Quest versus koga miyata.

Toen ik op de weblog van twee collega bloggers (Wim Schermer en de baksteen uit Maasluis) las dat ze aan de Gerrie Kneteman klassieker mee zouden doen begon het bij mij ook te kriebelen. Helaas een beetje te laat, ik kon er niet meer op het laatste moment tussen uit. Wel jammer want het leek me wel een mooie rit om aan mee te doen en ook het weer werkte goed mee.

Als pleister op de wonde heb ik mijn hardlooptraining voor de zondag morgen afgezegd en ben ik eens extra vroeg van start gegaan met de quest. Om pakweg 8:25 reed ik de straat uit richting Schipluiden. Het grote voordeel van een vroege rit is dat het heerlijk rustig is op de weg, zonder problemen en lastige automobilisten die hun territorium willen verdedigen kon ik gebruik maken van de rijbaan. De bedoeling was dat ik om 10uur weer terug zou zijn. Francis had vrijkaarten gekregen voor “Rembrand de musical in Caré” waar we om 12 uur moesten zijn.

Het weer was perfect voor een fietstochtje, niet te warm en bijna onbewolkt. Al snel besloot ik dat ik maar eens flink moest uitpakken. Langs de nieuwe waterweg was het wel oppassen voor loslopende honden, ik wil niet meemaken dat ik een overstekend stuk wild ram. Dat lijkt me voor beide partijen geen aangename ervaring. Helaas was er weinig competitie op de weg, pas toen ik Hoek van Holland naderde kwam ik wat wielrenners tegemoet. De beslissing was snel genomen, rechtsomkeer en probeer er maar wat in te halen, vlak voor Maassluis had ik de meeste wel weer achterhaald.


Richting Schipluiden merkte ik dat er een wielerwedstrijd aan de gang was. Op de kruispunten stonden verkeersregelaars met oranje vestjes. Jammer genoeg reden de groepjes renners in tegengestelde richting en viel er dus weinig in te halen. Bij Schipluiden maakte ik rechtsomkeer om toch maar in de zelfde richting het parcours te kunnen rijden. Jammer voor mij kon ik geen enkel groepje achterop rijden in het stuk tot Maassluis. Dan maar weer terug, nu had ik meer geluk en reed ik een paar groepjes voorbij. Nu nog even doorbijten tot aan Wateringen, het hoge tempo begon ik nu toch wel te voelen.













"voorbeeld van een overstekende hond"

65km, 41km/uur gemiddeld

De musical was werkelijk zeer indrukwekkend. Prachtige kostuums en mooie decors. Er was bovendien een soort mix gemaakt met projecties op half doorschijnende doeken. Zeer de moeite waard! Jammer dat de zaal maar voor een derde was gevuld. Misschien kwam het door het mooie weer want het leek wel een zomerse dag in Amsterdam.

Teruggekomen uit Amsterdam vond ik dat ik nog wel een ritje op de racefiets kon maken. Volgend weekend ga ik twee dagen fietsen met mijn vriend Ernst en ik wil toch niet helemaal onvoorbereid zijn. Fietsen op een racefiets is toch wel iets anders dan in de quest. Zo zal ik deze week nog even een fietsbroek (met zeemleren kruis, nietwaar?) moeten aanschaffen, die heb ik niet. In de quest draag ik gewone hardloopbroeken. De gebogen houding zal ook nog wel even wennen zijn. En dan nog de ongemakken van het fietszadel, na een uur krijg ik al last van gestremde bloedtoevoer in bepaalde delen. Misschien is het een kwestie van de juiste zadel-stand vinden of misschien moeten we volgend jaar een masseuse in de bezemwagen meenemen..

Dus toch nog maar even op de fiets gesprongen. Het viel niet tegen maar het scherpe had ik er vanmorgen al afgefietst. Ook heb je als racefietser beduidend meer last van de wind. (vanmorgen windkracht 4 oost, nu windkracht 3 zuid-oost). Toch was het heerlijk fietsen en vond ik het jammer dat ik maar een uurtje “mocht” wegblijven.
Een uurtje bleek net genoeg voor een retourtje Wateringen-Maassluis.


29 km, 30km/uur gemiddeld
totaal in de quest 7202km