Training voor Ventoux

Toen ik een paar dagen terug de blog van fietsvriend Baksteen las kreeg ik een ingeving. Waarom ga ik in mijn vakantie niet de mont Ventoux bestijgen? Gelukkig had ik mijn (onze) vakantie nog niet in detail vastgelegd (wat het vrouwtje wel graag zou willen) en ben ik flexibel. Als ik een tijdrit van zes uur kan rijden dan kan ik deze kale jongen ook wel op. Zo gezegd, zo gedaan. We gaan volgende week als een speer richting Provence, daar slaan we ons kampement op en de volgende dag rij ik naar boven.

Om alvast een beetje aan het afzien op de mountainbike te wennen heb ik gisteren een toertocht met fietsvereniging "de glazen stad" meegereden. Om 8:50 reed ik bij de Wollebrand aan om nog even een bakkie koffie te doen voor de rit zou starten. Dat viel wel even tegen, er stond zeker 200 man klaar en er waren er meer die koffie wilden. Buiten stonden 200 racefietsen in de zon te blinken en daar stalde ik mijn oude mountainbike naast. Ik had het idee dat een paar man zicht afvroegen of ik niet bij het verkeerde evenement was beland, maar nee ik wilde mee..

Om 9 uur ging de eerste groep op weg en even later ging ik er achter aan. Dat viel nog niet mee om die groep in te halen, zeker als je individueel bent ingesteld zoals deze jongen. Gewoon ieder voor zich. Bij Delft werd ik zowaar door een duo fietsers ingehaald en dat liet ik niet gebeuren, er achteraan dus. In Rotterdam kwam de groep renners in zicht maar inhalen lukte niet zomaar. Even later weer wel maar dat kwam doordat de stad meer op een mountainbike parcours leek dan op voor wielrenners geschkt terrein. Er stond een renner met lekke band en de rest moest wachten.

Even later doken we gedrieën de maastunnel in en aan de andere kant kwam even later weer een groep in beeld. Tot nu toe hadden we steeds voor de wind gereden en dat zou zo blijven tot na de stop aan de oude Maas. Na een lekker bakkie koffie en een stuk appeltaart sprong ik weer op om een andere groep renners te volgen. nu ging het al gauw pal tegen de wind in en begon ik het principe van in de groep fietsen te begrijpen. Het scheelt een slok op een borrel wanneer je achterin een groep rijdt. Jammer genoeg had k geen GPS bij me, maar ik heb later opgezocht dat we een heel stuk over de Brielse Maasdijk hebben gereden en via deze smalle reep land reden we pal tegen de wind in tot bijna aan Rozenburg. Ik zag dat een renners van ons groepje van vier het kopwerk deed en de andere vonden dat wel prima. Dat is niet mijn stijl en al gauw ploegde ik me naar voren. Dan valt het wel meteen op wat een verschil het is om achterin te rijden of aan kop. Het tempo zat rond de 35km/uur en uiteindelijk begrepen de andere twee ook dat we moesten wisselen wilden we dit lang gaan volhouden. Steeds als ik na een paar kilometer kopwerk terugviel in snelheid kwam een ander naar voren om het over te nemen. achterin hersteld ik dan weer iets en even later reed ik weer naar voren. Dit is wel slopend en ik was niet onaangenaam verrast toen Rozenburg in zicht kwam. Helaas voer de pont voor onze neus weg en moesten we een kwartiertje wachten tot hij weer terug kwam.

We hadden wel het mooiste weer van de wereld en het was bepaald niet erg om even in de zon te wachten. Aan de andere kant van het water gingen we er weer stevig tegenaan en de snelheid
zat algauw weer rond de 35.

Helaas voor mij ging het groepje dat ik achterna reed niet terug naar Naaldwijk maar ze reden richting 's Gravenzande. Daar kwam ik dus te laat achter en ik kon weer een tiental extra kilometers op mijn naam schrijven.

Om 12:30 was ik weer terug in wateringen, klaar voor een fietstochtje met de familie richting strand.

80 km met een gemiddelde van 28km/uur. Klaar voor Ventoux? Of volgende week zondag nog een toertochtje, het is me in ieder geval prima bevallen. Leuke sfeer!!