drie keer lek is scheeprecht

Voordat ik vanmorgen de straat uit was was ik al drie keer door een berg glas gereden. Dat voorspelde niet veel goeds voor de rest van de route. Toch duurde het tot voorbij Rotterdam voor ik mijn eerste lekke band mocht plakken. Daarbij deed ik ook een wat minder mooie ontdekking, mijn voorbanden zijn versleten.

Voor ik vertrok had ik mijn banden opgepompt en toen was er nog niets bijzonders te zien. Het allerlaatste stukje rubber was op een paar plekken als sneeuw voor de zon verdwenen. Gelukkig was de laag hieronder, die de band lekbestendig maakt, nog intact.


Het is me een keer eerder overkomen dat ik er te laat achterkwam dat de banden waren versleten. Toen moest ik uiteindelijk Francis een nieuwe band laten brengen om naar huis te kunnen terugrijden. Zo erg was het vandaag dus niet.

Pas bij de tweede lekke band ben ik foto's gaan maken. Het was heerlijk winterweer, zo warm dat ik slechts een T-shirt droeg. Bij het plakken van de banden moest ik wel een extra shirt aan, want als je zo bezweet bent wordt het toch snel te koud.

In Rotterdam ben k langs de Spaansebrug gereden om te kijken of deze al weer klaar was. Dat was inderdaad het geval en er kan weer onderdoor worden gefietst. Daarmee heb ik een mooie alternatieve route naar mijn werk.

De eerste lekke band kreeg ik naast de A16 van Rotterdam naar Dordrecht, de tweede bij de oude Maas en de derde midden in Rhoon.
Het eerste en het laatste stuk waren daarbij de langste stuk zonder lek. Bij het eerste lek ben ik in een molshoop van dikke klei gaan staan, die kreeg ik bijna niet meer van mijn fietsschoenen. Bij de derde stop kon ik bijna geen plek voor mijn Quest vinden tussen de honderden honden-drollen. Leuk hoor, een hond als huisdier!

Er is ook een positieve kant aan deze misère. Ik had de lekken immers ook op weg naar mijn werk, s morgens vroeg in het donker, kunnen
krijgen. Nu ga ik voor mijn volgende rit de voorbanden vervangen.

Toen ik bij thuiskomst mijn accu wilde opladen ontdekte ik dat de lader bijna in rook was opgegaan. De binnenkant van de lader was helemaal zwart en reparatie is niet meer mogelijk. Dat kan ook niet voor de 15,- die hij nieuw kost.


Door al het oponthoud was ik later thuis dan gepland. Francis was al vertrokken naar de kennismaking bijeenkomst van ons ski-clubje. Ik heb snel even een krentenbol gegeten en ben er toen in de Quest naar toe gereden. Die stond immers nog buiten en is toch nog de snelste vorm van vervoer (auto niet meegerekend).

Vandaag 104km