het kortgeleden nog verboden gebied was. Toen ik een jaar geleden door het hek glipte wilde een of andere eikel me zelf tegenhouden door de tunnel te rijden. En dat terwijl de liften nauwelijks geschikt zijn voor een Quest. Bovendien staat de fietsbuis altijd vol met benzinedamp van de bromfietsen. De servicebuis is namelijk veel groter en kan zonder lift of roltrap worden genomen.

Morgen misschien naar Dronten fietsen?









Op de terugweg besloot ik de

dinsdag, mei 10, 2011

Nieuw snelheids record >85km/uur

Het is zo'n beetje mijn gewoonte om (te) laat naar bed te gaan. Als ik dan ook weer om zes uur op moet staan om naar Dordrecht te fietsen dan is dat soms nogal vermoeiend. Gisteren ben ik daarom maar eens bijtijds naar bed gegaan en dat was vanmorgen goed te merken. De heenrit ging in een lekker hoog tempo.In de pauze vond ik tijd om het binnenlampje in elkaar te zetten. Ik heb hiervoor drie felle LED's welke brede lichtbundels geven in serie geschakeld met twee weerstandjes,
gecombineerd met een schakelaar. Zo kan
ik kiezen tussen een stroom van 40 of 80mA. Het maximale vermogen is dus ca 1Watt. Het zwarte draadje is verstevigd met een dikkere koperdraad die ik in een juiste stand kan buigen, zodat het display onder de optimale hoek wordt aangelicht.

Op de terugrit heb ik het lampje gelijk kunnen uitproberen. Het geeft onder lastige omstandigheden (tegen de zon in rijden, met schaduw in de Quest) een hele verbetering. Soms moet ik nog wel even onder de zonnebril
doorkijken, anders is het beeld nog te donker. Dat zal ook nauwelijks beter kunnen omdat mijn ogen steeds aan het scherpe zonlicht zijn gewend,
voordat ik naar het schermpje kijk.

Terwijl ik vanmorgen nog in de regen reed was het weer tijdens de terugweg fantastisch. Om dat te vieren heb ik voor een langere terugweg, geheel buiten de steden om, gekozen. Ook nu had ik er lekker de vaart in. Door de Heijenoord tunnel brak ik zelf mijn oude record, dat op 83km/uur stond. Nu stopte de teller op 85 km/uur en misschien heb ik zelfs harder gereden, maar dat zal ik nooit weten omdat de
teller niet verder gaat.

De rest van de rit ging gesmeerd en ik was om zeven uur weer thuis.

Ik ben momenteel ook bezig met de laatste voorbereidingen voor mijn nieuwe Quest die ik eind deze maand hopelijk in ontvangst mag nemen. Daarvoor heb ik het LED (magicshine, 89,- in Duitsland / 50,- in HongKong) lampje omgebouwd zodat ik het nu vanaf mijn Quest computer kan aansturen en dimmen. Gister avond heb ik mijn testopstelling voor de Quest computer tevoorschijn gehaald en heb het lampje
er op aangesloten. Tot mijn tevredenheid werkte het dimmen inderdaad goed. Ik kan hem nu laten branden met een stroom van 1A, 1/2 A, 1/4A of 1/10 A. Die laatste stand is net genoeg om aan de wettelijke verplichtingen te kunnen voldoen, de hoogste stand is zeer bruikbaar om op slecht onverlicht terrein te kunnen rijden.

Hiernaast zie je het Questcomputer testbord, hiermee kan ik testen of de hardware en software goed werkt. Ik moet nu snel een nieuw printje klaar hebben voor mijn nieuwe Quest.

zondag, mei 08, 2011

Moederdag toertocht onder zeeniveau (FTCW)

Vandaag stond er een korte toertocht op het programma. De mannen moesten immers op tijd terug zijn om de moeders te verwennen. Dat resulteerde in een wat saaie tocht waarbij een aantal punten meerdere malen werd gepasseerd. Ik ben meer liefhebber van de grote tochten.

Het was wel een mooie gelegenheid om mijn nieuwe Garmin GPSMAP 62s te testen. Hij paste prima in de houder die ik ooit voor de GPS60 had gemaakt. Alleen het aan/uit knopje zit nu een beetje lastig aan de zijkant, maar dat is nog makkelijk te verhelpen.

De oude GPS60 was eigenlijk erg goed onder bijna alle omstandigheden afleesbaar. Maar dat is geen eerlijke vergelijking omdat dit oudere apparaat een monochroom LCD heeft (alleen zwart/wit). Het contrast van zo'n display is er goed maar niet geschikt om kaarten te tonen.

