Vanmorgen stond er weer een toerrit van FTCW op het programma. Gisteren had ik nog de nieuwe Schwalbe Durano banden gemonteerd die ik bij Velomobiel had gekocht en ik wilde nu wel eens het resultaat bekijken. Bij het omleggen van de banden valt al op hoe makkelijk dat gaat met deze superlichte bandjes. De set Schwalbe marathon winterbanden zijn veel stugger en een heel stuk zwaarder. Daar zou je niet snel een lek mee krijgen zo massief als ze aanvoelen. Ik had er al een paar duizend kilometer me gereden, maar dat zie je er zeker niet vanaf.De Durano bandjes staan bekend als extreem slijtvast. Die ervaring kan ik niet delen, een paar jaar geleden heb ik ze bij de zes uurs cycle vision wedstrijd al bijna versleten. Maar dat zijn natuurlijk ook extreme omstandigheden.
Om half negen gaan we van start. Op de langere stukken glad asfalt valt me gelijk al op dat de Durano's heel mooi lopen, zonder de bijgeluiden van de Marathon banden. Het kan ook aan mijn toenemende conditie liggen, nu ik meer kilometers rij gaat het hard fietsen me steeds beter af.
Bij de Benelux tunnel probeer ik de groep bij te blijven. helaas staan er hekken heel onhandig voor de lift geplaatst en als ik uiteindelijk aan de andere kant weer boven kom is de groep al weer weg. Ik zie ook geen pijlen op de weg en besluit maar op het volgende groepje te wachten. Gelukkig duurt het niet lang en kan ik weer aan de bak. Zoals al eerder gezegd gaat het me makkelijk af. dat ligt ook wel aan deze tocht er zijn weinig korte bochtige stukken in de route en dat maakt het voor mij wel makkelijk.
Het is ondertussen prachtig weer met maar weinig bewolking. Ik heb de schuimbad op de Quest maar die gaat er na de appeltaart en koffie stop zeker af. Die stop komt al gauw. Ik wil eerst alleen koffie maar de appeltaart ziet er wel erg lekker uit. De man die achter een lange tafel staat te bedienen ziet er uit als een echte kok. dat schept verwachtingen betreffende appeltaart. Helaas blijkt de appeltaart er beter uit te zien dan te smaken. Het lijkt meer een ijstaart!
Na de pauze ga ik achter het eerst vertrekkende groepje aan. Ze rijden wel in een heel laag tempo, dit gaat me te langzaam. Ik probeer of ik ze met een been kan bijhouden, dat lukt zowaar. Ik weet niet of ik zo de 120km kan volmaken maar voor een klein stukje lukt het prima.
Even later worden we gepasseerd door een sneller vijftal en ik haak direct aan. Deze heren doen beter hun best en we gaan richting 45km/uur. Voor de Benelux tunnel ga ik er vandoor zo kan ik gelijk aan de overkant komen. Helaas kom ik via de langere weg toch tegelijk met de groep aan. In de tunnel passeer ik ze weer met 75km/uur. Als ik boven kom vraagt een van de renners hoe haard ik wel niet reed. Hij kijkt er bedenkelijk als ik hem de waarheid vertel..
Vanaf hier is het gesneden koek. Om half een kom ik weer thuis en kan ik lekker in het zonnetje gaan zitten.
120km
Geen opmerkingen:
Een reactie posten