NK Tijdrijden op Texel 2008

Vrijdag ben ik met de Quest op het dak van de auto richting Dronten gereden. Timo hield me gezelschap, net zoals vorig jaar. Bij Velomobiel werd de breuk in de achterbrug ophanging snel en deskundig gerepareerd. Ook kreeg ik mijn schuimkap, die ik op het cycle vision had laten liggen, weer terug. Ik heb gelijk een nieuwe, extra dunne binnenband gekocht voor in de stelvio racebandjes van de voorwielen. Een vorige band bleek poreus en niets is vervelender dan leeglopende banden tijdens een wedstrijd. Tot slot vroeg ik ymte of de levering van mijn Quest tot eind Maart kon worden verschoven, ik ben nog niet echt aan een nieuwe Quest toe aangezien ik er steeds vanuit ging hem pas in de zomer te krijgen.

Zaterdag morgen heb ik de Stelvio bandjes gemonteerd en ben ik alvast de wedstrijdbaan gaan verkennen. Er stond een flinke wind en de wind zou alleen maar sterker worden bij het vorderen van de dag. Ik had mijn ouders belooft een nieuw keukenblad te monteren, daar begon ik rond tien uur mee. Het was wat meer werk dan ik had ingeschat, ik maak altijd veel te optimistische schattingen van de benodigde tijd voor een klus, maar goed dat ik geen zelfstandige ben! Rond twee uur was ik klaar en kon ik snel nog wat eten voor ik richting Oudeschild zou rijden.

Bij de baan aangekomen herkende ik al wat gezichten van vorig jaar, alleen Wim Schermer was er jammer genoeg niet bij. Later las ik dat hij teveel last van kramp in zijn been had. Ik maakte nog even een ommetje en toen ik terug kwam kon ik direct starten. Er stond een flinke wind in de richting van het keerpunt.

Na het aftellen ging ik er als een speer vandoor. Dankzij mijn grote voortandwiel kon ik een snelheid van rond de 68km/uur aanhouden tot aan het keerpunt, zo hard heb ik nooit eerder in de Quest gereden. Anders dan andere jaren was er een man behulpzaam bij het omkeren. Ik was zelf al gestopt op een stukje terug te rijden toen de beste man de achterkant van de Quest oppakte en me weer in de goede richting zette. Op de weg terug werd het tegen de wind in een stuk zwaarder, ik kon hier een snelheid van 52 tot 56km/uur aanhouden. Ondertussen zat ik al te rekenen en kwam ik tot de conclusie dat ik een stuk sneller zou zijn dan vorig jaar. Ik ging er al vanuit dat ik deze keer weer zou winnen. Toen ik terug was was de teleurstelling deze te groter dat ik "slechts" tweede was geworden, ik baalde dus enorm, ook al omdat ik nog wel iets harder had gekund.

Vanwege de veiligheid was de tussentijd tussen de deelnemers vergroot, met als nadeel dat je je tegenstander nog nauwelijks ziet rijden. Mede hierdoor en omdat ik wat laat aan de start was verschenen had ik niet in de gaten wat er verder op het parcours gebeurde. gelukkig heb ik volgend jaar weer een kans!

De organisatie had, ook al voor de veiligheid, het parcours ingekort. Dat vond ik ook wel jammer want de race werd nu wel erg kort. normaal gesproken ben ik na een half uur pas lekker warm gedraaid, nu reed ik na die tijd al weer over de finish. Ondanks het feit dat er geen andere deelnemers op de baan waren toegelaten had ik toch bijna een aanvaring met een tweetal fietsers die op de dijk reden. pas na een flink aantal keren toeteren hadden ze me in de gaten en gingen ze opzij.

Zondag gingen we om 14:30 weer huiswaarts. Bij het opstel-terrein van de TESO werd ik achter een camper gezet. Toen ik de boot opreed werd ik echter naar een zijweg op de boot verwezen, wat ik nogal vreemd vond omdat het plafond daar nogal laag is. Ik dacht dat de beste man wel zou weten wat hij deed, met zijn ervaring. Toch reed ik langzaam het zijvak in, je weet het nooit. We waren er inog niet half in toen de Quest plots op het dak begon te schuiven, ik schrok me rot! En ja hoor, ik zat met de Quest tegen een stalen balk.

De man die me hier naar toe had gestuurd wilde er niet mee te maken hebben, hij zei nog wel dat het allemaal niets voorstelde. Even later zat ik in het personeelshok een schade formulier in te vullen. Nu wilde de veroorzaker van de schade zijn naam niet onder het formulier zetten, hij zei dat het mijn eigen schuld was en dat ik zelf het verkeerde vak was ingereden. Later realiseerde ik me dat dit onzin was, hij stond namelijk zelf voor het vak waar ik dan wel in had gemoeten. Hij had me gewoon achter de camper aan moeten laten rijden, bovendien moet hij niet zo flauw zijn en zijn aansprakelijkheid erkennen.

Ik vraag me nog af wat ik hier mee moet, de schade kan waarschijnlijk niet eenvoudig gerepareerd worden (zonder de hele Quest over te spuiten).

Ligfietsen met stroomlijn

	Naam	Woonplaats:	Eindtijd	Snelheid
1	Guus van Schoot	ALMERE	0:30:41	56,71
2	Eduard Botter	WATERINGEN	0:31:10	55,83
3	Bastiaan Welmers	DELFGAUW	0:31:43	54,86
4	Niels Vogel	SCHOORLDAM	0:33:30	51,94
5	Harry Lieben	GRONINGEN	0:34:23	50,61
6	Geert van der Steeg	DE COCKSDORP	0:37:17	46,67
7	Rene Boon	DE COCKSDORP	0:38:49	44,83
8	Theo van Goor	KOUDHOORN (PUTTEN)	0:40:08	43,36
9	Frans van Schoot	ALMERE	0:41:49	41,61
10	Marjolein Van Schoot - Eijgenraam	ALMERE	0:45:26	38,30