Gisteren alweer voor de tweede keer deze week op de fiets naar Dordrecht geweest. Weinig bijzonderheden, behalve dat het soms net leek te sneeuwen met afgewaaide bloesem. Op een stuk fietspad langs de A20 was het lastig om te ademen zonder het stuifsel binnen te krijgen. Langs de kant lag hier en daar wel vijf centimeter.Vandaag alweer met de Quest, maar nu naar "De Kil" in Dordrecht waar ik een BHV trainingsdag had. Dat vond ik een mooie gelegenheid om de nieuwe GPS uit te proberen. Voor de gelegenheis had ik een mooie route geplanned, via de Benelux-tunnel, de Heinenoord-tunnel en de Kil-tunnel.
De procedure die ik daarvoor volg gaat zo:
- Met Google maps een (wandel) route maken, zoveel mogelijk over fietspaden.
- de link GMAPtoGPX op de website http://www.elsewhere.org/journal/gmaptogpx/ bookmarken en aanklikken vanuit maps. Nu wordt de google maps route omgezet in een lijst aanwijzingen met coordinaten
- full track in een file.gpx plakken en opslaan
- file.gpx openen met mapsource en naar de GPS ontvanger sturen
Dit lijkt een hoop gedoe maar levert eigenlijk op een redelijk snelle manier een mooie route op. Het blijft onderweg wel oppassen want Google maps kent niet alle fietspaden en stuurt je soms over de verkeerde wegen.
Nu merkte ik pas het gemak van deze GPSMAP 62s met kaartmateriaal. Kan je niet verder dan kijk je gewoon op de kaart. dat gemak had ik niet met de GPS 60!
Op de Albert Plasmanweg bij de Waalhaven sloeg het noodlot toe. Het fietspad is na de eerste aanleg dertig jaar geleden niet meer onderhouden. Op sommige plaatsen steekt het treinspoor schuin over en daar reed ik lek. Ja hoor, een snakebite> Een paar minuten later was ik al weer op weg, maar leuk is anders.
Op de terugweg besloot ik om de GPS het denkwerk te laten doen en liet ik hem een route plannen naar wateringen. Vijf minuten later zat hij nog steeds vast op 65% en het zag er niet naar uit dat dit ging veranderen. Dit had ik al eerder meegemaakt en toen had ik de GPS uitgezet. Dat moet je dus niet doen want dan loopt de hele zaak echt vast. Uiteindelijk startte hij toen weer op met de fabrieksinstellingen.
Nu was ik slimmer en liet ik hem opnieuw een route plannen naar een plek een paar honderd meter verderop. Dan breekt hij de eerste poging af en is hij snel klaar om verder te gaan.
Ook met de simpele Garmin fiets netwerk kaart kwam hij niet verder. Blijkbaar heeft de software teveel moeite met langere routes.
Een route over een kilometer of twintig, naar de ander kant van de oude maas ging wel probleemloos. Het zou ook kunnen dat de routeplanner obstakels tegenkwam en daarom niet verder ging dan 65%.
Toch ben ik erg tevreden met mijn nieuwe aanwinst. Ik heb een paar mooie stukken fietspad ontdekt bij Schipluiden en bij Pernis die ik anders niet had gevonden.
De servicebuis in de Benelux tunnel blijkt nu opeens officieel toegankelijk voor fietsers. En dat terwijl het kortgeleden nog verboden gebied was. Toen ik een jaar geleden door het hek glipte wilde een of andere eikel me zelf tegenhouden door de tunnel te rijden. En dat terwijl de liften nauwelijks geschikt zijn voor een Quest. Bovendien staat de fietsbuis altijd vol met benzinedamp van de bromfietsen. De servicebuis is namelijk veel groter en kan zonder lift of roltrap worden genomen.
Morgen misschien naar Dronten fietsen?
Op de terugweg besloot ik de
Geen opmerkingen:
Een reactie posten