Ik had de afgelopen dagen al wat gespeeld met de nieuwe GPS en hem ook gebruikt om een route naar het strand te plannen. Tijdens het fietsen hield ik het apparaat in mijn hand en dan hou je hem automatisch in een stand waarbij het zicht goed is. Wanneer de GPS op een vast plekje in de Quest zit (op de wielkast of op het stuur) dan wordt het anders.

Het scherm is prima afleesbaar in direct zonlicht, zonder dat het backlight hoeft te worden gebruikt. Dat zou ook weinig verschil maken, geen enkele lamp is zo fel als de zon! Het aflezen wordt pas lastig wanneer je tegen de zon in rijdt en de GPS in een schaduw hoekje in de Quest zit. In zo'n geval helpt het backlight wel iets, maar dan moet je wel je zonnebril even afzetten.

Ik ga de komende weken experimenteren met opvallend (LED) licht op het display. Ik denk dat het display daarmee weer een stuk beter leesbaar wordt.

Verder heb ik gezien dat deze GPS kan worden gevoed via de USB connector. Wanneer externe voeding wordt gebruikt blijft het backlight constant aan. Dat is ideaal voor nachtelijke ritten!

Ik heb momenteel drie verschillende kaarten in de GPS gezet waarvan ik een keuze kan maken.
Mapsource topo NL
Garmin onroute fietskaart NL
open fietsmap benelux

De eerste is redelijk gedetailleerd maar hiermee kunnen geen routes worden gepland. De tweede is wel geschikt voor het plannen van routes maar dit levert vaak wel een wat "kromme" route op omdat van het fietsroute netwerk gebruik wordt gemaakt. De derde werkt het best voor het plannen van routes, waarbij ook gebruik wordt gemaakt van fietspaden!

Op diverse forums had ik gelezen dat het niet mogelijk is om meerdere kaarten op de GPS te zetten, maar dat is me uiteindelijk wel gelukt. het enige wat je moet doen is de naam die Mapsource aan de kaart geeft te veranderen waarbij de eerste letters "gmaps" zijn.

Ik heb de drie kaarten als volgt een naam gegeven:

gmapstoponl
gmapsfts
gmapsupp (deze naam geeft mapsource aan de kaart)

Als je een andere naam geeft zoals bijvoorbeeld "fietskaart" dan herkent de GPS hem niet.


zondag, mei 01, 2011

met FTCW Naar oud Beijerland

Vanmorgen ben ik gestart met de FTCW toertocht naar Oud-Beijerland. Er deden erg veel wielrenners aan mee, wat het voor mij nogal onoverzichtelijk maakte. Normaal rij ik steeds achter het snelste groepje aan. Maar als er zo'n lang lint van wielrenners is wordt inhalen onmogelijk. Onderweg sluiten andere groepjes aan en ze slaan weer af als hun route anders is. Op zo'n moment weet ik niet meer waar ik achteraan moet. Om een lang verhaal kort te maken, ik was de weg weer kwijt. Twee renners die ook deze toer wilden rijden hadden het zelfde probleem maar uiteindelijk wisten ze ook niet hoe we verder moesten. Ik was het zat, om zo te lopen klooien terwijl het prachtig fietsweer is, en ben mijn eigen tocht gaan rijden. Vandaar dat ik wat westelijker ben uitgekomen.

De veerboot maatschappij vaart er wel bij!
vreemd eigenlijk, dat je voor de ene pont moet betalen terwijl andere gratis voor fietsers zijn.
Gelukkig is het maar e1,15 per overtocht.
























De brug beheerder vond het blijkbaar noodzakelijk om een voor de Quest te hoge drempels op de Harmsenbrug te maken. Ik moest twee keer uitstappen om er overheen te kunnen.









Binnenkort is de navigeer ellende voor mij afgelopen. Ik heb een Garmin Gpsmap 62s gekocht. Dit is een nieuwe gps ontvanger van Garmin met dezelfde mogelijkheden als de Oregon of de Dakota maar met een scherm dat wel goed bij zonlicht is af te lezen. Bovendien is de gebruiksduur op een setje AA cellen veel langer, namelijk zo'n 20 uur. De bediening is net als bij zijn voorganger, de Gpsmap 60, met knoppen. Dat werkt wat directer dan via touchscreen bediening.

Ik heb deze gps ontvanger bij Conrad gekocht. Daar bleek hij maar liefs 30,- goedkoper dan de andere winkels.

Bij Waypoint (volgens eigen zeggen de gps specialist) kan je hem ook voor de laagste prijs krijgen maar dan geven ze geen service meer. Wel een beetje vreemde manier van zaken doen. Toen ik trouwens telefonisch een specifieke vraag stelde wisten ze daar ook geen passend antwoord op te geven. Ze kwamen niet verder dan de specificaties uit de folder op te noemen. (Bij de Gpsshop kreeg ik trouwens ook geen bevredigend antwoord). Dan kan je hem dus net zo goed bij de goedkoopste bestellen!

125km