Wel of geen LEL?

De vooruitzichten waren vrijdag op zijn minst niet erg best. Het KNMI voorspelde wind tot een sterkte van 9 Bft. Ik verwachtte daarom niet dat de afsluitende tijdrit van het ligfiets seizoen, de LEL (Lelystad-Enkhuizen-Lelystad) door zou gaan. De dagen daarna werden de voorspellingen steeds verder afgezwakt en vanmorgen wist ik dat er geen reden was om het niet door te laten gaan. Er werd een windsterkte van 4Bft rond het middaguur voorspeld.


Op de rit naar Lelystad merkten we, Francis ging gezellig met me mee om me aan te moedigen, dat het toch wel behoorlijk hard waaide. Een paar keer trok de wind zo hard aan de Quest op het dak van de auto dat hij met een piepend geluid over het dak schoof. Voor de zekerheid ben ik een paar keer gestopt om te controleren of de bevestiging van de Quest nog wel goed was.


Toen we om 12:45 uur aan kwamen rijden stonden de meeste deelnemers al te wachten. Het deelnemersveld was behoorlijk sterk, het zou niet gemakkelijk worden! Toen ik me achter de auto aan het omkleden was betrok de lucht en werd het bijna donker. De regen viel met bakken uit de lucht en de wind werd stormachtig.


Mijn starttijd was 13:12 en ik moest me haasten om op tijd klaar te zijn. Voor de rit wilde ik me nog even warm rijden maar ik kon geen kant op, aan de ene kant was de brug open en aan de andere kant was de start. Ik probeerde nog een rondje over het parkeer terrein te rijden maar toen ik de startplek wilde passeren kon ik gelijk aan de bak. Dat betekende dat ik tijdens de wedstrijd moest warmdraaien.



Ik was maar net onderweg toen ik me realiseerde dat ik was vergeten de spiegel te demonteren. dat is natuurlijk niet optimaal voor de stroomlijn. Helaas was er nu niet meer aan te doen en moest ik er maar het beste van maken. De eerste helft ging bijna recht tegen de wind in. Op zich reed ik nog redelijk hard en ik passeerde alle voorgangers, op Ymte na.



Op een bepaald punt gaat het fietspad van onder de dijk naar een plek op de dijk en kom je vol in de wind te rijden. Ik merkte al dat de wind hier erg sterk was en snel veranderde door de nabijgelegen buien. De wind was plotseling zo sterk dat de het klittenband van de stroomlijnkap deels losscheurde. Ik moest snelheid verminderen en het klittenband weer op zijn plek zien te krijgen hetgeen niet meeviel. een stuk verderop was het keerpunt en het keren ging jammer genoeg niet zo snel als vorig jaar.

Op de terugweg had ik geen voorganger meer om in te halen maar nu kwamen alle resterende deelnemers me wel tegemoet gereden. Ik had verwacht dat ik nu flink snelheid kon maken maar op de een of andere manier was de fut eruit. Misschien had ik de afgelopen tijd toch te weinig gefietst? Of misschien was het feestje van gisteren avond de boosdoener. Een reden zal toch ook het bar-slechte weer geweest zijn. Regelmatig gutste het water uit de lucht en dat ging dan weer gepaard met sterke windvlagen.



Na 1:08 was ik weer terug bij de finish, op dat moment als tweede.

De organisatie had voor erwtensoep gezorgt en die ging er wel in, van fietsen krijg je immers honger. Ondanks het slechte weer was het een gezellig samenzijn met al die ligfietsers bij elkaar.
Gelukkig regende het nu niet meer en zo nu en dan kwam zelfs de zon door de wolken schijnen.



Toen er meer deelnemers binnenkwamen zakte ik af tot de zesde positie in het klassement. Zeker vergeleken met de tijdrit op Texel heb ik niet optimaal gepresteerd, daar was mijn gemiddelde bijna 53km/uur. Gelukkig heb ik een heel jaar om me goed voor te bereiden op de volgende LEL, misschien dat het dan beter gaat.

52km in 1:08 uur