Gisteren ben ik vanuit Wateringen naar mijn ouders op Texel gefietst. Dit keer niet via de kortste route, nee ik wilde er een mooi tochtje van maken. Als voorbeeld had ik een route, die ik twee jaar geleden al eens in twee dagen had gefietst, waarbij ik bij Velomobiel in Dronten bezoek.
Die onvoorzien omstandigheden begonnen al toe ik langs Zoetermeer wilde fietsen. Normaal gesproken kan je langs de A12 rijden en ben je in no-time Zoetermeer gepasseerd. Nu stond er een hek op het fietspad met de melding "fietspad afgesloten". Geen omleiding, niets! Nu begon de ellende pas goed. Ik denk dat ik zeker een half uur lang heb geprutst waarbij ik steeds in andere nieuwbouwwijken vastliep. Uiteindelijk was ik het zat en heb ik mijn Mio GPS uit mijn tas gepakt en heb ik een escaperoute laten plannen. Prachtig, hoe zo'n GPS routeplanner je weer op het juiste pad brengt.
Op Texel moet ik nog een kleine 15km naar het huis van mijn ouders in Den Burg. Langs de pontweg probeerde ik de auto's bij te houden, die vastzaten achter een grote trekker. Ik merkte dat de gemeente Texel kans had gezien dit fietspad, voorheen het mekka van de fietser, goed te verkloten door bij iedere bushalte een verhoging op het fietspad te maken. Die kan ik niet meer oversteken zonder mijn snelheid te verlagen tot circa 30km/uur. Wat hier het nut van is ontgaat mij ook helemaal.
Ik had al globaal uitgerekend dat ik 330km moest fietsen en daar zou ik dan circa 11 uur over doen. De laatste boot naar Texel gaat om 21:30 en die wilde ik ook niet missen. Dus besloot ik om 7:45 te vertrekken, dan had ik nog wat speling voor onvoorziene omstandigheden.
Die onvoorzien omstandigheden begonnen al toe ik langs Zoetermeer wilde fietsen. Normaal gesproken kan je langs de A12 rijden en ben je in no-time Zoetermeer gepasseerd. Nu stond er een hek op het fietspad met de melding "fietspad afgesloten". Geen omleiding, niets! Nu begon de ellende pas goed. Ik denk dat ik zeker een half uur lang heb geprutst waarbij ik steeds in andere nieuwbouwwijken vastliep. Uiteindelijk was ik het zat en heb ik mijn Mio GPS uit mijn tas gepakt en heb ik een escaperoute laten plannen. Prachtig, hoe zo'n GPS routeplanner je weer op het juiste pad brengt. Even later zat ik weer op de GPS track en kon ik met mijn Garmin GPS60 verder navigeren.
Nu ging het weer gesmeerd en kon ik vlot doorrijden tot de Hollandsebrug. Ik had niet gelijk door dat de brug nog steeds voor fietsers gesloten was, tot ik op de brug langs een bord reed waarop stond dat je je bij de uitvoerder moest melden. Toen ben ik maar teruggereden en ontdekte ik dat er even verderop een pontje stond te wachten. Ik was er nog maar net opgereden toen hij al naar de overkant vertrok.
Nu ging het weer gesmeerd en kon ik vlot doorrijden tot de Hollandsebrug. Ik had niet gelijk door dat de brug nog steeds voor fietsers gesloten was, tot ik op de brug langs een bord reed waarop stond dat je je bij de uitvoerder moest melden. Toen ben ik maar teruggereden en ontdekte ik dat er even verderop een pontje stond te wachten. Ik was er nog maar net opgereden toen hij al naar de overkant vertrok.
Aan de overkant gings ik langs Almere haven en even verderop weer noordwaarts over de lange rechte fietspaden naar Dronten. In Dronten moest ik even zoeken, aangezien de situatie hier behoorlijk was veranderd sinds mijn vorige bezoek. Ik zag Velomobiel al liggen, alleen zat er nu een brede vaart tussen. Een stukje verderop kon ik oversteken en verder was het makkelijk. Bij Velomobiel heb ik mijn boterhammen opgegeten, daar was ik ondertussen wel aan toe. Na een kort praatje te hebben gemaakt ging ik weer op pad, ik moest immers nog een stuk.
Onderweg naar Emmeloord berekende ik of ik genoeg tijd had om een stop te maken bij vriend Ernst. Dat moest wel lukken, ik had nog twee uur speling. Ik dronk een paar kopjes koffie terwijl we ons fietstochtje van volgende week bespraken. dan ga ik met Ernst en zijn zoon Gijs en mijn zoon Timo op de veluwe kamperen. Vandaar uit maken een tochtjes op de mountainbike. We verheugen ons er erg op, de kinderen ook!
Vanaf hier ging de tocht door het prachtige Friese landschap dat grenst aan het Ijsselmeer. De route loopt door verschillende oude plaatsje en er valt veel te zien. Niet veel later reed ik de afsluitdijk op waar ik de straffe wind pal tegen had. Een paar keer zag ik een fietser in de verte, waardoor ik weer energie kreeg om het tempo te verhogen. Inhalen is altijd leuk! Hiermee kreeg ik de snelheid net weer op een kleine 40km/uur, meer zat er niet in.
Aan de andere kant van de afsluitdijk was het niet zo ver meer naar de haven van DenHelder. Met nog tien minuten speling haalde ik de boot van 20:30 Op de boot dronk ik nog een kopje koffie, dat werkt prima als opfrisser. Daarna kan je er weer even tegenaan.
Op Texel moet ik nog een kleine 15km naar het huis van mijn ouders in Den Burg. Langs de pontweg probeerde ik de auto's bij te houden, die vastzaten achter een grote trekker. Ik merkte dat de gemeente Texel kans had gezien dit fietspad, voorheen het mekka van de fietser, goed te verkloten door bij iedere bushalte een verhoging op het fietspad te maken. Die kan ik niet meer oversteken zonder mijn snelheid te verlagen tot circa 30km/uur. Wat hier het nut van is ontgaat mij ook helemaal.
Bij mijn ouders aangekomen ging ik gelijk onder de verfrissende douche en toen ik weer beneden kwam stond er een heerlijke pizza voor me klaar. Beter dan een hotel, Wat wil je nog meer?
Mijn voornaamste brandstof voor deze rit was drie liter karvansevitam siroopmet water, waarmee ik dus beter dan 1 op drie honderd reed. Dat doet geen auto me na!
De tripteller stond op 343km, blijkbaar heb ik in Zoetermeer 10km omgereden, het gemiddelde over het hele rit was 33km/uurtotaal van de Quest is 19565 km
PS. Wim, ik heb het knopje reactie verwijderen nu ook gevonden. Nu kan je weer gewoon een reactie plaatsen, als ik ze eerst moet beoordelen vergeet ik ze misschien weer en duurt het veel te lang. PS2. Mijn bril beslaat ook alleen als ik moet stoppen, zodra ik weer rij is de mist verdwenen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten