Testrit.

Vandaag reed ik voor de eerste keer een langere rit met het nieuwe windschermpje. De vorige rit was eigenlijk te kort om goed over het scherm te kunnen oordelen. Toen ik thuis vertrok was het droog, de lucht was niet erg koud en het was bewolkt. Tot in Delft functioneerde het scherm prima, maar toen ik op temperatuur begon te komen zag ik dat er condens begon te vormen. Dat is op zich niet zo vreemd want ik produceer gewoon een hoop waterdamp. Als ik op mijn werk aankom zijn zelfs mijn sokken drijfnat.

Toch was het wel een tegenvaller omdat ik had verwacht dat het ruitje ver genoeg van de opening in de schuimkap zat om dit te voorkomen. Moeten er dan toch weer gaatjes in worden gemaakt, dat betekend een hoop werk en nieuwe aanpassingen.

Misschien is de oplossing niet zo ingewikkeld. Ik schoof het schermpje aan de voorkant een halve centimeter omhoog en maakte het opnieuw vast met het klittenband. Hierdoor heeft het scherm een soort kierstand. Toen ik weer op weg was zag ik dat de oplossing prima voldeed. De lucht stroomt onder het scherm door en wordt dan door de schuimkap rand omhoog gestuwd. Ik hoefde de hele rit geen enkele keer het scherm te wissen.

Verder doet het scherm perfect waar het voor bedoeld is, je ogen en oren uit de wind houden. Zelf de gewone oordopjes van de MP3 speler geven nu voldoende geluid. (Toch prefereer ik de in-ear dopjes omdat die veel beter in mijn oren blijven zitten, de andere ploppen er uit door het zweet).

Zoals het scherm nu op de kap is gemonteerd ziet het er ook veel natuurlijker uit (vergeleken met de vorige oplossing)

Ik wil nog wel experimenteren met:
- de positie op de kap (verder van mijn hoofd af).
- anti condens middeltjes.
- misschien nog een luchtgeleider dicht achter het scherm

Deze laatste optie zorgt er dan ook voor dat het schermpje iets boven de kap blijft hangen, zodat de lucht toevoer gegarandeerd is en kan worden versteld.

De terugrit ging als een speer, ik had sterk het idee dat ik wind mee had. Nu ik terugkijk op windfinder blijkt het dat ik de wind schuin tegen had.

Halverwege Rotterdam en Delft in het dorp "de zweth (heet het wel zo?)" stond het verkeer helemaal vast. Deze weg is een sluiproute voor automobilisten die de A13 vermijden. Slim is dat niet want er staan hier van die zogenaamde "blockers" en toevallig functioneerde ze vandaag uitstekend. Dat is ook wel eens anders,dan rijden ze je hier als gekken voorbij. In het dorp is geen ruimte om elkaar te passeren, maar het wordt toch geprobeerd, vandaar die enorme puinhoop. Op zich allemaal geen probleem, ik geniet er zelfs van als ik langs fiets. Maar in dat laatste zat nu juist het probleem, in de ijver van de automobilisten om elkaar te passeren vergaten ze dat de fietsstroken alleen voor fietsers zijn. Ik probeerde een paar keer over de fiets-strook de stilstaande auto's te passeren, tot ik over het randje op de schuine helling naast de weg terechtkwam en bijna van het talud afdonderde. Toen ben ik heel kwaad uitgestapt en heb de automobilist even gezegd wat ik ervan vond (ik zal het hier niet herhalen). Daarna ben ik links langs de rijd gegaan, zover dat lukte. Bij elkaar kostte het me wel een minuut of tien voor ik weer gang kon maken.

Een deel van mijn fietsroute staat beschreven op de website fiets filevrij. Als je ziet wat men daar een goede fietsroute vind dan blijkt dat we nog een lange weg te gaan hebben.


Thuisgekomen zag ik dat er al vijf bestellingen voor het schermpje zijn. Nu moet ik nog een verpakking vinden waarin ik het scherm heelhuids kan versturen.

Op mijn werk gebruiken ze PUR schuim om producten in te verpakken. Dat lijkt me ook in dit geval de beste oplossing.

Wordt vervolgt