Ritje zonder stress

Gek genoeg zag ik er best wel tegen op om weer een retourtje Dordrecht te rijden. De dagen worden snel korter zodat ik in de morgen in het donker moet vertrekken en ook op de terugweg blijft het niet lang licht. De temperatuur is de afgelopen week aardig gedaald en dat is vooral vervelend bij het instappen, als je eenmaal onderweg bent dan wordt je vanzelf warm in de Quest..

Volgens de voorspelling zou het vandaag de beste dag van deze week worden, dus het moest er maar van komen. Gisteravond was ik al bijtijds naar bed gegaan want na een korte nachtrust fietsen is niet fijn.

Bij de start om 6:45 was het best wel mistig maar niet zo dat ik er veel last van had. Na een paar minuten kwam het gevoel weer terug, fietsen in de Quest is heerlijk! Als je eenmaal over de drempel bent dan wil je niet anders meer. Ik had bedacht het maar rustig aan te doen omdat ik geen zin had om moe aan te komen, ik had immers al een tijdje niet meer gefietst. Door de mist bleek mijn schermpje snel te beslaan. Als ik maar eventjes in de richting van het scherm uitademde kwam er gelijk een laagje condens op dat niet snel meer verdween. De lucht was gewoon te vochtig om de condens weer te laten verdwijnen. Uiteindelijk vond ik een positie waarin het net goed ging. Op sommige stukken was er veel mist, op anderen juist helemaal niet.

Voor ik het wist was ik al bij de Brienenoordbrug aangekomen en begon ik aan de beklimming. Aan de andere kant is het een prachtig stuk fietspad, waren alle fietspaden maar zo goed. Normaal ben ik altijd redelijk gestresste en wil ik zo snel mogelijk verkeerslichten passeren, die houden alleen maar op. Nu maakte het eigenlijk niet uit, ik hoefde me niet te haasten, zo hiel ik mezelf voor. Toen ik in Dordrecht was aangekomen bleek dat ik de snelste tijd tot nu toe heb gereden 1:30 over 52km ofwel 35 km/uur. (soms gaan dingen sneller wanneer je juist geen haast hebt)


Op de terugweg was het weer verder opgeknapt en startte ik terwijl het nog licht was. In het begin kon ik de verlichting uit laten maar na een tijdje begon het al te schemeren. Bij de tijd dat ik Wateringen in reed was het donker.

Ik rijd de laatste tijd over de van der Kooijweg en de mgr bekkerslaan in Rijswijk waar fietsers niet mogen rijden. Maar ja, het schiet zo lekker op en het fietspad is erbarmelijk slecht. Juist vanavond vroeg ik me af hoelang dit goed zou gaan toen ik een politieauto passeerde. Even hield hij in maar toen reed hij gelukkig weer verder.. Op een bekeuring zit ik echt niet te wachten

Om half zeven was ik weer terug: 50km in 34 km/uur

O ja, vandaag ben ik jarig!! (47 alweer)

Totaal 8610km (dat wordt nog spannend of ik dit jaar de 10000 haal!)