mte
de ta
Vandaag leek een gewone dag met een retourtje Wateringen-Dordrecht in de Quest te worden. Op de heenweg bleef het droog en had ik er wat moeite mee om de energie voor het fietsen op te brengen. Je hebt van die dagen dat het net wat minder gaat.. Vlak voor de Brienenoordbrug kwam ik een Surinaamse moeder met kindje tegen die naast haar fiets met platte band stond. Dan komt het wel van pas als je een full-size fietspomp bij je hebt. De band was in no-time weer opgepompt en ze kon haar reis hervatten. hopelijk voor haar liep de band nu niet al te snel leeg. Plakken was ook geen optie, zo'n klein gat vind je niet zonder een bak met water (en de Maas was net wat te ver weg, haha)
Op de terugweg zag het er gelijk al erg dreigend uit met dikke, zwarte wolken aan de hemel. Ik had geluk en het bleef bij een enkel spatje. Bij het oprijden van de brug over de Noord moest ik even denken aan de blikseminslag bij Kinderdijk. op zo'n hoge brug zou je dat ook gemakkelijk kunnen overkomen. dan heb ik wel het voordeel dat ik in een fiets van epoxy zit, een materiaal met een zeer hoge weerstand voor elektriciteit. Hoewel een wandje van een paar milimeter met een isolatiewaarde van 3000V/mm je ook niet echt help bij een blikseminslag met een spanning van meerdere keren 100000V. Om een lang verhaal kort te houden, ik heb het passeren van de brug overleefd!
Het fietsen ging nu beter dan op de heenweg, het paard ruikt de stal zal ik maar zeggen. In Rotterdam passeerde ik een wielrenner, die het er niet op liet zitten. Nu is dit niet echt terrein voor een Quest, wanneer ik stopte voor het verkeerlicht kon hij steeds weer tussen de auto's doorglippen. Vlak voor de Erasmusbrug haalde ik hem weer in, nu kon ik hem echt niet weer laten passeren. Brug op was ik in het nadeel van het veel hogere gewicht (van mij en de fiets: 90Kg+35Kg) maar ik had wel voordeel omdat er een straffe tegenwind was. Uiteindelijk kwam ik als eerste boven en toen had hij het nakijken.
Het stuk door het centrum ging erg moeizaam, veel fietser en lastige automobilisten. Rotterdam uit via Blijdorp gaat dan weer lekker snel. Op het stuk naar Delft zag ik plots een heel aparte fiets onder een viaduct staan. Daar wilde ik natuurlijk meer van weten en ik keerde direct om.
bij de fiets aangekomen bleek het de recordfiets voor de wedstrijd Parijs-Delft te zijn. Ik wilde alles weten over deze fiets, terwijl zij meer in mijn fiets interesseert waren. Dus ik maakte foto's van de trike-tandem en zij (de fotografe) maakte foto's van mijn Quest.
Ik vond het wel vreemd dat de fietsers ontbraken. Het bleek dat deze een normale race-tandem prefereerden en ze op dit punt op de trike zouden overstappen voor het laatste stukje naar Delft. Ik ben benieuwd of ze de beoogde tijd van 13 uur hebben gehaald.
Toen ik naar bovenstaande website zocht kwam ik een leuk artikel uit het blad NVHPV tegen over eerdere record pogingen van Derk Thijs en Ymte Sybrandi tegen. Deze laatste reed de afstand van Parijs naar Amsterdam in minder dan 13uur!!!!
vandaag 100km, totaal 13849km
1 opmerking:
Ha! Leuk dat je die tandem ligfiets onder een viaduct zag staan.....en dat is dus de fiets waar het record op gevestigd zou worden.....volgens mij is het de bedoeling dat je dan de hele afstand op die fiets aflegt, en niet stiekum alleen de laatste 10km....
Een reactie posten