dordrecht vv op de mountainbike

Na al die ritjes met de Quest moest ik toch ook eens ervaren hoe het is om met de mountainbike heen en weer te rijden. Ik had de wekker op 5:45 gezet maar besloot om me toch nog maar een keertje om te draaien, dat is dan dubbel zo lekker. Om 6:30 reed ik met mijn fiets de straat uit, ik merkte direct al het verschil met een Quest. Je bent veel eerder op snelheid en de wendbaarheid is veel beter. Daarentegen ligt de topsnelheid ook een stuk lager, bij 35km/uur is de rek er wel beetje uit.



Een ander groot nadeel van deze fiets is de minder comfortabele zit. Zo nu en dan moet je toch even uit het zadel omhoog komen om de bloedsomloop van bepaalde delen weer op gang te krijgen.

Ik koos de weg dwars door Rotterdam wat nu opmerkelijk gemakkelijk ging. Het tempo is met de Gazelle veel constanter. na 1:45 kwam ik op mijn werk aan, normaal doe ik daar rond de 1:30
over.

Terwijl de wind op de heenweg niet echt ongunstig was had ik hem terug hele stukken behoorlijk tegen (ZW4). Toch probeerde ik de snelheid rond de dertig te houden wat me duidelijk meer moeite kostte dan op de heenweg. Jammer genoeg gingen de meeste fietsers de ander kant op, het is wel fijn als je ergens achteraan kan scheuren. Pas in het natuurgebied ten zuiden van Delft passeerde ik twee racefietsers, helaas lieten ze het daarbij en kwam er geen wilde achtervolging. Even verderop was het even spannend toen een klein hondje naar mijn wiel sprong. Pas op het laatste moment bedacht hij zich en draaide hij om. Ik vraag me af of hij misschien zou zijn versnipperd als hij echt tussen de spaken was gekomen.



In Wateringen kwam een wielrenner me voorbij en ik haakte gelijk dankbaar aan. Daarop probeerde hij me af te schudden hetgeen jammerlijk mislukte. Ondertussen was de snelheid wel even mooi opgelopen richting 40. Op zo'n stimulans zat ik al een tijdje te wachten.

heen 49km in 27,9 km/uur, terug 49km in 28,2 km/uur, totaal Gazelle impulse 188km