LEL 2006

Vandaag was de dag van de race tussen Lelystad en Enkhuizen visa versa. Ik had er al een tijdje naar toegeleefd en vond het best wel spannend om er aan mee te doen. Vlak na elf uur vertrok ik vanuit Wateringen met de Quest op het dak vastgesnoerd. Er stond een beste wind maar de combinatie hield zicht prima en ik kwam even na half één aan bij de sluizen in Lelystad. Daar hadden zich al een heel stel andere ligfiets fanaten verzameld om aan de race mee te doen. Het ging er allemaal lekker informeel aan toe, iedereen kent iedereen en dan heb je geen startnummer nodig. Mijn starttijd was 13:22 dus ik had nog even om me om te kleden en in te rijden. Daar deed ik net iets te lang over want toen ik bij de start kwam was er een ander op mijn tijd gestart. Geen probleem, ik kreeg een nieuwe starttijd op 13:24 en kon gelijk plaatsnemen. De wind was vrij sterk ( ik denk windkracht 5) en uit zuidelijke richting. Ik ging niet al te hard van start want de spieren waren nog niet goed opgewarmd. Op het eerste stuk vloog ik al bijna uit de bocht, daar zitten een paar scherpe bochten en het asfalt is er erg slecht. Dan komt er een vrij lang stuk waar het wegdek ook al niet erg best is. Als je niet oppast stuiter je zo van de dijk af. Ik was mijn gps vergeten en de accu had ik uit de Quest gehaald als gewicht besparing. Daardoor kon ik niet goed zien hoe hard ik nu eigenlijk reed. Vlak na de eerste flauwe bocht tussen het eerste rechte stuk en het tweede rechte stuk haalde ik twee voorgangers in, een ligfiets en een Quest (Marjolein geloof ik). Daarna duurde het best wel een tijd voor ik weer iemand voorbij kon.

Een stuk voor het aquaduct bij Enkhuizen kwam een gele Quest me tegemoet. Later bleek dat het Ymte was (die deze race al zo’n 8 keer heeft gewonnen) die nu ook weer erg snel reed. Bij het keerpunt stond Allert die me hielp de korte draai te maken door de achterkant van de Quest op te pakken. Het stuk terug ging een stuk zwaarder omdat de wind nu deel tegen stond. Nu begon ik pas goed achterliggers in te halen, een paar keer een Quest en een stuk of vier roeifietsers. Het laatste stuk was flink doorbijten tegen de harde wind in. Toch kon ik het hele stuk in het hoogste verzet blijven rijden, de vaart zat er dus wel goed in. Bij de finish bleek ik op dat moment de tweede tijd te hebben achter Ymte Sijbrandij (div keren Europees kampioen). (op zo’n 8 minuten achterstand!). Later kwamen er nog drie snelle jongen bij en moest zelfs Ymte zijn eerste plaats nog afstaan aan Hans Wessels (wereld duurrecord houder ligfietsen). Al met al dus geen schande om van dit soort jongens te verliezen.

Blijkbaar was deze rit een stuk zwaarder dan de tijdrit op texel, mijn snelheid lag nu in ieder geval lager dan op Texel terwijl ik wel veel beter mijn best deed. Mijn concurenten van die rit (Guus van der Schoot, Harry Lieben en Wim Schermer) bleef ik minstens vijf minuten voor dus blijkbaar heb ik reletief gezien wel goed gepresteerd.
zie http://www.ligfiets.net/agenda/race.php?id=210 voor de uitslagenlijst!

Het duurde nog enige tijd voor alle renners binnen waren. Ondertussen maakte ik hier en daar een praatje met het gezellige groepje ligfietsers. Volgens mij is er een harde kern die bijna altijd weer present zijn bij dit soort evenementen. We zullen zien of ik er de volgende keer weer bij ben.


Op de terugrit over de A4 zag ik plotseling een aantal auto’s stoppen en een paar mensen stonden over de vangrail richting weiland te kijken. Er zou toch geen auto gecrashed zijn dacht ik, die ligt dan vast (en mogelijk op zijn kop) in de sloot langs de snelweg. Ik heb gauw mijn auto geparkeerd en ben over de vangrail gesprongen en naar de plaats gerend waar de auto lag om te kijken of ik kon helpen. Aan de overkant van de sloot lag een auto op zijn zijkant in het water. Het was heel vreemd om die auto daar te zien, hoe was dit toch mogelijk? Een man waadde door de sloot naar de auto. Twee kleine meisjes waren er al uitgekrabbeld maar de vader zat nog achter het stuur. Het ging allemaal heel snel en even later was de man ook op de kant geholpen. Hij leek ongedeerd maar was blijkbaar wel in een trauma. De meisjes hadden allebei een bebloed gezicht, misschien door rondvliegend glas gesneden. Ik wilde ook in de sloot springen om te kijken of er niet meer mensen uit de auto moesten worden gehaald. De man die al naar de overkant was gegaan riep dat dat niet nodig was en vroeg om dekens of een warme jas. Om toch nog te kunnen helpen heb ik toen mijn sweater uitgetrokken en naar de overkant gegooid zodat een van de meisjes het toch een beetje warm kreeg. Een minuut of tien later kwam de brandweer die via een ladder naar de overkant van de sloot klommen. Nog wat minuten later kwamen ook de broeders van de ambulance en sprongen een paar duikers in de sloot om ze naar de overkant te helpen. De kinderen werden met een nekkraag om op een brancard gelegd en met isolatiefolie toegedekt. Ik heb nog even mijn telefoon nummer aan een agent doorgegeven, misschien kon ik mijn sweater weer terug krijgen. En zoniet dan zou het geen probleem zijn, hij was al niet zo nieuw meer. Toen ik weer in mijn auto stapte hoorde ik gepiep en een paar harde klappen aan de andere kant van de weg. Daar waren een paar auto’s van toeschouwers op elkaar geklapt. Ze hadden wel het voordeel dat de brandweer er nu snel bij was.

Later vanavond werd ik door de politie gebeld. Ze vertelden dat de vader en de meisjes het goed maakten. Ze hadden werkelijk enorm geluk gehad, het had weinig gescheeld of ze waren frontaal op een boom geknald. Nu waren ze vlak voor het begin van de vangrail het talud afgereden en een meter of dertig doorgeschoten. Daarbij had de auto een boom geschampt en was hij na zo’n twintig meter over het water gevlogen om daar aan de andere kant van de sloot tot stilstand te komen. Je moet er ook niet aan denken als hij op zijn kop in de modderige sloot was gekomen. Ik las nu ook op http://www.elsevier.nl/nieuws/laatste_24_uur/nieuwsbericht/asp/artnr/121763/index.html dat er aan de andere kant negen auto’s van kijkers op elkaar waren gereden met weer twee gewonden.



Al met al een bijzondere dag.

51km in 1:06 (vijfde plaats) totaal gereden 8473 km