zondag, december 16, 2007

go-quest of quest-one


Ik vind dat mijn quest met de zelfgemaakte stroomlijnkap wel wat wegheeft van een go-one. Vandaar de bovenstaande woordspeling.

Afgelopen donderdag heb ik voor het eerst een woon-werk rit met deze kap op de quest gemaakt. Dat was best wel spannend want er zit toch wel enig risico bij. Eenmaal onderweg moet de rit ook worden afgemaakt, ik ben immers op weg naar mijn werk en je kan de kap niet achterin de quest bewaren.

De omstandigheden waren niet helemaal ideaal, het was namelijk koud en erg vochtig. Dat betekend dat de kap gemakkelijk beslaat. Gelukkig had ik genoeg ventilatie en kon ik altijd door de opening vooruit kijken. Vooral op de heenweg kon ik profiteren van de kap, bij het wegrijden in de vrieskou was het veel aangenamer omdat ik niet vol in de rijwind zit. Waarschijnlijk was de stroomlijn ook iets beter dan gewoonlijk, hoewel dat moeilijk in cijfers valt uit te drukken.

Op de terugweg was het nog vochtiger, hier en daar waren er zelfs mist flarden over de weg. Toen ik ook nog besloot om door het centrum van Rotterdam te rijden, waar je vaak en langdurig moet wachten op verkeerslichten, werd het een behoorlijke beproeving. Bovendien waren er een hoop fietsers op de weg wat het er ook niet gemakkelijker maakt.

Uiteindelijk gingen beide ritjes goed en kan ik concluderen dat de kap voor bepaalde omstandigheden (zoals regen en kou) een verbetering is. Ik denk wel dat ik de luchtstroom rond het voorste venster nog wat moet verbeteren. Dan kan ik het venster op de lange stukken verder afsluiten waardoor het ook weer wat (aangenaam) warmer in de fiets wordt. Verder moet ik ook nog eens een rit met regen maken om te bekijken of dit inderdaad zo goed lukt.

2 keer 50km in twee keer 1,5 uur

Vandaag heb ik van het prachtige winterweer geprofiteerd door een trainingsritje te maken. Zonder veel fantasie koos ik voor het bekend traject richting stormvloedkering. Daar aangekomen ben ik een paar keer omhoog gesprint om daarna verder te rijden richting Hoek van Holland. Het venstertje dat ik voor op de schuimdeksel had gezet bleek te warm. Althans het besloeg gewoon teveel. Dit ruitje is zo klein dat ik het gemakkelijk naast me in de quest kan zetten, wat ik ook heb gedaan.

Bij Hoek van Holland lag er op een drietal plaatsen glas op het fietspad (het werk van vandalisten). Daar wilde ik mijn banden niet aan wagen waarna ik weer ben gekeerd.

Een mooie bijkomstigheid van het mooie weer was het grote aantal racefietsers dat ik kon inhalen.

62 km, totaal 17132 km

Geen opmerkingen: