Twee keer 200 km op de koga miyata

Dit weekend is het zover, ik ga met mijn vriend Ernst proefdraaien voor ons (race)fietsavontuur van volgend jaar. De bedoeling is om dan binnen twee weken van Nederland naar een locatie in Spanje te rijden (mogelijk naar Denia aan de Costa Blanca), een afstand van zo’n 2200km. Dit moet dan in dag-etappes van 200km. De vraag is of we dat langere tijd volhouden. Ik fiets nu twee dagen met Ernst, zondag is Timo jarig en kan ik niet fietsen. Ernst gaat Zondag nog een derde dag met zijn fietsclubje rond het IJsselmeer fietsen (over de dijk Enkhuizen-Lelystad en over de Afsluitdijk, zo’n 200km).

Ik heb een paar routes voorbereid en in mijn GPS gezet. Vrijdag rijden we ’s morgens om 8:15 uur weg voor een rondje Flevoland.



Als we tien minuten onderweg zijn halen we een meisje dat naar school fietst in. Ze slaat plots linksaf en Ernst kan er nog net omheen. Ik roep wat naar haar maar ze reageert niet. Er rest me geen andere mogelijkheid dan haar proberen te ontwijken en het struikgewas in te duiken. Dat gaat wonderbaarlijk goed, alleen mijn stuur staat scheef en heb ik een blauwe plek op mijn arm. Het meisje huilt vooral van schrik, ze heeft hooguit een zetje gekregen. Als we haar troosten komt opeens haar moeder aangelopen, ze heeft het allemaal zien gebeuren vanuit haar auto. Blijkbaar reed ze op een afstandje achter het kind aan. We zijn er allemaal goed afgekomen en vervolgen onze weg.

Even later rijden we de dijk op richting Urk. Een erg gezonde omgeving lijkt het niet, de aanwezige varkens boerderijen verspreiden een enorme stank. De weg is wisselend van kwaliteit. Sommige stukken zijn geasfalteerd, andere bestaan uit een soort klinkers die meestal niet best aansluiten. Na de Ketelbrug slaan we linksaf, tegen de wind in richting oosten. De strategie is dat we dan het zwaarste deel gelijk hebben gehad. Er staan een flinke wind, naar schatting windkracht vier en we moeten er flink tegenaan om nog een redelijke snelheid te halen. We rijden om beuretn aan kop en proberen de hartslag onder de 140 te houden. Als we aan de andere kant (bij Kampen) komen wordt het veel gunstiger en uiteindelijk krijgen we de wind van achteren. We rijden tot Almere haven door en eten daar een lekkere uitsmijter op een terrasje. Voor we verder gaan koop ik nog een twee liter fles jus de orange. Later blijkt dat een slechte keuze te zijn geweest, je krijgt er alleen maar verschrikkelijke dorst van. Als we de bocht om zijn bij Almere moeten we pal tegen de wind in. De wind lijkt nog verder toegenomen en het wordt een hele dobber om weer bij de Ketelbrug te komen. Vanaf daar wordt het al snel makkelijker en om half zes zijn we weer terug in Emmeloord.

Dag 1 207 km in 9:15 uur (ca 7:30 uur fietstijd)

’s Avonds nemen we het er lekker van en gaan we naar de sauna in Joure. Even de spieren verwennen want morgen moeten we er weer tegenaan.

Zaterdag morgen vertrekken we iets later. We proberen de eerste helft (100km) tegen de wind in te rijden zodat we het op de terugweg makkelijkere hebben. Nu heb ik geen kant en klare track, we rijden ruwweg oost richting Emmen.



Dat gaat best wel voorspoedig, we voelen ons prima en kunnen met een redelijk tempo rijden. We stoppen ongeveer om het uur voor een korte drink/strek pauze. De omgeving is prachtig en het weer kan niet beter voor een fietstocht.







Na een tijdje komen we in het bosrijke gebied onder Dwingelo. In het nationaal park “Dwingelderveld” gaat het een beet5je fout en rijden we een rondje. Het is wat minder warm dan gisteren, we zweten ongemerkt toch behoorlijk en het valt niet mee het vochtverlies te compenseren. Als je dit soort afstanden een elf dagen lang wil rijden dan is het nog niet zo makkelijk voldoende voedingstoffen binnen te krijgen. Tien uur fietsen betekend dat je zo’n 5000 Kcal verbrand. We eten voortdurend energie repen, bananen en dextrose snoepjes. Daarnaast drinken we AA drankjes en water met siroop. Toch hebben we allebei niet echt honger.

Sneller dan verwacht zijn we op het keerpunt en draaien we om. Het is jammer dat de wind bijna is gaan liggen. In Dwingelo eten we wat en dan gaan we weer verder richting Emmeloord. Omdat we meer in een rechte lijn fietsen dan op de heenweg komen we nog wat kilometers tekort. Om dat te compenseren rijden we nog even over de dijk naar Kuinre. Deze dijk ligt op de scheiding van het oude en het nieuwe land (ingepolderd). Moeilijk voor te stellen dat hier ooit het Ijsselmeer (Zuiderzee) ophield.

Om half zes zijn we weer thuis en we voelen ons beter dan na de eerste dag. Het was ook niet zo zwaar als gisteren, toen we zo tegen de wind in moesten ploeteren. Na een lekker bordje spaghetti keer ik weer huiswaarts. Voor mij zit het erop, ik ben benieuwd hoe Ernst de derde dag ervaart.

Dag 2 193km in 9:00 uur (ca 7:15 uur fietstijd)