Zondagsritje

Het was even moeilijk om vanmorgen het warme bed te verlaten maar toen ik eenmaal onderweg was in de Quest bleek het meer dan de moeite waard.

Het zag er buiten koud uit, met rijp op de daken. En onderweg bleek het ook fris, maar dankzij mijn windscherm was het in de Quest lekker warm. Alleen op mijn voorhoofd voelde ik aan de windstroom hoe koud de lucht was.




Eerst dacht ik naar Maassluis en terug te rijden, maar daar eenmaal aangekomen vond ik dat ik het rondje wel helemaal kon rijden. Nu kon ik ook mijn favoriete fietspad langs de nieuwe waterweg meepikken.









Op het strand bij Hoek van Holland aangekomen stapte ik even uit om een paar foto's met mijn nieuwe camera te maken, een Sony DCS-290W. Ongelooflijk hoeveel camera je tegenwoordig voor je geld krijgt.









Na de korte pauze stapte ik snel weer in de Quest, de familie zat immers op me te wachten voor het ontbijt. Tijdens het stuk door de duinen kwam ik nog aardig veel wielrenners tegen, meer mensen hadden besloten dat het goed fietsweer was.








Ook op deze relatief vochtige morgen, gisteren had het immers de hele dag geregent, bleek de ontwaseming van het scherm prima te functioneren. Bij wijze van test haalde ik het stukje plexiglas aan de binnenkant even weg.

Je krijgt dan meer lucht in je gezicht geblazen maar het scherm gaat dan al weer licht beslaan. Zodra het plexiglas is terug geplaatst verdwijnt het condens ook weer. Ook bij een korte stop begint het scherm te beslaan, hetgeen direct verdwijnt nadat je weer op gang komt.

Even na half elf was ik weer terug na een heerlijke rit.