Ongeluk gedroomd?

Vannacht droomde ik van allerlei ongelukken in het verkeer. Toen ik vanmorgen op weg ging moest ik hier wel even aan terug denken. De heenweg naar Dordrecht ging echter erg voorspoedig. Het enige oponthoud werd veroorzaakt door een openstaande brug over de Noord. Heel ver weg zag ik een ponton aankomen met een grote kraan erop dus vermoedde ik al dat het erg lang ging duren. Gelukkig bleek de brug niet voor dit transport open te staan maar voor een zojuist gepasseerd zeilbootje. Ik vind het altijd wel heel apart dat een plezierboot je zoveel vrachtwagens en auto's dwingt te stoppen. Waarschijnlijk zijn er wel bepaalde tijden waarop de brug wordt geopend.




Even na vijf uur ging ik weer op weg voor de terugreis. Ook deze ging gesmeerd, tot ik in Rotterdam richting Erasmus brug reed...

Op dit stuk rij ik altijd flink door en probeer ik de auto's voor te blijven die hier netjes 50 rijden. Wanneer ik bijna bij de Erasmus brug ben zijn er verschillende zijstraten waar auto uitkomen of juist ingaan. Hier ben ik altijd erg op mijn hoede (in principe ben ik altijd alert wanneer er andere weggebruiker in de buurt zijn). En ja hoor, een automobilist sloeg vlak voor mijn Quest rechtsaf en een ander stak tegelijk de kruising over en ik kon alleen nog toeteren, hard remmen en een koers kiezen waarop ik de minste schade had. De ene automobilist hoorde me en stopte, de ander reed doodleuk door. Ik kon nog net achter hem langs, tussen beide auto's door rijden, anders had mijn mooie Quest flink in de prak gezeten. De automobilist stopte even verderop en riep dat hij me nooit had gezien. Ik riep terug: en ook niet gehoord zeker! Misschien was hij te druk met zijn navigatie systeem bezig of met SMS-en, wie zal het zeggen!

Er schiet me nu nog een mooie situatie van vanmorgen te binnen. Toen ik over het fietspad langs de A16 reed zag ik een reiger staan met een enorme vis in zijn bek. Het beest stond ergens op te wachten, tot de vis dood was of misschien stond hij moed te verzamelen om hem in zijn keel te laten zakken. Ik twijfelde nog even of ik misschien terug zou rijden voor een foto. Toch maar niet gedaan, dit was echt zo'n momentopname die een seconde later weer zou veranderen. De zon scheen en er waren prachtige wolken formaties aan de hemel. Wat is fietsen toch heerlijk!

Vrijdag ga ik langs Velomobiel voor een nieuwe achteras met nikkel coating. Daarmee zal het kraken verleden tijd zijn.

totaal 14750km