roofvogels en zandhappen

Het is al weer een tijd geleden dat ik wat in mijn blog heb geschreven. Dat komt omdat ik er een tijdje gewoon niet zoveel zin in had. Ik heb wel een paar keer gefietst, maar niet zoveel als ik eigenlijk zou willen. Dat komt natuurlijk door het kwakkelweer maar ook doordat ik me een tijdje niet zo fit heb gevoeld. Vandaag was het prachtig weer en ik heb gelijk van de gelegenheid gebruik gemaakt door een rondje westland te fietsen. Bovendien heb ik de rit met de stroomlijnkap op gereden, in een speciale uitvoering die genoeg comfort moet geven voor de door de weekse ritjes.

Het eerste stuk ging prima, maar toen ik op temperatuur begon te raken besloeg het venster steeds verder tot het rijden bijna onmogelijk was geworden. Ik was toen net bij de nieuwe waterweg aangekomen. De kap heeft een klein rechtopstaand ruitje dat naar binnen kan klappen. Met een postelastiek (bedankt KPN) heb ik het ruitje een stukje naar binnen getrokken zodat het op een kier blijft staan, daarna ging het een stuk beter met de ventilatie.

Terwijl ik heerlijk relaxed langs de nieuwe waterweg fietste zag ik op een paar plaatsen roofvogels stil in de lucht hangen op zoek naar muizen en andere lekkere hapjes. Wat voor vogels het precies waren daar ben ik niet genoeg vogelkenner voor, misschien waren ze buizerds?

Bij de waterkering aangekomen ben ik drie keer een rondje omhoog en weer omlaag gereden. Bij de derde rondgang zag ik een stel racefietsers passeren waar ik achteraan ben gereden. Voor Hoek van Holland had ik ze ingehaald.

Halverwege Hoek van Holland - Kijkduin maakt het fietspad een zwaai naar links en gaat dan vlak voor het starnd weer verder langs de duinen. Op dit punt verzameld zich soms zand op het fietspad. De vorige twee keer ben ik er met wat extra snelheid doorheen geploegd, deze keer lipe het echter anders. Waar het zand het hoogst was schepte ik met de trapgaten een flinke partij zand. Zelfs zoveel dat ik moest uitstappen om de extra ballast te lozen. Terwijl ik daarmee bezig was stopten een paar racefietsers voor een praatje. Ze wilde weten of ik de fiets zelf had gemaakt en of de kap niet erg warm was. Op de laatste vraag konden ze zelf het antwoord wel geven, ik stond behoorlijk te stomen nu ik uit de Quest was geklommen.



plaatje: hier kan je zien dat ik van het pad afraakte toen ik zandschepte.

Even later kon ik weer op pad en zat de snelheid al gauw boven de 50 in de poging om alle gepasseerde racefietsers weer in te halen.

Vandaag 63km (misschien dinsdag weer naar Dordrecht vv?)

Ik heb de hele rit mijn MP3 speler aangehad. Normaal vind ik dat niets omdat het windgeruis de muziek overstemt. Met de kap op wordt het echter een stuk anders. Alleen is het jammer dat de geluiden van de Quest nog boven de muziek uitkomen. Ik ga binnenkort nog eens uitproberen of een gesloten koptelefoon beter werkt.