Nederlands kampioenschap tijdrijden op texel

Vandaag is het zover. Ik doe mee aan de tijdrit op Texel. Gisteravond heb ik mijn Quest op het dak van de auto gezet en ben samen met Anouk (mijn dochter) naar Texel gereden. We vertrokken om 19:00 uur en om 21:00 uur waren we al op het eiland. Ondertussen hadden we mijn ouders al gebeld, dus de koffie stond klaar toen we bij hun huis in Den-Burg aankwamen. Om fit aan de wedstrijd mee te kunnen ben ik maar lekker vroeg onder de dekens gekropen.

Vanmorgen ben ik na het ontbijt een deel van de route gaan verkennen, niet de hele route want dan kost me dat misschien teveel energie. Bij elkaar heb ik 30km gereden als ik weer in Den-Burg terugkom. Dan drinken we weer een bakkie en vertrek ik met Anouk naar het dorp om nog wat rond te kijken tussen de touristen. Texel is een echt vakantie eiland en bijna iedereen die je tegenkomt is dan ook goedgehumeurd.

Vanmiddag om half twee vertrokken we na de lunch richting Oudeschild, ik met de Quest en de rest met de auto. De Quest had ik wat sneller gemaakt door de accu eruit te halen en de spiegel te demonteren. Bij de start kwam ik een aantal andere Quest wedstrijdrijders tegen (Wim Schermer, Marjolein van der Schoot, Harry Lieben, Guus van der Schoot en Rene Boon (Texelaar met een Mango)). Het was wel leuk al deze mensen eens te ontmoeten. De namen kende ik al van de verschillende blogs op internet.

Om 3 uur vertrok ik om nog een stukje warm te rijden. Ik had echt geen idee hoe ik zou gaan presteren. Je kan het woon-werk verkeer niet vergelijken met een wedstrijd, ook een trainingsrit is anders. Hoewel ik al lang van plan was deze wedstrijd te rijden was het er de laatset tijd niet van gekomen om er gericht voor te trainen. Het plan was om in ieder geval binnen het uur terug te zijn, dat moest toch wel lukken! Om 3:11 vertrok ik. Het eerste stuk tot het keerpunt had ik flink de wind in de rug. Waar ik al bang voor was gebeurde ook, ik kon gewoon niet snel genoeg trappen omdat het hoogste verzet te klein was. Om me niet teveel te vermoeien stopte ik zo nu en dan maar met trappen om de Quest een stukje uit te laten rollen. Na een kilometer of tien reed ik mijn eerste voorganger voorbij, een tandem.

Ik was op het keerpunt voor ik het door had. Eerst dacht ik dat ik nog verder moest rijden maar uiteindelijk zag ik dat ik hier weer terug moest. Door de verwarring kon ik alleen nog maar een voet losmaken en achteruit steken tot ik de draai weer kon maken.Bovendien stond de Quest in de verkeerde versnelling en ging het weer op gang komen niet makkelijk. Later zag ik dat het draaien me bij elkaar 16 seconden had gekost.

Nu had ik de wind pal tegen en was het hoogste verzet weer ruim toerijkend. Het was nu een kwestie van stug doortrappen. Een stuk verderop moest ik rechts afslaan voor de extra lus in het parkoers. Hier reed ik weer een aantal tandems en racefietsers voorbij, blijkbaar was mijn snelheid wel in orde. Het begon nu een beetje te regenen en ik moest het schermpje regelmatig schoonvegen. Hoe moest dat gaan met de stroomlijnkappen van Harry en Guus?

Na de lus kwam ik weer op het rechte stuk langs de dijk te rijden. De omstandigheden waren de Quest op het lijf geschreven. Hoe zwaar zouden de andere fietsers zonder stroomlijn het wel niet hebben. Later las ik dat het weer van vandaag een soort herhaling was van het weer van de race van vorig jaar. Typisch Hollands fietsweer!

Op het laatste stuk had ik nog een extra uitdaging door een paar racefietsers en een tandem in te halen. Toen ik door de finisch reed zag ik dat dat de klok op 4:01:56 stond, dat zou betekenen dat ik de rit in 50:26 minuten had gereden. Toen ik even later terug kwam vertelde Marjolein me dat ik op de eerste plaats stond met een hele beste tijd. Ik vond het maar vreemd want ik had helemaal niet het idee dat ik zo hard had gereden, bovendien had ik nog best wel wat harder kunnen rijden. Omdat ik niet wist hoe ik presteerde had ik me er vooral op gefocused om de race uit te rijden.

Na mij wist alleen Harry mijn tijd te verbeteren. Guus deed er 40 seconden langer over en kwam daarmee op de derde plaats terecht.


Harry Lieben 0:49:58 (49,23 km/uur)
Eduard Botter 0:50:26 (48,78 km/uur)
Guus van der Schoot 0:51:06 (48,14 km/uur)
Wim Schermer 0:52:41 (46,69 km/uur)
Marjolein van der Schoot 0:59:42 (41,21 km/uur)









Snelheidsverloop tijdens de race
(stilstand bij het keerpunt)



Nadat iedereen binnen was gekomen startte de prijsuitreiking. Voor alle categorien waren er drie medailes, bovendien kregen de verschillende winnaars een T-shirt.
Nu heb ik de smaak te pakken, misschien doe ik bij een volgende ligfiets wedstrijd wel weer mee.





vandaag 88km , totaal 6860km